Αναθεώρηση Lorelei και Laser Eyes (Switch eShop)

Είναι δίκαιο να πούμε σε αυτό το σημείο ότι η Annapurna Interactive έχει ένα καλό μάτι για ένα καλό παιχνίδι. Ένα μάτι λέιζερ, αν θέλετε.

Πέρα από τον περίεργο λόξυγγα – το Twelve Minutes ήταν λίγο σκουπίδια, και τα όπως τα Last Stop και Open Roads ήταν αρκετά καλά, αλλά όχι αρκετά αριστουργήματα – ως επί το πλείστον, η Annapurna έχει ένα εξαιρετικό ιστορικό σε εκδοτικές συμφωνίες για ορισμένες από τις πιο σημαντικά περιοδικά. Υπέροχα indie παιχνίδια.

Ένα τέτοιο εξαιρετικό παιχνίδι ήταν το παιχνίδι με βάση τη μουσική Sayonara Wild Hearts, το οποίο αναπτύχθηκε από τη Simogo και κυκλοφόρησε το 2019. Μετά την κρίσιμη επιτυχία του, η Annapurna ανακοίνωσε μια πολυετή συμφωνία για τη δημοσίευση μελλοντικών παιχνιδιών Simogo. Σχεδόν μισή δεκαετία αργότερα, το επόμενο παιχνίδι του – Lorelei and the Laser Eyes – κυκλοφόρησε και άξιζε την αναμονή.

Το Lorelei and the Laser Eyes είναι μια από εκείνες τις ενοχλητικές κριτικές όπου είναι δύσκολο να πούμε πολλά γιατί η άγνοια είναι ευδαιμονία. Είναι ένα παιχνίδι όπου μπορείτε να αξιοποιήσετε στο έπακρο γνωρίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερες πληροφορίες, καθώς ο κύριος στόχος είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε τι συμβαίνει και να συνδυάσετε την πλοκή.

Το μόνο που θα πούμε είναι ότι ξεκινάς από ένα χωράφι, παρκάρεις δίπλα σε ένα αυτοκίνητο και το πρώτο σου καθήκον είναι να φτάσεις σε ένα κοντινό ξενοδοχείο, όπου ξεκινάει η ιστορία. Όλα τα άλλα θα πρέπει να τα καταλάβετε μόνοι σας, αλλά προσέξτε ότι πρέπει να είστε ένας πολύ συγκεκριμένος τύπος παίκτη για να αξιοποιήσετε στο έπακρο αυτό το παιχνίδι.

Αν σας αρέσουν τα στοιχεία επίλυσης παζλ των παιχνιδιών τρόμου επιβίωσης όπως το Resident Evil, αυτό το παιχνίδι είναι μόνο για εσάς. Το Lorelei and the Laser Eyes είναι ουσιαστικά ένα πρώιμο παιχνίδι Resident Evil με τα ζόμπι να αφαιρούνται και να έχουν προστεθεί περισσότεροι γρίφοι. Πρακτικά όπου κι αν πάτε, υπάρχει κάποιο είδος παζλ για επίλυση ή κώδικας για να σπάσετε.

Μόλις φτάσετε στο ξενοδοχείο ανακαλύπτετε γρήγορα ότι είναι γεμάτο κλειδαριές. Σχεδόν κάθε πόρτα είναι κλειδωμένη, υπάρχουν κλειδωμένα δοχεία διάσπαρτα που περιέχουν σημαντικά έγγραφα και γενικά φτάνει στο σημείο που όταν πλησιάζεις κάτι και ανοίγει χωρίς τύψεις, είναι μια πραγματική έκπληξη. Αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι παίζεται σε αρκετά αργό ρυθμό. Ο αρχικός στόχος εδώ είναι να περπατήσετε γύρω από το κτίριο, να μελετήσετε όλα τα αντικείμενα γύρω του και να συλλέξετε στοιχεία που θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε να ανοίγετε μερικές από αυτές τις πόρτες, για να ανοίξετε λίγο το μέρος.

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα παζλ έχουν σχεδιαστεί με τρόπο που να έχουν λογικές λύσεις, πράγμα που σημαίνει ότι σπάνια θα εκνευριστείς. Όταν ξύνεις το κεφάλι σου για πολύ καιρό και τελικά το καταλαβαίνεις, είναι λιγότερο «Πώς έπρεπε να το σκεφτώ αυτό;» και περισσότερο «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν το σκέφτηκα νωρίτερα». Όταν έχετε μια προαίσθηση και αποφασίσετε να δοκιμάσετε κάτι και βλέπετε αυτή την κλειδαριά ανοιχτή, το επίπεδο ικανοποίησης επειδή το καταλάβατε μόνοι σας είναι εκτός τσαρτ.

Και αυτό είναι το θέμα – σίγουρα θα πρέπει να το ανακαλύψετε μόνοι σας. Ως επί το πλείστον, το Lorelei and the Laser Eyes δεν προσπαθεί να σας δώσει επιπλέον συμβουλές πέρα ​​από ενδείξεις που θα πρέπει να βρείτε μόνοι σας κατά την εξερεύνηση του κτιρίου. Δεν υπάρχει δρομέας που να οδηγεί στον επόμενο στόχο σας και δεν υπάρχει προαιρετικό μήνυμα που να σας λέει τι να κάνετε στη συνέχεια. Εσείς, στο ξενοδοχείο, χρησιμοποιείτε ό,τι υπάρχει γύρω σας για να βρείτε τη λύση.

Είναι μια πεισματική παλιά σχολική νοοτροπία, αλλά λειτουργεί πραγματικά εδώ. Ο τεράστιος αριθμός των γρίφων που πρέπει να λύσετε μπορεί να είναι περισσότερο από λίγο συντριπτικός μερικές φορές, αλλά έχει σχεδιαστεί έτσι. Θα πρέπει να είστε εντελώς μπερδεμένοι και να νιώθετε ότι δεν έχετε ιδέα τι να κάνετε στη συνέχεια γιατί θα είναι πιο χρήσιμο όταν ανακαλύψετε τον κωδικό για τη διπλανή πόρτα ή το αντικείμενο που πρόκειται να χρησιμοποιήσετε στη συνέχεια σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία.

Αν δεν έχετε καταφέρει να αποφύγετε τα στιγμιότυπα οθόνης σε αυτήν τη σελίδα, θα πρέπει επίσης να είναι αυτονόητο ότι το καλλιτεχνικό στυλ των Lorelei και Laser Eyes είναι πανέμορφα εντυπωσιακό. Αλλά θα το πούμε έτσι κι αλλιώς γιατί αυτό είναι το νόημα της κριτικής. Παλιότερες ταινίες παίζουν ρόλο στην πλοκή σε κάποιο βαθμό και εδώ οι προγραμματιστές έκαναν παρόμοιες στιλιστικές επιλογές.

Η συντριπτική πλειονότητα του παιχνιδιού παίζεται ασπρόμαυρο, με το αντικείμενο ή το άτομο να εμφανίζεται έγχρωμο για πρόσθετο αποτέλεσμα. Όταν οι παίκτες αλληλεπιδρούν με ένα αντικείμενο και το παιχνίδι τους δίνει ένα μήνυμα (όπως μια κλειστή πόρτα ή τι έχετε), αυτό το μήνυμα παρουσιάζεται ως ξεχωριστή λεζάντα πλήρους οθόνης, στυλ βουβής ταινίας. Δεδομένου του γενικά αργού ρυθμού του παιχνιδιού, αυτό δεν είναι τόσο ενοχλητικό όσο ακούγεται.

Η Simogo πάντα ειδικευόταν σε παιχνίδια που έχουν μοναδική και εντυπωσιακή αισθητική, και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Με τον ίδιο τρόπο που το Sayonara Wild Hearts επωφελήθηκε πολύ από τα απλά γραφικά του, τολμούμε να πούμε ότι η Lorelei θα ήταν λιγότερο συναρπαστική αν έχανε κάθε στυλ και παρουσιαζόταν ως μια ρεαλιστική περιπέτεια.

Ωστόσο, είναι συναρπαστικό, και εφόσον αισθάνεστε άνετα με την ιδέα να τοποθετηθείτε σε ένα κτίριο γεμάτο γρίφους για να λύσετε και σιγά-σιγά να τα ξεπεράσετε όλα – το παιχνίδι δημιουργεί επίσης μια λίστα ελέγχου για εσάς, ώστε να γνωρίζετε ποιο πόρτες, δοχεία και άλλα προβλήματα που δεν έχετε λύσει ακόμα – αυτό είναι ένα παιχνίδι που θα σας συναρπάσει για όλη τη διάρκεια.

Λέμε “σχεδόν” γιατί ορισμένα τμήματα δεν μας κάρφωσαν αρκετά την προσγείωση. Μερικές φορές, θα χρησιμοποιήσετε έναν παλιό υπολογιστή για να αποκτήσετε πρόσβαση σε μια σειρά τμημάτων εξερεύνησης από την οπτική γωνία πρώτου προσώπου, παρόμοια με έναν ανιχνευτή dungeon. Αυτά φαίνονται υπέροχα και είναι αρχικά μια ωραία αλλαγή ρυθμού, αλλά μπορεί να παραμείνουν ευπρόσδεκτα και να μην είναι τόσο ελκυστικά όσο η εξερεύνηση του κτιρίου.

Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ξανά ότι αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι που είναι πρόθυμο να σας προσφέρει ένα χέρι βοήθειας όταν χαθείτε. Επιμένει στην πεποίθηση της παλιάς σχολής ότι έχετε όλα τα εργαλεία για να καταλάβετε τα πράγματα μόνοι σας, και ενώ οι παίκτες που μεγάλωσαν σαν το The 7th Guest δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό, όσοι έχουν πιο σύγχρονες ευαισθησίες μπορεί να κατακλύζομαι. Εξάλλου, είναι ένα παιχνίδι που συμβουλεύει, στην αρχή, να πάρετε ένα πραγματικό σημειωματάριο και να παίξετε μαζί του κοντά.

Θα ερωτευτείτε τον τρόπο που παρουσιάζονται οι Lorelei και Laser Eyes. Θα γοητευτείτε από τη μυστηριώδη ιστορία του. Θα κολλήσεις, πολύ. Θα πρέπει να σταματήσετε, να σκεφτείτε, να διαβάσετε όλα τα έγγραφα που θα βρείτε στην πορεία και να σκεφτείτε προσεκτικά τι να κάνετε στη συνέχεια. Θα πρέπει να γράψετε τα πράγματα και να δοκιμάσετε πιθανές λύσεις, ενώ θα συνειδητοποιήσετε ότι μπορεί να μην λειτουργούν, αλλά όταν λειτουργούν Κάνω Η δράση, η συνειδητοποίηση είναι πιο γλυκιά.

Αν αυτό σας ακούγεται σαν πολλή δουλειά, αυτό μπορεί να μην είναι το είδος του παιχνιδιού σας, ανεξάρτητα από το πόσο ωραίο φαίνεται. Για όσους αναζητούν μια εναέρια περιπέτεια που αρνείται να σας κρατήσει το χέρι, σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα.