Η NASA δεν θα πραγματοποιήσει μια πρόβα υγρού νυφικού του SLS τον Φεβρουάριο όπως είχε προγραμματιστεί. Αυτή η τελευταία καθυστέρηση στην αποστολή Artemis I σημαίνει ότι ο πύραυλος ύψους 322 ποδιών δεν θα βρυχηθεί στους ουρανούς της Φλόριντα μέχρι τον Απρίλιο το νωρίτερο.
Το Διαστημικό Σύστημα Εκτόξευσης της NASA (SLS), με την κάψουλα του πληρώματος Orion φωλιασμένος επάνω, θα πρέπει να μείνει μέσα στο Κτήριο Συναρμολόγησης Οχημάτων στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα για λίγο ακόμη, αλλά ελπίζουμε όχι για πολύ περισσότερο.
Σε ένα δήλωση που εκδόθηκε σήμερα το πρωί, η NASA είπε ότι ελπίζει να μεταφέρει το SLS στο Launch Pad 39B τον Μάρτιο, οπότε οι ελεγκτές της αποστολής Artemis μπορούν να πραγματοποιήσουν μια πρόβα υγρού ντυσίματος, στην οποία προστίθεται προωθητικό στις δεξαμενές του πυραύλου και στη συνέχεια αφαιρείται. Υποθέτοντας ότι πάει καλά, ο πύραυλος θα επιστρέψει στο υπόστεγο για τις τελικές δοκιμές και στη συνέχεια θα εκτοξευθεί για άλλη μια φορά στην εξέδρα εκτόξευσης, αυτή τη φορά πραγματικά.
Το βρεγμένο φόρεμα, όπως το αποκαλούν οι άνθρωποι της βιομηχανίας, έπρεπε να συμβεί στα τέλη Ιανουαρίου και στη συνέχεια στις αρχές Φεβρουαρίου, αλλά τα χρονοδιαγράμματα συνεχίζουν να προωθούνται. Η πιο πρόσφατη καθυστέρηση είχε να κάνει με α αστοχία Ελεγκτής πτήσης κινητήρα RS-25, ένα πρόβλημα που έχει πλέον επιλυθεί (αν και δεν έχει γίνει ακόμη πλήρως κατανοητό – δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί επίσημη αναφορά).
Μιλώντας σε δημοσιογράφους νωρίτερα σήμερα, ο Tom Whitmeyer, αναπληρωτής διαχειριστής για την ανάπτυξη συστημάτων εξερεύνησης στη NASA, είπε ότι η Artemis «κλείνει τα πράγματα και ετοιμάζεται για εκτόξευση», αλλά υπάρχουν ακόμη «πολλές μικρές εργασίες που πρέπει να ολοκληρώσουμε. Η ανάπτυξη του SLS αποδεικνύεται «προκλητική από υλικοτεχνική άποψη», είπε. Η ομάδα χρειάζεται επιπλέον χρόνο για να ολοκληρώσει αυτές τις δραστηριότητες κλεισίματος, καθώς οι μηχανικοί «ενσωματώνονται και τελικές δοκιμές» μαζί με τον εξοπλισμό εδάφους πριν από το βρεγμένο φόρεμα, σύμφωνα με το δελτίο τύπου της NASA. Μια κυκλοφορία στα μέσα Μαρτίου φαίνεται εύλογη, είπε ο Whitmeyer, αλλά απέφυγε να δεσμευτεί για μια πραγματική ημερομηνία.
Ο Mike Bolger, διευθυντής προγράμματος για συστήματα εδάφους εξερεύνησης στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, είπε ότι είναι ζωτικής σημασίας η NASA να κάνει σωστά την πρώτη εκτόξευση, καθώς το SLS θα επιτρέψει τα επόμενα 30 χρόνια εξερεύνησης του διαστήματος, όπως εξήγησε κατά τη σημερινή ενημέρωση. Μόλις ανέβει, ο SLS θα γίνει ο πιο ισχυρός πύραυλος στον κόσμο και βασικό συστατικό των επερχόμενων αποστολών Artemis στη Σελήνη και τον Άρη. Ο Bolger είπε ότι έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, όπως η δοκιμή αντίστροφης μέτρησης, και οι ομάδες δοκιμάζουν επί του παρόντος τα συστήματα τερματισμού πτήσης.
«Δεν είναι ένα συγκεκριμένο πράγμα», πρόσθεσε ο Whitmeyer, επαναλαμβάνοντας ότι «είναι απλώς πολλά διαφορετικά πράγματα που πρέπει να κλείσουμε», καθώς είναι ένας μεγάλος πύραυλος γεμάτος με κάθε λογής διαφορετικά συστήματα. Ο Whitmeyer παρομοίασε αυτήν την τελική διαδικασία με μια λίστα γροθιών ανακαίνισης, λέγοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα σημαντικό να κάνουμε, καθώς τώρα είναι θέμα αφαίρεσης των μικρών γρατσουνιών, ας πούμε έτσι.
Το επόμενο σημαντικό ορόσημο θα είναι το βρεγμένο φόρεμα, ελπίζουμε στα μέσα Μαρτίου. Ο Whitmeyer είπε ότι ο σκοπός του βρεγμένου φορέματος είναι να δει πώς λειτουργεί το σύστημα και μετά να πάει από εκεί. Ο Mike Sarafin, διευθυντής της αποστολής Artemis 1, είπε ότι η ομάδα του είναι «σε καλό δρόμο» και θα είναι «έτοιμος να ξεκινήσει όταν το υλικό είναι έτοιμο».
Ο Sarafin παρείχε δύο πιθανά παράθυρα εκτόξευσης για το Artemis 1: 8 έως 23 Απριλίου και 7 έως 21 Μαΐου, αλλά προειδοποίησε ότι αυτά υπόκεινται σε αλλαγές. Με την εναρκτήρια κυκλοφορία του SLS, οι σχεδιαστές αποστολών πρέπει να αντιμετωπίσουν την «πρώτη φορά αβεβαιότητες» και επίσης γνωστές αβεβαιότητες —όπως ο κακός καιρός— δυσκολεύουν τις προβλέψεις, είπε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης.
Η εναρκτήρια εκτόξευση του SLS είναι γνωστή ως η αποστολή Artemis 1, στην οποία ένα μη πλήρωμα Orion θα ταξιδέψει 280.000 μίλια (450.000 χλμ.) μέχρι τη Σελήνη και πίσω χωρίς να προσγειωθεί στη σεληνιακή επιφάνεια. Αυτό θα δημιουργήσει τη βάση για το Artemis 2, μια επανάληψη της πρώτης αποστολής αλλά με πραγματικό πλήρωμα. Το μεγάλο σόου θα είναι το Artemis 3, στο οποίο δύο αστροναύτες της NASA —μια γυναίκα και ένας έγχρωμος— θα επιχειρήσουν να προσγειωθούν στη Σελήνη. Το Artemis 2 έχει προγραμματιστεί επί του παρόντος για τον Μάιο του 2024, ενώ το Artemis 3 δεν θα συμβεί νωρίτερα από το 2025. Κατά τη σημερινή ενημέρωση, οι αξιωματούχοι της NASA ήταν σιωπηλοί σχετικά με την τελευταία καθυστέρηση και εάν θα είχε κάποια σχέση με αυτά τα προϋπάρχοντα χρονοδιαγράμματα.
Η σημερινή ενημέρωση προσέφερε πολύ λίγα όσον αφορά τις λεπτομέρειες, και το γενικό μήνυμα ήταν ότι οι μηχανικοί εργάζονται σκληρά σε αυτό που είναι ένα πολύ δύσκολο έργο. Όπως πάντα, πρέπει να δεχτούμε αυτές τις νέες ημερομηνίες με λίγο αλάτι. Η NASA, είναι δίκαιο να πούμε, είναι εκπληκτικά ανίκανη όταν πρόκειται για τη δημιουργία βιώσιμων χρονοδιαγραμμάτων.
Περισσότερο: Οι αστρονόμοι επιβεβαιώνουν ότι ένας δεύτερος Τρωικός αστεροειδής περιπλανιέται στην τροχιά της Γης.