Το 1942 υπήρξε έκκληση από την ελληνική εβραϊκή κοινότητα να μετατραπεί η πλατεία Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης σε τόπο μνήμης για τον εορτασμό του «Μαύρου Σαββάτου», όπου Εβραίοι άνδρες απελάθηκαν για καταναγκαστική εργασία στον γερμανικό στρατό.
ο Κεντρικό Συμβούλιο Εβραϊκών Κοινοτήτων Στις 11 Ιουλίου εκείνου του έτους, 2000 άνδρες παρέλασαν στην Πλατεία Ελευθερίας για να υποστηρίξουν την υπόθεσή τους στοχαζόμενοι την ταπείνωση και την κακοποίηση.
«Η πλατεία Ελευθερίας σηματοδοτεί το μέρος όπου οι Ναζί άρχισαν να απανθρωποποιούν τους ανθρώπους που γεννήθηκαν Εβραίοι», ανέφερε το διοικητικό συμβούλιο.
«Αυτή ήταν η αρχή του «τελικού κακού» που οδήγησε στη σφαγή 6.000.000 Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων 60.000 Ελλήνων Εβραίων, πολλοί από τους οποίους πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα αφού υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους και πολέμησαν ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς εισβολείς. ριζωμένη στην ψυχή τους».
Το συμβούλιο απηύθυνε έκκληση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Σάρβα, με την ελπίδα ότι η πλατεία θα αναγνωριστεί ως ιστορικό πρόσωπο και μνημείο των χιλιάδων Εβραίων που βασανίστηκαν από τους Ναζί.
«Είναι στο χέρι όλων μας να κάνουμε ξανά την πλατεία Ελευθερίας τόπο μνήμης», ανέφερε το διοικητικό συμβούλιο.
«Πολίτες και επισκέπτες της πόλης βλέπουν τον τόπο των μαρτύρων, θυμούνται και θυμούνται πόσο εύκολα η λήθη μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνία στον δρόμο της βαρβαρότητας».
Πηγή: Ειδήσεις του Ισραήλ
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”
Dionysos Alec