Ανακαλύψτε έναν νέο γιγάντιο σαρκοφάγο δεινόσαυρο με μικροσκοπικά μπράτσα όπως ο Τ. Ρεξ

Μιραξής Γκέγκας – Ανακαλύφθηκε ένα νέο είδος δεινοσαύρου με δυσανάλογα κοντά χέρια T-Rex Κλήση Μιραξής Γκέγκας.

Δεινόσαυροι (όπως οι διαβόητοι T-Rex) δεν είναι η μόνη ομάδα γιγάντιων σαρκοφάγων δεινοσαύρων με μικρά όπλα. Στην πραγματικότητα, οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν ένα νέο είδος δεινοσαύρου με εντελώς δυσανάλογα κοντά χέρια όπως T-Rex Κλήση Μιραξής Γκέγκας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό τρέχουσα βιολογία Σήμερα (7 Ιουλίου) μάλωνε T-Rex Και το Μ Γίγας Αναπτύχθηκε για να έχει μικρούς βραχίονες εντελώς ανεξάρτητα, εντόπισε πολλές πιθανές λειτουργίες των βραχέων βραχιόνων, όπως το ζευγάρωμα ή η υποστήριξη κίνησης.

‘απολίθωμα Μ Γίγας Δεν έχει ξαναδεί, δείχνει ολόκληρες περιοχές του σκελετού, όπως τα χέρια και τα πόδια που μας βοήθησαν να κατανοήσουμε ορισμένες από τις εξελικτικές τάσεις και την ανατομία των Καρχαροδοντοσαυρίδων – της ομάδας που Μ Γίγας «Ανήκει», λέει ο Juan Canal, επικεφαλής του έργου στο Μουσείο Παλαιοντολογίας Ernesto Bachmann στο Neuquén της Αργεντινής.

Πρώτον, για να διορθωθούν τα πράγματα, το λένε οι συγγραφείς T-Rex Δεν πήραν τα κοντά τους χέρια από Μ Γίγας Ή αντιστρόφως. ΟΧΙ μονο Μ Γίγας Εξαφανίστηκε πριν από περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια T-Rex Έγιναν είδος, αλλά στο εξελικτικό δέντρο είναι επίσης πολύ μακριά μεταξύ τους. «Δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των δύο», λέει ο Kanal. Αντίθετα, το Kanal πιστεύει ότι η κατοχή μικροσκοπικών βραχιόνων παρέχει στους δεινόσαυρους κάποιου είδους πλεονέκτημα επιβίωσης.

Μιραξής Γκέγκας Είναι ένας γιγάντιος σαρκοφάγος δεινόσαυρος. Πίστωση: Carlos Papulio

“Είμαι πεπεισμένος ότι αυτά τα σχετικά μικρά χέρια έχουν κάποιο είδος λειτουργίας. Ο σκελετός εμφανίζει μεγάλα μυϊκά ένθετα και πλήρως ανεπτυγμένους θωρακικούς, έτσι το χέρι είχε δυνατούς μύες”, λέει ο Kanall. Αυτό δείχνει ότι τα όπλα δεν συσπώνται επειδή ήταν άχρηστα για τους δεινόσαυρους. Το πιο δύσκολο ερώτημα είναι ποιες ακριβώς είναι οι λειτουργίες.

Από προηγούμενες μελέτες, η ερευνητική ομάδα έχει αποδείξει ότι για δεινόσαυρους όπως Μ Γίγας Και το T-RexΌσο μεγαλύτερα ήταν τα κεφάλια τους, τόσο μικρότερα γίνονταν τα χέρια τους. Σίγουρα δεν ήταν χρήσιμα για το κυνήγι, επειδή «πράξεις που σχετίζονται με τη θήρα έγιναν πιθανότατα από το κεφάλι», υποστηρίζει ο Kanall.

«Τείνω να πιστεύω ότι τα χέρια τους χρησιμοποιήθηκαν για άλλους τύπους δραστηριοτήτων», λέει ο Kanal. Από το αρχείο απολιθωμάτων, η ομάδα μπόρεσε να ζωγραφίσει μια εικόνα αυτής της ζωής Μ Γίγας πριν πεθάνεις. Ο δεινόσαυρος ζούσε στην περιοχή της σημερινής βόρειας Παταγονίας στην Αργεντινή, και ήταν 45 ετών, περίπου 11 μέτρα μήκος και ζύγιζε περισσότερους από τέσσερις τόνους. Και είχε μεγάλη οικογένεια. «Η ομάδα ευδοκίμησε και έφτασε στην κορύφωση της ποικιλομορφίας λίγο πριν την εξαφάνισή της», λέει ο Kanal. «Μπορεί να χρησιμοποίησαν τα μπράτσα για αναπαραγωγική συμπεριφορά, όπως να κρατούν το θηλυκό κατά το ζευγάρωμα ή να στηρίζονται για να σταθούν πίσω μετά από ένα διάλειμμα ή μια πτώση», προσθέτει ο Kanall.

τόπος ανασκαφής Μιραξής Γκέγκας. Πίστωση: Κανάλι Juan I

Η ομάδα βρήκε επίσης ότι ένα κρανίο Μ Γίγας Ήταν διακοσμημένα με κορυφές, αυλάκια, σπιρούνια και μικρά κέρατα. «Αυτά τα μοτίβα εμφανίζονται αργά στην ανάπτυξη όταν τα άτομα ενηλικιώνονται», λέει ο Kanal. Η ομάδα πιστεύει ότι τα χαρακτηριστικά μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για να προσελκύσουν πιθανούς συντρόφους. “Η σεξουαλική επιλογή είναι μια ισχυρή εξελικτική δύναμη. Αλλά επειδή δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε άμεσα τη συμπεριφορά τους, είναι αδύνατο να είμαστε σίγουροι για αυτό”, λέει ο Kanall.

«Το απολίθωμα έχει πολλές νέες πληροφορίες και είναι σε εξαιρετική κατάσταση», λέει ο Kanall. Ανυπομονεί να εξερευνήσει άλλες ερωτήσεις που κάνει Μ Γίγας Το Fossil μπορεί να τον βοηθήσει να απαντήσει. «Βρήκαμε το τέλειο μέρος την πρώτη μέρα αναζήτησης και Μ Γίγας «Ήταν ίσως ένα από τα πιο συναρπαστικά σημεία της καριέρας μου», λέει ο Kanal.

Αναφορά: «New Giant Carnivorous Dinosaur Reveals Converging Evolutionary Trends in Theropod Arm Reduction» των Juan I Canal, Sebastian Apisteguia, Pablo A. Galena, Jonathan Mitchell, Nathan D. Smith, Thomas M. Colin, Akiko Shinya, Alejandro Halusa, Federico Giancini, Peter J. Makovsky, 7 Ιουλίου 2022, Διαθέσιμο εδώ. τρέχουσα βιολογία.
DOI: 10.1016 / j.cub.2022.05.057

Αυτή η εργασία υποστηρίχθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών και την National Geographic Society.