Ο Έλληνας μαχητής της ελευθερίας, Διονύσιος Βορβάκης πέθανε αυτήν την ημέρα το 1827

Ο Διονύσιος Βορβάκης ήταν Έλληνας αξιωματικός του γαλλικού στρατού και μαχητής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Σκοτώθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1827 κατά τη διάρκεια της Μάχης του Κομετόρο. Είναι ξάδερφος του πολιτικού Ανδρέα Μεδόξα.

Ο Βορβάκης γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1787, πιστός φίλος του πατέρα του Σωτρίου Βορβάχη Ναπολέοντα Ι.

Ο πατέρας του παρείχε σημαντικές υπηρεσίες στον Ναπολέοντα κατά τη διάρκεια του οικογενειακού οικισμού στη Μασσαλία.

Όταν ο Σωτριός πέθανε το 1806, ο Ναπολέων Α΄, προστατεύοντας την υπόλοιπη οικογένεια, εισήγαγε τον νεαρό Διονύσιο στη στρατιωτική σχολή του Φοντενελέμπου.

Αναπαράχθηκε πλήρως στη Γαλλία, συμμετείχε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία με τον γαλλικό στρατό από το 1805 έως το 1815 στο πλαίσιο των Ναπολεόντων Πολέμων και ακολούθησε μια σημαντική στρατιωτική σταδιοδρομία.

Έδωσε σημαντική βοήθεια στον Ναπολέοντα, ο οποίος, όπως και ο πατέρας του, εξορίστηκε στο νησί Έλβα, όπου οι Σύμμαχοι εξέφρασαν την επιθυμία να τον μεταφέρουν σε ένα άλλο μακρινό νησί, οπότε ο ανατιθέμενος αυτοκράτορας επανέλαβε γρήγορα το θρόνο του.

Μετά την ήττα του στο Waterloo, ο Vorvachis έφυγε στην Ισπανία σαν ο Ναπολέων πιστός του γαλλικού στρατού, αλλά αργότερα επέστρεψε στη Γαλλία και αποσύρθηκε σε μια μικρή πόλη στο νότο.

Απομακρύνθηκε από τη θέση του συνταγματάρχη ιππικού.

Στα τέλη του 1826, ήρθε για να επαναστάσει την Ελλάδα και, με την άδεια της κυβέρνησης, δημιούργησε στρατό 800-1000 ανδρών, όχι μόνο με τα δικά του χρήματα, αλλά και με κεφάλαια που παρείχαν οι Πιελενικοί Σύλλογοι στην Ευρώπη.

Στη συνέχεια, τις τελευταίες μέρες του 1826, ξεκίνησε μια διάταξη με σκοπό την ενίσχυση των δυνάμεων των Karaiskoks, αλλά με εντολή της κυβέρνησης πήγε στην Eliphsina, όπου βρισκόταν ο Vasso Mavro ion Niodis.

Οι συμβολαιογράφοι του Παναγιώτη έφτασαν εκεί λίγες μέρες αργότερα.

Μαζί με τους Warwicks και τους άλλους δύο ηγέτες, οι δυνάμεις τους βάδισαν στο Mendy, όπου κέρδισαν τη μάχη εναντίον των Οθωμανών στις 22 Ιανουαρίου.

Στις 25 Ιανουαρίου, ο Γάλλος εκπαιδευμένος στρατιώτης, μαζί με τους Μαυροβούνους, τους Συμβολαιογράφους και περίπου 3.500 από τους άντρες τους, βαδίστηκαν στο Κομετόρο.

Εκεί, δύο ημέρες αργότερα, δέχτηκαν επίθεση από 2.600 Οθωμανούς.

Η απόσπαση του Βορβάχη, που βρίσκεται στις πεδιάδες, ήταν υπό μεγάλη πίεση και ως αποτέλεσμα πέθανε, ενώ οι δυνάμεις Μαυρόβα ου Νέοντι Και η Νοτρ Νταμ, επίθεση από εχθρικό πυροβολικό, έφυγε.

Από την ελληνική πλευρά, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300 άντρες, συμπεριλαμβανομένου του αποκεφαλισμένου Βόραβα. Στην πραγματικότητα, το κεφάλι του στάλθηκε με άλλες λεηλασίες ως τρόπαιο στον Οθωμανό Σουλτάνο Μαχμούντ Β.