Ο πύραυλος επόμενης γενιάς της Ρωσίας είναι ηλικίας μιας δεκαετίας και εξακολουθεί να μεταφέρει εικονικά ωφέλιμα φορτία

Σύμφωνα με ορισμένα μέτρα, το εμβληματικό πρόγραμμα πυραύλων επόμενης γενιάς της Ρωσίας – η Angara – μετρά τώρα τρεις δεκαετίες. Η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε την ανάπτυξη του πυραύλου Angara το 1992, λίγο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης που οδήγησε σε μια μακροπρόθεσμη οικονομική στασιμότητα.

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του αεροσκάφους Angara. Η βαρύτερη έκδοση της οικογένειας πυραύλων Angara – ο Angara A5 – πρόκειται να πραγματοποιήσει την τέταρτη πτήση της, και όπως και με τις προηγούμενες τρεις εκτοξεύσεις, αυτή η αποστολή δεν θα φέρει πραγματικό δορυφόρο.

Αυτή η επόμενη εκτόξευση θα σηματοδοτήσει ένα ορόσημο για το πρόγραμμα πυραύλων Angara, επειδή θα είναι η πρώτη πτήση Angara από το κοσμοδρόμιο Vostochny, τη νεότερη τοποθεσία εκτόξευσης της Ρωσίας, στην Άπω Ανατολή της χώρας. Οι προηγούμενες εκτοξεύσεις Angara εκτοξεύτηκαν από το στρατιωτικό κοσμοδρόμιο Plesetsk στη βόρεια Ρωσία.

Όλοι ντυμένοι και πουθενά να πάνε

Οι τεχνικοί του Vostochny ανεφοδιάστηκαν με καύσιμα στην ανώτερη βαθμίδα του πυραύλου Angara A5 και σύντομα θα τον εγκαταστήσουν στον υπόλοιπο πύραυλο, ανακοίνωσε την Τετάρτη η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos. Το διαστημόπλοιο Angara A5 θα μετακινηθεί στην εξέδρα εκτόξευσης λίγες ημέρες πριν από την απογείωση, η οποία έχει προγραμματιστεί επί του παρόντος για τον επόμενο μήνα.

Ο πύραυλος Angara A5 υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει το ρωσικό όχημα εκτόξευσης Proton, το οποίο χρησιμοποιεί τοξικό προωθητικό και εκτοξεύεται μόνο από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν. Οι εξέδρες εκτόξευσης Angara βρίσκονται στη ρωσική επικράτεια. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ο Proton ήταν ανταγωνιστής στην παγκόσμια εμπορική αγορά εκτόξευσης, αλλά ο πύραυλος έχασε έδαφος λόγω ζητημάτων αξιοπιστίας, ανταγωνιστικής πίεσης από τη SpaceX και των επιπτώσεων από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ρώσοι αξιωματούχοι περιέγραψαν κάποτε την Angara ως τον διάδοχο της Proton στην εμπορική αγορά. Τώρα, το Angara θα εξυπηρετεί μόνο τη ρωσική κυβέρνηση, αλλά είναι αμφίβολο ότι η κυβέρνηση θα έχει αρκετή ζήτηση για να καλύψει τη χωρητικότητα βαρέων μπουλονιών του Angara A5 σε τακτική βάση. Σύμφωνα με το RussianSpaceWeb.comένας ιστότοπος που διαχειρίζεται ο βετεράνος Ρώσος διαστημικός ρεπόρτερ Ανατόλι Ζακ, ανέφερε ότι η ρωσική κυβέρνηση δεν έχει έτοιμο δορυφόρο να πετάξει στο όχημα εκτόξευσης Angara A5 που προέρχεται από το Vostochny.

Τελικά, ο Angara A5 θα μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη της εκτόξευσης ενός αστερισμού μεγάλων δορυφόρων που απαιτούν ικανότητα πυραύλων Proton. Αλλά αυτός είναι ένας μικρός αριθμός πτήσεων. Το Proton έχει εκτοξευθεί τρεις φορές τα τελευταία δύο χρόνια και υπάρχουν περίπου δώδεκα οχήματα εκτόξευσης Proton στο απόθεμα της Ρωσίας.

Η Ρωσία σχεδιάζει ένα διαστημόπλοιο επόμενης γενιάς, το Orel, το οποίο αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι θα ξεκινήσει να εκτοξεύεται με πύραυλο Angara A5 το 2028. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η Orel μπορεί να είναι έτοιμη για δοκιμαστικές πτήσεις εντός τεσσάρων ετών. Έτσι, ενώ ο πύραυλος Angara πετά τελικά, αν και με αδύναμο ρυθμό, δεν υπάρχουν πολλά ωφέλιμα φορτία που μπορεί να του βάλει η Ρωσία.

Τα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας μπορεί να εξηγούν ορισμένες από τις καθυστερήσεις που μαστίζουν το πρόγραμμα Angara από το 1992, αλλά το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα έχει υποφέρει εδώ και καιρό από χρόνια υποχρηματοδότηση, κακή διαχείριση και διαφθορά. Το «Angara» είναι ο μοναδικός πύραυλος που ανέπτυξε η Ρωσία από την αρχή από τη δεκαετία του 1980. Η ρωσική κυβέρνηση επέλεξε την «Khrunichev», μια από τις παλαιότερες διαστημικές εταιρείες στη χώρα, για να επιβλέπει το πρόγραμμα «Angara».

Τέλος, το 2014, η Ρωσία ξεκίνησε τις δύο πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις Angara, η μία με μια ελαφριά έκδοση του πυραύλου που ονομάζεται Angara 1.2 και η άλλη με τον βαρέως τύπου Angara A5, που αποτελείται από πέντε πυρήνες πυραύλων Angara ενσωματωμένους σε έναν ενιαίο πυρήνα. ρουκέτα.

Το Angara A5 μπορεί να τοποθετήσει έως και 24,5 μετρικούς τόνους (περίπου 54.000 λίβρες) σε χαμηλή τροχιά της Γης, σύμφωνα με τον Khrunichev. Ο αναλώσιμος πύραυλος έχει αρκετή ισχύ για να εκτοξεύσει μονάδες για διαστημικό σταθμό ή να αναπτύξει τους μεγαλύτερους κατασκοπευτικούς δορυφόρους του ρωσικού στρατού, αλλά το 2020, κάθε πύραυλος Angara A5 φέρεται να κόστιζε περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια, πολύ περισσότερο από ένα Proton.

Ο μικρότερος πύραυλος Angara 1.2 έχει πετάξει δύο φορές από το 2014, αλλά και οι δύο αποστολές παρέδωσαν λειτουργικούς δορυφόρους σε τροχιά για τον ρωσικό στρατό. Το μεγαλύτερο Angara A5 κυκλοφόρησε τρεις φορές, όλες με εικονικά ωφέλιμα φορτία. Η τελευταία εκτόξευση Angara A5 το 2021 απέτυχε λόγω προβλήματος με την άνω βαθμίδα του πυραύλου Persei. Το ανώτερο στάδιο Orion που έχει προγραμματιστεί να πετάξει στην επόμενη αποστολή Angara A5 είναι μια τροποποιημένη έκδοση του Persei, το οποίο έχει διαμορφωθεί σύμφωνα με το ανώτερο στάδιο Block-DM, ένα σχέδιο του οποίου οι ρίζες πηγαίνουν πίσω στη δεκαετία του 1960.

Ουσιαστικά, η πτήση Angara A5 θα επιτρέψει στους μηχανικούς να δοκιμάσουν τις αλλαγές στην ανώτερη βαθμίδα και θα επιτρέψει στη Ρωσία να ενεργοποιήσει μια δεύτερη βάση εκτόξευσης στο Vostochny, η οποία έχει βυθιστεί στη διαφθορά και τις καθυστερήσεις. Οι πύραυλοι Soyuz μεσαίας ανύψωσης εκτοξεύονται από το Vostochny από το 2016.