Το να μην βλέπεις μια μαύρη τρύπα μπορεί να θεωρηθεί η μεγαλύτερη δύναμή της. Σε όλο τον ιστό του διαστήματος, αυτά τα σιωπηλά τέρατα ρουφούν κάθε σταγόνα φωτός που πέφτει με τους βαρυτικούς παλμούς τους, γεμίζουν αυτές τις ακτίνες από το ορατό σύμπαν και, στο σκοτάδι, περιμένουν να εμφανιστεί ένα αβοήθητο αστέρι. Μετά επιτίθενται.
Τώρα, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν στη NASA Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ανακάλυψε τι θα ακολουθήσει Σε έναν τέτοιο κοσμικό εφιάλτη – γνωστό και ως γεγονός παλιρροϊκής διαταραχής, μια μαύρη τρύπα τρέφεται με τη λεία της ή «συσσωρεύει» ένα αστέρι. Οι αστρονόμοι μοιράστηκαν τα νέα την Πέμπτη σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας.
“Κανονικά, αυτά τα συμβάντα είναι δύσκολο να παρατηρηθούν. Πιθανότατα λαμβάνετε κάποιες παρατηρήσεις στην αρχή της αναταραχής όταν είναι πολύ φωτεινό”, λέει ο Peter Maksim του Κέντρου Αστροφυσικής | Harvard και Smithsonian, είπε σε δήλωσή του. «Το είδαμε αρκετά νωρίς που μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε σε πολύ έντονα στάδια συσσώρευσης μαύρης τρύπας».
Πιασμένο στη θανατηφόρα αγκαλιά της βαρύτητας, το σφαιρικό σχήμα αυτού του αστεριού πιάστηκε να μετατρέπεται με δύναμη σε ένα στριμμένο νήμα λαμπερής ύλης. Μπροστά στα γυάλινα μάτια του Χαμπλ, το αστέρι τεμαχίστηκε τόσο σκληρά που φάνηκε σαν ένας περιστρεφόμενος στροβιλισμός νεραϊδόσκονης, παγιδεύοντας τον θηρευτή του και αφήνοντας πίσω του μια φλεγόμενη ουρά για να φωτίσει το κενό κενό του διαστήματος.
Εύστοχα, αυτό μερικές φορές αναφέρεται ως μαύρη τρύπα.σπαγγέτι«Έχει σημασία γιατί ακόμη και τα πιο δυνατά πράγματα που έχουν την ατυχία να περπατούν κοντά σε μια τρύπα βαρύτητας γίνονται αδύναμα, αδύναμα κομμάτια.
Αυτή η ακολουθία εικονογραφήσεων του καλλιτέχνη δείχνει πώς μια μαύρη τρύπα μπορεί να καταβροχθίσει ένα διερχόμενο αστέρι. 1. Ένα συνηθισμένο αστέρι περνά κοντά σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία. 2. Τα εξωτερικά αέρια του άστρου έλκονται στο βαρυτικό πεδίο της μαύρης τρύπας. 3. Ένα αστέρι διαλύεται όταν οι παλιρροϊκές δυνάμεις το απομακρύνουν. 4. Το αστρικό υπόλειμμα τραβιέται σε έναν κυκλικό δακτύλιο γύρω από τη μαύρη τρύπα και τελικά θα πέσει πίσω στη μαύρη τρύπα, εκπέμποντας μια τεράστια ποσότητα φωτός και ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας.
NASA, ESA, Leah Hostack (STScI)
Εν τω μεταξύ, η μαύρη τρύπα του αστεριού που καταβροχθίζει ντόνατς – που ονομάζεται επιστημονική σε αυτό το σημείο – απορροφά τα αέρια της σφαίρας ενώ ταυτόχρονα φτύνει υλικό σαν να ήταν τα κόκαλα ενός πλούσιου δείπνου κοτόπουλου. Για το πλαίσιο, αυτό το επεισόδιο πιστεύεται ότι είναι το μέγεθός μας ολόκληρος Ηλιακό σύστημα.
Ο Maxim είπε, “Ψάχνουμε κάπου στην άκρη αυτής της πίτας. Βλέπουμε αστρικούς ανέμους από τη μαύρη τρύπα που σαρώνουν την επιφάνεια να προβάλλονται προς το μέρος μας με 20 εκατομμύρια μίλια την ώρα”, που μεταφράζεται σε 3 τοις εκατό της ταχύτητας φως.
Όχι μόνο είναι τεράστιο επειδή είναι, λοιπόν, εντελώς εκπληκτικό – αλλά και επειδή οι γαλαξίες με ήσυχες ή ήσυχες μαύρες τρύπες όπως αυτοί που αναλύθηκαν από το Hubble αναμένεται να καταβροχθίσουν ένα αστέρι μόνο μία φορά κάθε 100.000 χρόνια.
«Εξακολουθούμε να ταράζουμε το μυαλό μας γύρω από την εκδήλωση», είπε ο Maxim.
Μια προσομοίωση ενός αστεριού που σκίζεται σε κομμάτια αφού πλησιάσει μια μαύρη τρύπα.
DESY, Science Communication Lab
Αλλά δεν μοιάζει με ταινία του Χόλιγουντ
Για να είμαστε σαφείς, το Hubble δεν το έχει Κυριολεκτικά Τραβήξτε στιγμιότυπα από όλα όσα συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο. Όχι, λοιπόν, αυτή η μαύρη τρύπα δεν έμοιαζε σε τίποτα με έναν διαστρικό λεβιάθαν από άποψη εμβέλειας.
Εννοώ, τελικά, όλη αυτή η κατάσταση συνέβη 300 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη – που σημαίνει επίσης ότι συνέβη πριν από περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, και όμως το φως από το γεγονός μόλις έφτασε στον πλανήτη μας, οπότε το βλέπουμε σε αυτό ονομάζουμε «το παρόν».
Ωστόσο, αυτό που έκανε το Hubble για να απαθανατίσει αυτή τη σκηνή επιτρέπει σε μεγάλο βαθμό στους επιστήμονες να συμπεράνουν τι είναι Θα είναι Νιώθουμε ότι μπορούμε με κάποιο τρόπο να δούμε τις λεπτομέρειες να ξεδιπλώνονται σαν ταινία.
Η ισχυρή ευαισθησία του τηλεσκοπίου στην υπεριώδη ακτινοβολία ήταν σε θέση να μελετήσει το φως που μεταφέρθηκε από το θρυμματισμένο αστέρι που είχε ταξιδέψει πίσω στη Γη για χιλιάδες χρόνια και ουσιαστικά οι αστρονόμοι μπορούσαν να παρακολουθήσουν όλα αυτά τα φωτεινά σήματα για να καταλάβουν πώς το αστέρι συστράφηκε, ζάρωσε και ζάρωσε καθώς χάθηκε. .
Μπορείτε να παρακολουθήσετε μια οπτικοποίηση του γεγονότος παρακάτω, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας.
“Υπάρχουν ακόμη πολύ λίγα παλιρροϊκά γεγονότα που παρατηρούνται στο υπεριώδες φως δεδομένου του χρόνου παρατήρησης. Αυτό είναι πραγματικά ατυχές γιατί υπάρχουν πολλές πληροφορίες που μπορείτε να λάβετε από τα υπεριώδη φάσματα”, Emily Engelthaler του Κέντρου Αστροφυσικής | Harvard και Smithsonian, είπε σε δήλωσή του. “Είμαστε ενθουσιασμένοι που μπορούμε να λάβουμε αυτές τις λεπτομέρειες σχετικά με το τι κάνουν τα συντρίμμια. Τα παλιρροϊκά γεγονότα μπορούν να μας πουν πολλά για μια μαύρη τρύπα.”
Το συμβάν, με την επίσημη ονομασία AT2022dsb, καταγράφηκε την 1η Μαρτίου 2022, από ένα δίκτυο επίγειων τηλεσκοπίων που ονομάζεται All-Sky Automated Survey for Supernovae.
Αυτό κέντρισε το ενδιαφέρον των αστρονόμων του Hubble, οι οποίοι αμέσως προσπάθησαν να λάβουν μερικές υπεριώδεις αναγνώσεις για τη βίαιη παλιρροϊκή διαταραχή για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να προσδιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για την εξέλιξη του άστρου καθώς τεμαχιζόταν από τη μαύρη τρύπα. .
“Σχίζεις το αστέρι και μετά παίρνεις αυτό το υλικό που μπαίνει στη μαύρη τρύπα. Και έτσι έχεις μοντέλα στα οποία νομίζεις ότι ξέρεις τι συμβαίνει και μετά παίρνεις πραγματικά αυτό που βλέπεις”, είπε ο Maxim. “Αυτό είναι ένα συναρπαστικό μέρος για τους επιστήμονες: ακριβώς στη διεπαφή του γνωστού και του αγνώστου.”