Εναλλακτική κριτική ταινίας | νέα διεθνής

σχόλιο

24 Δεκεμβρίου 2021

μικρή μαμά

Σκηνοθεσία και σενάριο: Σελίν Σιάμα

72 λεπτά

★★★★ ✩

Η τελευταία ταινία της Sciamma συνεχίζει και ξεπερνά τα θέματα των προηγούμενων ταινιών της. ΑγοροκόριτσοΚαι νούφαρα Και Παιδική ηλικία Δημιουργήστε μια επερχόμενη «τριλογία» για το σεξ και τον σεξουαλικό χωρισμό, για τις συγκρούσεις στη μετάβαση από την παιδική ηλικία, το να είμαστε έφηβοι και ποιοι μπορεί να είμαστε ως ενήλικες. μικρή μαμά Μας πάει πίσω στην παιδική ηλικία, στη Νέλλυ, ένα οκτάχρονο κοριτσάκι της οποίας η γιαγιά μόλις πέθανε. Είναι μια ταινία μικρού μήκους που γυρίστηκε γρήγορα κατά τη διάρκεια του lockdown από μια μικρή ομάδα παραγωγής. Ωστόσο, η φιλοδοξία και η εμβέλειά του αντηχούν και ασχολείται με το τι μας συνδέει, το πώς περνάνε και μεταμορφώνονται οι ζωές μας όπως συμβαίνει και το περιεχόμενο που έχουν.

Η Νέλι πήγε με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς της για να τακτοποιήσει και να καθαρίσει το ακίνητο. Στο δάσος δίπλα στο σπίτι, συναντά τη Marion, που είναι στην ηλικία της, και χτίζει ένα καταφύγιο από κλαδιά. Αμέσως υπάρχει σύνδεση και μαθαίνουμε ότι η Marion είναι η μητέρα της Nelly, σε ηλικία 8 ετών, που μένει στο ίδιο σπίτι αλλά πριν από περίπου 25 χρόνια. Κατά κάποιο τρόπο λειτουργεί και σε παίρνει μαζί σου, πιθανώς επειδή η Nelly και η Marion φιλιούνται.

Είναι φίλοι, παίζουν, διασκεδάζουν πολύ. Αλλά κοιτάμε επίσης τις γενιές, πίσω και μπροστά, με μια αίσθηση απορίας ότι οι γονείς κάποιου ήταν κάποτε τόσο αγνοημένοι και άγνωστοι, που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη μοίρα των παιδιών μας. Η επίγνωση των κοριτσιών για την απογοήτευση και την απώλεια τους δίνει κουράγιο. Δεν υπάρχει λαμπρή αποκάλυψη, έξυπνοι λόγοι, λογοτεχνία. Είναι λιτό, δεν εντυπωσιάζει, με όμορφη συμπεριφορά από μια δίδυμη αδερφή, οικονομικά γραμμένο και απλά σκηνοθετημένο.

Η κρυφή ζωή της Ευρυδίκης Γκουσμάο

Σκηνοθεσία και σενάριο από τον Karim έναΕγώνουζ

139 λεπτά

★★★✩

Αυτό δεν είναι το λαμπερό βραζιλιάνικο μελόδραμα που μπορείτε να περιμένετε, αν και η πλοκή είναι υπερβολική. Διαδραματίζεται στο Ρίο τη δεκαετία του 1950, η ταινία επικεντρώνεται στις δύο κόρες ενός συντηρητικού και ελεγχόμενου αρτοποιού. Ο Guida, ο νεότερος, εύθραυστος, απερίσκεπτος, δραπετεύει με έναν Έλληνα ναύτη. Αυτό καθιστά αδύνατο για μια μεγαλύτερη και επίσης σοβαρή Ευριδίκη να κατευθυνθεί στην Ευρώπη για να εκπαιδευτεί για να γίνει πιανίστας συναυλιών – στο Ωδείο της Βιέννης, όχι λιγότερο. Όταν η Γκίντα επιστρέφει έγκυος και ανύπαντρη, ο πατέρας της την διώχνει από το σπίτι της οικογένειας.

Η Ευρυδίκη παντρεύεται έναν ταχυδρομικό υπάλληλο και τελικά αποκτά δύο παιδιά. Η Gyda και το παιδί της μετακομίζουν με μια σκληρή αλλά περιποιητική πρώην ιερόδουλη, η οποία έχει γίνει ένα είδος νταντά της γειτονιάς. Ο Γκίντα ασχολείται με την πορνεία και στη συνέχεια πιάνει δουλειά σε ένα εργαστήριο. Δύο αδερφές δεν γνωρίζουν η μία για την άλλη και πιστεύουν στην κατασκευή των γονιών τους. Η Ευρυδίκη πιστεύει ότι ο Guida βρίσκεται στην Ελλάδα. Ο Guida πιστεύει ότι η Ευριδίκη βρίσκεται στη Βιέννη.

Ως επί το πλείστον, η ταινία κρίνεται καλά, έχει ένα μήνυμα και είναι βάσιμη, τόσο κοινωνικά όσο και υλικά, για να πείσει. Υπάρχει μια συγκινητική σκηνή σε ένα φανταχτερό εστιατόριο που αποκαλύπτει τις διάφορες κοινωνικές τους καταστάσεις. Τα παιδιά των δύο αδερφών, άγνωστα μεταξύ τους, συναντιούνται και όταν φεύγει η Γκέντα, μπαίνει η Ευρυδίκη.

Έχει μια υπέροχη διαφορά όταν πηδάμε 50 χρόνια περίπου. Η Ευρυδίκη ανακαλύπτει τα μηνύματα που της έχει στείλει η Γκουίντα όλα αυτά τα χρόνια, φροντίζοντας το σπίτι της οικογένειας. Ούτε ο πατέρας της ούτε ο σύζυγός της τη μετέφεραν σε αυτήν.

Η κρυφή ζωή της Ευρυδίκης Γκουσμάο Είναι ένα αποκαλυπτικό και οδυνηρό δράμα για την υπακοή, τα βάσανα και την ανυπακοή των γυναικών σε μια πατριαρχική κοινωνία – και τη δύναμή τους, την πίστη και την αλληλεγγύη τους.