Η άνοια περιγράφεται συχνά ως «αντίο». Αν και το άτομο είναι ακόμα ζωντανό, η άνοια καταστρέφει αργά και αμετάκλητα τις αναμνήσεις του και τις ιδιότητες που κάνουν το άτομο «τους».
Η άνοια τελικά οδηγεί στην απώλεια της ικανότητας ενός ατόμου να επικοινωνεί, να τρώει και να πίνει μόνο του, να κατανοεί πού βρίσκεται και να αναγνωρίζει τα μέλη της οικογένειας.
Από νωρίς 19ος αιώναςΙστορίες από αγαπημένα πρόσωπα, φροντιστές και εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης έχουν περιγράψει ότι μερικοί άνθρωποι με άνοια ξαφνικά γίνονται διαυγείς. Περιέγραψαν ένα άτομο που εμπλέκεται σε ουσιαστική συζήτηση, μοιράζεται υποτιθέμενες χαμένες αναμνήσεις, λέει αστεία, ακόμη και παραγγέλνει γεύματα.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν 43% των ανθρώπων Όσοι βιώνουν αυτή τη σύντομη διαύγεια πεθαίνουν μέσα σε 24 ώρες και το 84% μέσα σε μια εβδομάδα.
Γιατί συμβαίνει αυτό?
Απόλυτη σαφήνεια ή παράδοξη σαφήνεια;
Το 2009, οι ερευνητές Michael Nam και Bruce Grayson επινόησαν τον όρο “Απόλυτη σαφήνεια», γιατί αυτές οι έντονες κρίσεις συμβαίνουν συχνά λίγο πριν το θάνατο.
Αλλά δεν δείχνουν όλα τα προφανή γεγονότα ότι ο θάνατος είναι επικείμενος. Μια μελέτη Διαπίστωσε ότι πολλοί άνθρωποι με προχωρημένη άνοια θα δείξουν σύντομες αναλαμπές του παλιού τους εαυτού περισσότερο από έξι μήνες πριν από το θάνατο.
Ήταν επίσης ξεκάθαρο που αναφέρθηκαν Σε άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν τον εγκέφαλο ή τις δεξιότητες σκέψης, όπως η μηνιγγίτιδα και η σχιζοφρένεια, και σε άτομα με όγκους στον εγκέφαλο ή που έχουν υποστεί εγκεφαλική βλάβη.
Μερικές φορές ονομάζονται στιγμές διαύγειας που δεν υποδηλώνουν απαραίτητα θάνατο Αντιφατική σαφήνεια. Θεωρείται παράδοξο γιατί αμφισβητεί την αναμενόμενη πορεία νευρολογικών παθήσεων όπως η άνοια.
Αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι κρίσεις διαύγειας είναι προσωρινές και δυστυχώς δεν αντιπροσωπεύουν οπισθοδρόμηση από τη νευροεκφυλιστική νόσο.
Γιατί προκύπτει η απόλυτη σαφήνεια;
Οι επιστήμονες προσπάθησαν να εξηγήσουν γιατί προκύπτει η τελική σαφήνεια. Ορισμένα επεισόδια διαύγειας έχουν αναφερθεί ότι συμβαίνουν παρουσία αγαπημένων προσώπων. Άλλοι το έχουν αναφέρει αυτό Η μουσική μπορεί μερικές φορές να βελτιώσει τη διαύγεια. Αλλά πολλά επεισόδια διαύγειας δεν έχουν ξεκάθαρο έναυσμα.
Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Υπέθεσε ότι οι αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα πριν από το θάνατο μπορεί να προκαλέσουν τελική διαύγεια. Αλλά αυτό δεν εξηγεί πλήρως γιατί οι άνθρωποι ανακτούν ξαφνικά ικανότητες που υποτίθεται ότι είχαν χάσει.
Η παράδοξη και οριστική σαφήνεια είναι επίσης δύσκολο να μελετηθεί. Δεν θα βιώσουν όλοι με προχωρημένη άνοια κρίσεις διαύγειας πριν από το θάνατο. Επίσης, οι έντονες κρίσεις είναι απρόβλεπτες και συνήθως συμβαίνουν χωρίς συγκεκριμένο έναυσμα.
Δεδομένου ότι η τελική σαφήνεια μπορεί να είναι μια συναρπαστική στιγμή για όσους είναι μάρτυρες αυτού του γεγονότος, θα ήταν ανήθικο για τους επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον χρόνο για να πραγματοποιήσουν την έρευνά τους. Τη στιγμή του θανάτου, είναι επίσης δύσκολο για τους επιστήμονες να πάρουν συνέντευξη από τους φροντιστές για τυχόν εμφανείς στιγμές που μπορεί να έχουν συμβεί.
Οι εξηγήσεις για απόλυτη σαφήνεια εκτείνονται πέρα από την επιστήμη. Αυτές οι στιγμές διανοητικής διαύγειας μπορεί να είναι ένας τρόπος για τον ετοιμοθάνατο να πει το τελευταίο αντίο, να κλείσει πριν από το θάνατο και να επανασυνδεθεί με την οικογένεια και τους φίλους. Μερικοί πιστεύουν ότι τα δαχτυλίδια τελικής ευκρίνειας αντιπροσωπεύουν τη σύνδεση ενός ατόμου με τη μετά θάνατον ζωή.
Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την απόλυτη σαφήνεια;
Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ποικίλες αντιδράσεις όταν βλέπουν τελική διαύγεια σε κάποιον με προχωρημένη άνοια. Ενώ κάποιοι θα το βρουν γαλήνιο και γλυκόπικρο, άλλοι μπορεί να το βρουν εξαιρετικά μπερδεμένο και ενοχλητικό. Μπορεί επίσης να υπάρχει η επιθυμία να τροποποιηθούν τα σχέδια φροντίδας και να ζητηθούν μέτρα σωτηρίας για το άτομο που πεθαίνει.
Η συνειδητοποίηση της τελικής διαύγειας μπορεί να βοηθήσει τους αγαπημένους να καταλάβουν ότι είναι μέρος της διαδικασίας θανάτου, να αναγνωρίσουν ότι το άτομο με άνοια δεν θα αναρρώσει και να τους επιτρέψει να αξιοποιήσουν στο έπακρο τον χρόνο που έχουν με το διαυγές άτομο.
Για όσους το παρακολουθούν, η τελική διαύγεια μπορεί να είναι μια τελική, πολύτιμη ευκαιρία για να επανασυνδεθούν με το άτομο που ήταν εκεί πριν αρχίσει η άνοια και ξεκινήσει το «αντίο».
Γιν γινγκ λιμΑναπληρωτής Καθηγητής, Turner Institute for Brain and Mental Health, Πανεπιστήμιο Monash Και Ντένι ΤόμσονΥποψήφιος Διδάκτωρ (Κλινική Νευροψυχολογία) και Προσωρινός Ψυχολόγος, Πανεπιστήμιο Monash
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύτηκε από Συνομιλία Κάτω από την άδεια Creative Commons. Διαβάστε το Πρωτότυπο άρθρο.