Αυτός ο 84χρονος, ντόπιος του Au Claire, στο Ουισκόνσιν, βασίζεται στις εμπειρίες του. Ενδιαφερόταν να γράψει στα είκοσι του, αλλά δεν ήταν πραγματικά σοβαρός για αυτό. Όλα αυτά άλλαξαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 όταν έκανε μαθήματα δημιουργικής γραφής και γράφει ποίηση από εκείνη την «καθυστερημένη αρχή».
Δημοσίευσε στο παρελθόν εννέα βιβλία – ένα παιδικό βιβλίο και οκτώ ποιητικές συλλογές – όταν κυκλοφόρησε η τελευταία του προσπάθεια, Tails and Tales το περασμένο καλοκαίρι. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε τα θέματα, αλλά ο Manises λέει ότι το τελευταίο του βιβλίο ήρθε φυσικά σαν μια περιέργεια για τις γάτες.
“Νόμιζα ότι θα μπορούσα επίσης να επωφεληθώ από την εμπειρία των 55 ετών, επειδή έχουμε γάτες στο σπίτι μας για 55 χρόνια και είχαμε πολλές ενδιαφέρουσες εμπειρίες με τις γάτες”, λέει.
Ο Manises αρνείται να περιγράψει τον εαυτό του ως άτομο γάτας, λέγοντας ότι οι γυναίκες στην οικογένειά του – η σύζυγός του, ο Pace και οι δύο κόρες του – είναι κάτι περισσότερο από τους φανατικούς της γάτας στην φυλή. Αντ ‘αυτού, θεωρεί τον εαυτό του «ανεξάρτητο παρατηρητή» που είχε περισσότερες από 20 γάτες στη ζωή του όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Manises και η σύζυγός του ανήκουν τώρα σε μια γάτα που ονομάζεται Cleo. Αν και δεν είναι η φωτογραφία της στο εξώφυλλο του βιβλίου, η Manises έψαχνε σκόπιμα μια εικόνα που της μοιάζει – παρόλο που η Cleo είναι “μεγαλύτερη” από το εξώφυλλο.
Tails and Tales του John Manises. Ειδικό φόρουμ
Σίγουρα, αγαπά τις γάτες, αλλά λέει ότι ήταν σπάνιο να ακούσει κανείς που είχε μια γάτα κατοικίας ενώ μεγάλωνε στο Ουισκόνσιν. Ο καθένας έχει σκύλους, οπότε οι μόνες γάτες που γνώριζαν ήταν γάτες.
Όλα αυτά άλλαξαν ενώ υπηρετούσε στο Ναυτικό. Ενώ βρισκόταν στο Ναυτικό Νοσοκομείο στο Camp Pendleton της Καλιφόρνια, ο John και η σύζυγός του αποφάσισαν ότι τα μικρά παιδιά τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα κατοικίδιο. Επισκέφτονται μια τοπική Humane Society και φέρνουν στο σπίτι μια Frisky “Very Cute Cat” το 1967.
Αλλά τα πράγματα άλλαξαν σχεδόν αμέσως όταν ο Φρίσκυ αρρώστησε την πρώτη εβδομάδα, ένας ιατρικός πανικός που ο Μανίς αφηγείται σε ένα από τα ποιήματα του νέου βιβλίου, “Ένας προφήτης από την Καλιφόρνια, 1967”.
Ο «προφήτης» στο ποίημα ήταν κτηνίατρος στη στρατιωτική βάση που καπνίζει τσιγάρα, και στάχτες έπεφταν στο τραπέζι των εξετάσεων όταν είπε στον Manises ότι ο Φρίσκυ είχε εντερίτιδα και ήταν σίγουρος ότι θα πεθάνει από αφυδάτωση.
Ο Μάνσης θυμάται: «Είπε,« Δεν πρόκειται να βοηθήσει πολύ, αλλά θα του δώσω μια ευκαιρία ». Η Frisky έλαβε αυτή την ένεση σε ένα από τα πίσω πόδια της και μετά στάθηκε, αλλά επέζησε χάρη στην επιμονή και την απόφαση του νέου πατέρα της γάτας να δώσει στο Frisky ένα υποδόριο υγρό στο σπίτι για τη θεραπεία της αφυδάτωσης.
“Ήταν ένα ενδιαφέρον προκαταρκτικό πείραμα”, λέει.
Τα περισσότερα από τα ποιήματα στο Tails and Tales έχουν 128 σελίδες μικρές, μερικές φορές μόνο μία ή δύο συλλαβές. Το ένα εκτείνεται σε τρεις σελίδες – και αυτό είναι το μεγαλύτερο έργο, κατάλληλα, για την εμπειρία οδήγησης μιας σιαμέζας γάτας με το όνομα Ζόρμπα επιστρέφοντας από το Ναυτικό όταν αποστράφηκε και πήγε στο Ουισκόνσιν.
“Δεν του άρεσε καθόλου”, λέει.
Ο Manises έχει γίνει ένας έμπειρος μεταφορέας γατών και τώρα πετά τακτικά με τα γατάκια του από και προς τη χειμερινή κατοικία τους στην Καλιφόρνια. «Ο Κλέο πρέπει να είναι εντάξει με αυτό», αστειεύεται.
“Υπάρχουν δύο ποιήματα για τις εμπειρίες του ταξιδιού με τον Cleo”, λέει.
John Manises, συγγραφέας Tails and Tales, As Seen in 2017. Φωτογραφία αρχείου φόρουμ
Ωστόσο, το Manises δεν είναι απλώς ένα αγόρι γάτας. Αγαπά επίσης τα σκυλιά, ακόμα κι αν δεν είχε ένα πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα.
Τα προηγούμενα λογοτεχνικά του έργα κάλυψαν μια σειρά θεμάτων, όπως Συλλογή ποιημάτων του μπέιζμπολ του 2017. Δημοσίευσε επίσης σονέτ με κλασικές παιδικές ιστορίες και παιδικούς σταθμούς, καθώς και έργα που διερεύνησαν “ενδιαφέροντες χαρακτήρες” στην εκτεταμένη ελληνοαμερικανική οικογένειά του.
Ο Manises εμπνεύστηκε επίσης από την ιατρική του καριέρα: ασκεί εσωτερική ιατρική για οκτώ χρόνια και προχώρησε στο επάγγελμα του διαγνωστικού ακτινολόγου μέχρι να αποσυρθεί το 1996 στο Fargo.
“Υπάρχουν πολλά να γράψουμε σχετικά με τη φροντίδα των ασθενών, τις απαντήσεις τους στη θεραπεία και τις ανταλλαγές και ανταλλαγές μεταξύ ιατρών και ασθενών”, λέει.
Είναι επίσης απασχολημένος στο σχεδιασμό του ενδέκατου βιβλίου του, το οποίο λέει ότι θα περιλαμβάνει ποιήματα για την ελληνοαμερικανική εμπειρία του.
«Είμαι ευτυχής να πω ότι όταν αποσύρθηκα σε ηλικία 60 ετών, δεν βαρέθηκα ποτέ», λέει. “Αυτό απασχολούσε πολύ τον χρόνο μου και ήταν πολύ καλό για μένα.”
Το “Tails & Tales” είναι διαθέσιμο Διαδικτυακά από την Amazon ή Εταιρεία: Barnes & Noble.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”