-
Δεκάδες σεληνιακές αποστολές έχουν προγραμματιστεί την επόμενη δεκαετία.
-
Αλλά προς το παρόν, δεν υπάρχει σύστημα δορυφορικής πλοήγησης μεταξύ της Γης και της Σελήνης.
-
Η NASA και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία αναπτύσσουν τρόπους για να βοηθήσουν τους πυραύλους να πλοηγούνται στο φεγγάρι αυτόνομα.
όταν νάσα Η αποστολή Artemis 1 έκανε τον κύκλο της Σελήνης τον ΝοέμβριοΈδειξε στον κόσμο ότι οι άνθρωποι είναι στο δρόμο της επιστροφής.
Η NASA και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία στοχεύουν Βάλτε παπούτσια στο φεγγάρι μέχρι το 2025 και δημιουργήστε ένα Μια μόνιμη σεληνιακή βάση θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτήν για τα επόμενα δύο χρόνια. Η Κίνα και η Ρωσία συνεργάζονται επίσης για να δημιουργήσουν μια ξεχωριστή σεληνιακή βάση, Με επανδρωμένη προσγείωση προγραμματισμένη για το 2036.
Αλλά αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει GPS για να μας πάει εκεί. Οι αστροναύτες δεν μπορούν να πλεύσουν αυτόνομα στο βαθύ διάστημα και κάθε αποστολή βασίζεται σε έμπειρα εκπαιδευμένους μηχανικούς που κατευθύνουν συνεχώς αποστολές από τη Γη.
Αυτό γίνεται γρήγορα μη βιώσιμο καθώς οι αποστολές πηγαίνουν πέρα δώθε.
Οι διαστημικές υπηρεσίες εργάζονται για να τοποθετήσουν ένα σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, ή satnav, σε πυραύλους που ταξιδεύουν στο διάστημα 239.000 μίλια μεταξύ της Γης και της Σελήνης. Σχεδιάζουν επίσης να δημιουργήσουν ένα εντελώς νέο δίκτυο κινητικότητας Σχετικά με Φεγγάρι. Να πώς.
Το πώς πλοηγούνται σήμερα οι διαστημικές υπηρεσίες είναι δυσκίνητο και ακριβό
Σήμερα, ο μόνος τρόπος για να φτάσετε από το σημείο Α στο σημείο Β στο διάστημα είναι να εκτελέσετε πολύπλοκους υπολογισμούς με βάση τη φυσική, προσαρμοσμένους για κάθε αποστολή.
Καθώς το διαστημόπλοιο κινείται στο διάστημα, το μόνο σημείο αναφοράς είναι η Γη. Πρέπει λοιπόν να στείλει ένα σήμα στη Γη για να καταλάβει πού βρίσκεται, πράγμα που σημαίνει τεράστια τυφλά σημεία.
Η NASA έχει χάσει τελείως την επαφή με Ωρίωντο διαστημόπλοιο που χρησιμοποιήθηκε στην αποστολή Artemis 1, όταν Πήγε πίσω από το φεγγάρι. Για λίγα λεπτά, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι μηχανικοί ήταν να κρατήσουν την αναπνοή τους και να ελπίζουν ότι θα έβλεπαν το διαστημόπλοιο να αναδύεται αλώβητο στην άλλη πλευρά.
Αυτό απαιτεί πόρους και είναι ακριβό, δήλωσε ο Javier Ventura Travisette, επικεφαλής μηχανικός στο Γραφείο Επιστημών Πλοήγησης Galileo της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. (Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών διαχειρίζεται GPS; Γαλιλαίος Είναι η ευρωπαϊκή έκδοση.)
Αυτό που χρειάζεται τώρα η εξερεύνηση του διαστήματος είναι ένας τρόπος για τα διαστημικά σκάφη να τριγωνοποιούν τη θέση τους από το διάστημα, ώστε να μπορούν να πλοηγούνται ανεξάρτητα χωρίς τη συμβολή της Γης.
Η χρήση των δορυφόρων της Γης μπορεί να βοηθήσει στη μετάβαση στο φεγγάρι
Παραδόξως, ο φθηνότερος τρόπος για να φτάσετε έναν δορυφόρο στο βαθύ διάστημα είναι να αξιοποιήσετε δορυφόρους γύρω από τη Γη, Elizabeth Rooney, Senior Μηχανικός για το Surrey Satellite Technology Ltdείπε από μέσα. Η εταιρεία συνεργάζεται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος για την ανάπτυξη της αστροναυτικής στο διάστημα.
Υπάρχουν μερικά μεγάλα προβλήματα με αυτήν την προσέγγιση. Το κυριότερο είναι ότι αυτοί οι δορυφόροι δείχνουν προς τη Γη.
Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του δορυφορικού σήματος είναι μπλοκαρισμένο και μόνο λίγο χύνεται έξω. Το τμήμα που χύνεται είναι πολύ πιο αδύναμο από το κύριο σήμα και γίνεται πιο αδύναμο πιο μακριά από το έδαφος.
Δεδομένων όλων αυτών των περιορισμών, φαίνεται ότι η χρήση αυτού του σήματος για να πλεύσει στη Σελήνη θα ήταν αδύνατη. Αλλά οι μηχανικοί έχουν περάσει δεκαετίες αναπτύσσοντας ευαίσθητους ανιχνευτές που μπορούν να αξιοποιήσουν αυτό το σήμα από το βαθύ διάστημα.
Και τα κατάφεραν.
Το 2019, τέσσερις δορυφόροι μπόρεσαν να προσδιορίσουν τη θέση τους στο διάστημα χρησιμοποιώντας σήματα από τους δορυφόρους του Παγκόσμιου Συστήματος Εντοπισμού της Γης (GPS).
Ήταν 116.300 μίλια — περίπου στα μισά του δρόμου προς το φεγγάρι, είπε ο Βεντούρα-Τράβεσετ.
Χρειαζόμαστε πραγματικά έναν τρόπο για να πάμε στο φεγγάρι ανεξάρτητα
Τα επόμενα σύνορα ανιχνεύουν αυτό το σήμα στο άλλο μισό του ταξιδιού. Αλλά ο Ventura-Traveset έχει αυτοπεποίθηση.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) και η NASA βελτιώνουν τους ανιχνευτές τους που μπορούν να αξιοποιήσουν σήματα από τους δορυφόρους της Γης και ετοιμάζονται να τους δοκιμάσουν σε επερχόμενες αποστολές στο φεγγάρι.
Κλήση δέκτη ESA Navy Moonέχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στο δορυφόρο Lunar Pathfinder Το 2025 ή το 2026. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία αναμένει ότι το NaviMoon θα είναι σε θέση να εντοπίσει τον δορυφόρο με ακρίβεια περίπου 60 μέτρων (περίπου 200 πόδια), δήλωσε η Ventura-Traveset.
Η ελπίδα, είπε, είναι ότι χάρη σε αυτόν τον ανιχνευτή, ο δορυφόρος θα μπορεί να πλοηγείται ανεξάρτητα γύρω από το φεγγάρι. Είναι επίσης πολύ ελαφρύ, περίπου 4 κιλά (8 λίβρες) συνολικά, και μπορεί να αντικαταστήσει πολύ βαρύ εξοπλισμό σε ένα διαστημόπλοιο.
Η NASA εργάζεται επίσης σε ανιχνευτές που αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με την Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία. Στόχος τους είναι να εκτοξεύσουν τον πρώτο από αυτούς τους δέκτες στη σεληνιακή επιφάνεια το 2024 Ως μέρος ενός πειράματος δέκτη GNSS στη σεληνιακή επιφάνεια.
Υπάρχει «λίγος φιλικός ανταγωνιστικός αγώνας» μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και της NASA για να φέρει το σήμα satnav της Γης στο φεγγάρι, ο James Joseph “JJ” Miller, αναπληρωτής διευθυντής πολιτικής και στρατηγικών επικοινωνιών στο Διαστημικό Πρόγραμμα Επικοινωνιών και Πλοήγησης στο Τα κεντρικά γραφεία της NASA, είπε ο μυημένος σε μια συνέντευξη.
Ο Μίλερ είπε ότι πολλές άλλες χώρες αρχίζουν να αναζητούν επενδύσεις στην τεχνολογία πλοήγησης στο βάθος του διαστήματος.
«Όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για έναν αναδυόμενο χρήστη που δεν πρόκειται να φύγει, και ότι στην πραγματικότητα πρέπει να προετοιμάσουμε και να κάνουμε τον σεληνιακό χώρο της ΚΑΚ, και όλο το διάστημα μεταξύ της Γης και της Σελήνης, τόσο ισχυρό και αξιόπιστο όσο είναι δυνατό με αυτά τα σήματα».
Τελικά, θα χρειαστούμε ένα δίκτυο δορυφορικής πλοήγησης Σχετικά με Φεγγάρι
Το σήμα από τους δορυφόρους της Γης μπορεί να μεταδώσει το διαστημικό σκάφος στη Σελήνη, αλλά μόλις βρεθεί στην επιφάνεια το σήμα δεν είναι πολύ χρήσιμο.
Σε αυτό το σημείο, αυτά τα σήματα μπορούν να φτάσουν μόνο ό,τι είναι ορατό από τη Γη, επομένως η σκοτεινή πλευρά των πόλων της σελήνης και της σελήνης είναι εκτός ορίων.
Έτσι, το σχέδιο είναι να δώσει στη σελήνη τον δικό της στόλο δορυφόρων επικοινωνιών και πλοήγησης, οι οποίοι ονομάζονται Πρωτοβουλία Moonlight. Ο πρώτος κόμβος στο Moonlight θα είναι ο δορυφόρος Pathfinder της NASA.
Ο Ventura-Traveset είπε ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος στοχεύει να δοκιμάσει τη βασική υποδομή για το Moonlight έως το 2027 και μια πιο εκτεταμένη υποδομή έως το 2030.
Η NASA κατασκευάζει επίσης το δικό της δίκτυο που ονομάζεται Luna Net. πρακτορείο NASA Πύληένας διαστημικός σταθμός που ο οργανισμός σκοπεύει να στείλει σε σεληνιακή τροχιά, θα είναι ένας άλλος κόμβος στο δίκτυο.
«Οραματιζόμαστε ένα είδος αρχιτεκτονικής που περιλαμβάνει δορυφόρους NASA και ESA να συνεργάζονται», δήλωσε ο Miller της NASA.
Οι άποικοι της Σελήνης θα χρειαστούν internet υψηλής ταχύτητας
Υπάρχει μια πιο εμπορική πλευρά στην επιστροφή των ανθρώπων στο φεγγάρι. Μακροπρόθεσμα, οι άποικοι στο φεγγάρι θα χρειαστεί να δημιουργήσουν στρατόπεδο ώστε να μπορούν να εξορύξουν για ορυκτά και νερό – τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την τροφοδοσία πυραύλων στο δρόμο τους προς τον Άρη.
Ο Ventura-Traveset είπε ότι οι επισκέπτες στη Σελήνη θα πρέπει να είναι σε θέση να επικοινωνούν με τη Γη, να μιλάνε μεταξύ τους αποτελεσματικά και να διασκεδάζουν.
Ο Ventura Travisit είπε ότι οι άποικοι στο φεγγάρι μπορούν να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο υψηλής ταχύτητας, να κάνουν τηλεδιάσκεψη με αγαπημένα πρόσωπα στη Γη, να μεταδίδουν παραστάσεις και να δημιουργούν το δικό τους περιεχόμενο από το διάστημα.
«Δεν νομίζω ότι κάποιος θα υποστήριζε ότι δεν πάμε έτσι», είπε ο Βεντούρα Τράβιστ.
Διαβάστε το αρχικό άρθρο στο Επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται