Οι χωρικοί μιλούν για συντρίμμια καθώς οι πυρκαγιές καταστρέφουν το ελληνικό νησί της Ρόδου | παγκόσμια Νέα

Ακολουθούμε τον Ιάσονα Ζαφειρακόπουλο καθώς οδηγεί στην ύπαιθρο της Ρόδου, διασχίζοντας τα μαύρα τοπία και από τις δύο πλευρές.

Η φωτιά κατέστρεψε τεράστιες εκτάσεις γης που οδηγούσαν στον αμπελώνα της οικογένειάς του. Και τα περισσότερα από την ίδια γενναιοδωρία.

Είναι σαφώς συναισθηματικός καθώς περιγράφει τη νυχτερινή φωτιά που ξέσπασε γύρω από την ιδιοκτησία του. Φοβούμενος να χάσει το σπίτι του, χρησιμοποίησε το σύστημα άρδευσης του αμπελώνα για να βοηθήσει τους πυροσβέστες να προσπαθήσουν να θέσουν τη φωτιά υπό έλεγχο. Η περιουσία διατηρήθηκε αλλά όχι οι σειρές σταφυλιών που του παρέχουν τα προς το ζην.

«Όσον αφορά τα αμπέλια, νομίζω ότι όλα έχουν καταστραφεί», μου είπε.

Είναι δύσκολο για αυτόν να κοιτάξει τα μαραμένα και καμένα αμπέλια που ξόδεψε τόσο πολύ για να τα ανεβάσει. Προσπαθεί όμως να είναι φιλοσοφικός.

“Είμαστε ευγνώμονες που έχουμε ακόμα το σπίτι μας και τα κτίριά μας για να κάνουμε επιχειρήσεις γιατί οι φλόγες είναι τόσο κοντά που μπορεί να είμαστε άστεγοι σήμερα, οπότε νομίζω ότι είμαστε ευγνώμονες γι ‘αυτό. Αλλά αγωνιζόμαστε να δούμε πώς θα ανακάμψουμε”.

Beenταν μια δύσκολη εβδομάδα για πολλούς σε αυτό το νησί. Οι υψηλές θερμοκρασίες και οι άνεμοι δημιούργησαν ένα τοξικό μείγμα για τους πυροσβέστες και τον στρατό που προσπαθούν να περιορίσουν τις πυρκαγιές και να εμποδίσουν τη διάδοσή τους σε κατοικημένες περιοχές.

Αρκετά χωριά απειλήθηκαν και στη Μαρίτσα οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους καθώς περιουσίες πήραν φωτιά.

Σήμερα μπόρεσαν να επιστρέψουν αλλά με μια προειδοποίηση ίσως χρειαστεί να φύγουν ξανά.

Προλάβαμε μερικά από αυτά και μιλήσαμε για το πόσο τρομακτικά ήταν πριν βγουν.

Ο Mike Collianos μου είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να φύγουν από το χωριό. Λέει ότι έφυγε τρέχοντας. Wantedθελε να βοηθήσει στην καταπολέμηση των φλογών όπως οι άλλοι στο χωριό, αλλά λόγω της κακής πλάτης του δεν μπορούσε.

Τώρα τον άφησε να σκεφτεί γιατί τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα. Λέει ότι έχει παρατηρήσει πώς αλλάζει το καλοκαίρι. Η εποχή φαίνεται να γίνεται πιο ζεστή τα τελευταία χρόνια και μου λέει ότι την αποδίδει στην κλιματική αλλαγή.

“Αυτό μπορούμε να το δούμε κάθε μέρα, έχουμε προβλήματα με τον καιρό. Σήμερα έχουμε 39 βαθμούς. Είναι πολύ ζεστό. Όλα αλλάζουν προς το χειρότερο”.

Και όταν ρωτάω γιατί, απαντά απλά: «Κλιματική αλλαγή».

«Φυσικά και είναι», λέει. Δείχνει το δάχτυλο προς τις μεγάλες εταιρείες, λέγοντας: “Ειδικά οι άνθρωποι που έχουν εργοστάσια και όλα αυτά – όλα ξεκινούν από εκεί. Πρέπει να κάνουν κάτι για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε”.

Άλλοι κάτοικοι συμφωνούν. Οι πυρκαγιές αυτής της εβδομάδας – οι χειρότερες φωτιές που έχουν δει πολλοί εδώ στη ζωή τους – ήταν μια κλήση αφύπνισης. Αυτό τους έδωσε παύση για σκέψη και ανησυχία, επίσης, δεδομένης της προειδοποίησης ότι η θερμοκρασία θα μπορούσε να αυξηθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια.

Δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα αυτού που συνέβη. Περιτριγυρισμένο από καμένη γη, μαύρες πλαγιές, ο συνεχής θόρυβος των πληρωμάτων έκτακτης ανάγκης που τρέχουν στους δρόμους, αεροπλάνα και ελικόπτερα που ρίχνουν νερό από πάνω. Ο κίνδυνος για αυτό το νησί και τους κατοίκους του δεν έχει τελειώσει.