Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι πόλεις μοιάζουν με έναν χαμένο πολιτισμό αγροτών πριν από 2.500 χρόνια.
Παρίσι:
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το μεγαλύτερο και παλαιότερο δίκτυο προ-ισπανικών πόλεων που έχει βρεθεί ποτέ στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, αποκαλύπτοντας έναν χαμένο πολιτισμό αγροτών 2.500 ετών.
Η τεράστια τοποθεσία, που καλύπτει περισσότερα από 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (385 τετραγωνικά μίλια), ήταν για καιρό κρυμμένη από τη ζούγκλα στην κοιλάδα Obano στους πρόποδες της οροσειράς των Άνδεων στον ανατολικό Ισημερινό.
Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών υπό την ηγεσία της Γαλλίας χρησιμοποίησε τεχνολογία χαρτογράφησης λέιζερ που ελήφθη από ψηλά, σε συνδυασμό με αρχαιολογικές ανασκαφές, για να αποκαλύψει 20 οικισμούς – συμπεριλαμβανομένων πέντε μεγάλων πόλεων – που συνδέονται με δρόμους.
Ο Stephen Rosten, αρχαιολόγος στο γαλλικό ερευνητικό κέντρο CNRS και επικεφαλής συγγραφέας μιας νέας μελέτης, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ήταν σαν να ανακαλύπτεις ένα «El Dorado».
Η κλίμακα αυτής της αστικής ανάπτυξης – η οποία περιλαμβάνει χωμάτινα σπίτια, τελετουργικά κτίρια και γεωργική αποχέτευση – δεν έχει ξαναφανεί στον Αμαζόνιο, είπε ο Rustin.
«Δεν είναι απλώς ένα χωριό, είναι ένα ολόκληρο τοπίο που έχει εξημερωθεί», είπε.
Ο Rustin είπε ότι ανακάλυψε τα πρώτα ίχνη αυτού του χαμένου πολιτισμού πριν από 25 χρόνια, όταν ανακάλυψε εκατοντάδες λόφους στην περιοχή.
Το 2015, η ομάδα των ερευνητών του πέταξε πάνω από την περιοχή χρησιμοποιώντας μια τεχνολογία λέιζερ που ονομάζεται lidar, η οποία επέτρεψε στους επιστήμονες να κοιτάξουν πέρα από τον θόλο του δάσους «σαν να είχαμε κόψει όλα τα δέντρα», είπε ο Rustin.
– “Όπως η Νέα Υόρκη” –
Βρήκαν περισσότερους από 6.000 χωμάτινους τύμβους και ορθογώνιες χωμάτινες πλατφόρμες που χρησίμευαν ως βάσεις για τους «λαούς του Ομπάνο».
Στους ορόφους, οι ερευνητές βρήκαν «όλα τα οικιακά υπολείμματα που θα έβλεπε κανείς σε ένα σπίτι – σόμπες, μεγάλες κεραμικές κανάτες για μπύρα από καλαμπόκι, πέτρες λείανσης, σπόρους, εργαλεία», είπε ο Rustin.
Πρόσθεσε ότι ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι όλες οι πόλεις τέμνονται από μεγάλους, ευθύς δρόμους – «όπως στη Νέα Υόρκη».
Ορισμένες πόλεις έχουν ένα μεγάλο κεντρικό δρομάκι όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι από τα γύρω χωριά, είπε ο Rustin, συγκρίνοντας αυτούς τους δρόμους με τους δρόμους της αρχαίας πόλης Teotihuacan στο σύγχρονο Μεξικό.
Ο Rustin υπέθεσε ότι πολλές χιλιάδες άνθρωποι μπορεί να παρευρέθηκαν σε τέτοιες εορταστικές εκδηλώσεις, αν και έχει διεξαχθεί περαιτέρω ανάλυση για να εκτιμηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή.
Μερικοί από τους τύμβους έχουν ύψος έως και 10 μέτρα (33 πόδια), υποδηλώνοντας ότι δεν ήταν σπίτια αλλά κοινόχρηστοι χώροι για τελετές ή φεστιβάλ.
Τα μικρά χωράφια δείχνουν ότι η αγροτική κοινότητα “εκμεταλλεύτηκε τον μικρότερο κενό χώρο για να εξασφαλίσει ότι θα αποφέρει καρπούς”, είπε ο Rustin.
Επισήμανε ότι όλα αυτά τα επιτεύγματα απαιτούσαν ηγέτες, σχεδιαστές και μηχανικούς να σχεδιάσουν τους δρόμους.
Το τι συνέβη με τους μέχρι πρότινος άγνωστους ανθρώπους των Obano – που έδωσαν αυτό το όνομα από ερευνητές – είναι άγνωστο.
Η κατασκευή των πρώτων τύμβων πιστεύεται ότι ξεκίνησε μεταξύ 500 π.Χ. και 300-600 μ.Χ., περίπου την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Άλλα μεγάλα χωριά που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή του Αμαζονίου χρονολογούνται μεταξύ 500 και 1500 μ.Χ., σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science την Πέμπτη.
Αυτό το δίκτυο πόλεων είναι «πολύ παλαιότερο και πολύ μεγαλύτερο», είπε ο Rustin.
Πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη δείχνει ότι «δεν υπήρχαν μόνο κοινωνίες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών στον Αμαζόνιο, αλλά υπήρχαν και περίπλοκοι αστικοί πληθυσμοί».
Ο Ράστιν είπε ότι «μια κάποια δυτική αλαζονεία» θεωρούσε από καιρό αδύνατο -πριν από τον ευρωπαϊκό αποικισμό- οι άνθρωποι στον Αμαζόνιο να είναι σε θέση να οικοδομήσουν μια τόσο περίπλοκη κοινωνία.
«Είναι καιρός να επανεξετάσουμε αυτή την εξευτελιστική άποψη για τους ανθρώπους του Αμαζονίου».
(Εκτός από τον τίτλο, αυτή η ιστορία δεν έχει επεξεργαστεί από το προσωπικό του NDTV και δημοσιεύεται από μια κοινοπρακτική ροή.)