Πώς ο ύπνος βοηθά στην επεξεργασία των συναισθημάτων

περίληψη: Η μελέτη ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα συναισθήματα κατά τον ύπνο των ονείρων, ενισχύοντας τα θετικά συναισθήματα ενώ αναστέλλει την εδραίωση των αρνητικών. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για νέες θεραπείες για το PTSD και άλλες διαταραχές που σχετίζονται με την αρνητική συναισθηματική επεξεργασία.

πηγή: Πανεπιστήμιο της Βέρνης

Ερευνητές του Τμήματος Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου της Βέρνης και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βέρνης εντόπισαν πώς ο εγκέφαλος εκκρίνει συναισθήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου των ονείρων για να ενισχύσει την αποθήκευση θετικών συναισθημάτων ενώ μετριάζει την εδραίωση των αρνητικών συναισθημάτων.

Το έργο επεκτείνει τη σημασία του ύπνου για την ψυχική υγεία και παρέχει τον δρόμο για νέες στρατηγικές θεραπείας.

Ο ύπνος με γρήγορη κίνηση των ματιών (REM ή παράδοξος) είναι μια μοναδική και μυστηριώδης κατάσταση ύπνου στην οποία τα περισσότερα όνειρα συμβαίνουν με έντονο συναισθηματικό περιεχόμενο.

Το πώς και γιατί επανενεργοποιούνται αυτά τα συναισθήματα είναι ασαφές. Ο προμετωπιαίος φλοιός ενσωματώνει πολλά από αυτά τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης, αλλά φαίνεται παράδοξα ήρεμος κατά τη διάρκεια του ύπνου REM.

«Στόχος μας ήταν να κατανοήσουμε τον βασικό μηχανισμό και τις λειτουργίες ενός τόσο εκπληκτικού φαινομένου», λέει ο καθηγητής Antoine Adamantis από το Τμήμα Βιοϊατρικής Έρευνας (DBMR) στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης και το Τμήμα Νευροεπιστημών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Inselspital της Βέρνης.

Η επεξεργασία των συναισθημάτων, και ειδικότερα η διάκριση μεταξύ κινδύνου και ασφάλειας, είναι κρίσιμη για την επιβίωση των ζώων.

Στους ανθρώπους, τα υπερβολικά αρνητικά συναισθήματα, όπως οι αντιδράσεις φόβου και οι καταστάσεις άγχους, οδηγούν σε παθολογικές καταστάσεις όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Στην Ευρώπη, περίπου το 15% του πληθυσμού πάσχει από επίμονο άγχος και σοβαρές ψυχικές ασθένειες.

Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Antoine Adamantis προσφέρει τώρα πληροφορίες για το πώς ο εγκέφαλος μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση των θετικών συναισθημάτων και στην αποδυνάμωση των αρνητικών ή ενοχλητικών συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του ύπνου REM.

Αυτή η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επιστήμη.

διπλός μηχανισμός

Οι ερευνητές πρώτα έβαλαν τα ποντίκια να αναγνωρίζουν ακουστικά ερεθίσματα που σχετίζονται με την ασφάλεια και τους κινδύνους (αποτρεπτικά). Η δραστηριότητα των νευρώνων στον εγκέφαλο των ποντικών καταγράφηκε στη συνέχεια κατά τη διάρκεια των κύκλων ύπνου-εγρήγορσης.

Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές μπόρεσαν να χαρτογραφήσουν διαφορετικές περιοχές του κυττάρου και να προσδιορίσουν πώς μεταμορφώνονται οι συναισθηματικές αναμνήσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου REM.

Οι νευρώνες αποτελούνται από ένα κυτταρικό σώμα (σώμα) που ενσωματώνει πληροφορίες από δενδρίτες (εισόδους) και στέλνει σήματα σε άλλους νευρώνες μέσω των αξόνων τους (εξόδους). Τα ληφθέντα αποτελέσματα έδειξαν ότι το κυτταρικό σώμα παραμένει σιωπηλό κατά την ενεργοποίηση των δενδριτών.

«Αυτό σημαίνει ότι τα δύο κυτταρικά διαμερίσματα χωρίζονται, με άλλα λόγια ένα ευρύ σώμα που κοιμάται και ένα ευρύ δενδρίτη που είναι ξύπνιο», εξηγεί ο Αδαμαντίδης.

Αυτός ο διαχωρισμός είναι σημαντικός επειδή η ισχυρή δραστηριότητα των δενδριτών επιτρέπει την κωδικοποίηση τόσο των συναισθημάτων κινδύνου όσο και της ασφάλειας, ενώ οι αναστολείς σόμα εμποδίζουν πλήρως την έξοδο του κυκλώματος κατά τη διάρκεια του ύπνου REM. Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος προτιμά να διακρίνει μεταξύ ασφάλειας και κινδύνου στους δενδρίτες του, αλλά αποτρέπει την υπερβολική αντίδραση στο συναίσθημα, ιδιαίτερα στον κίνδυνο.

πλεονέκτημα επιβίωσης

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η συνύπαρξη των δύο μηχανισμών είναι ευεργετική για τη σταθερότητα και την επιβίωση των οργανισμών:

«Αυτός ο αμφίδρομος μηχανισμός είναι απαραίτητος για τη βελτίωση της διάκρισης μεταξύ επικίνδυνων και ασφαλών σημάτων», λέει ο Mattia Aime του DBMR, πρώτος συγγραφέας της μελέτης. Εάν αυτή η διάκριση λείπει στους ανθρώπους και δημιουργηθούν υπερβολικές αντιδράσεις φόβου, μπορεί να οδηγήσει σε αγχώδεις διαταραχές.

Τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για παθολογικές καταστάσεις όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες, στην οποία το τραύμα ενσωματώνεται υπερβολικά στον προμετωπιαίο φλοιό, μέρα με τη μέρα κατά τη διάρκεια του ύπνου.

ανακάλυψη ιατρικής ύπνου

Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για καλύτερη κατανόηση της συναισθηματικής επεξεργασίας κατά τον ύπνο στους ανθρώπους και ανοίγουν νέους δρόμους για θεραπευτικούς στόχους για τη θεραπεία της δυσπροσαρμοστικής επεξεργασίας τραυματικών αναμνήσεων, όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) και η έγκαιρη ένταξη της που εξαρτάται από τον ύπνο.

Πρόσθετα οξέα ή χρόνια προβλήματα ψυχικής υγείας που μπορεί να προκαλέσουν αυτή τη σωματική νευρολογική αποκόλληση κατά τη διάρκεια του ύπνου περιλαμβάνουν το οξύ και χρόνιο στρες, το άγχος, την κατάθλιψη, τον πανικό ή ακόμα και την ανηδονία και την αδυναμία να αισθανόμαστε ευχαρίστηση.

δείτε επίσης

Η έρευνα για τον ύπνο και η ιατρική του ύπνου αποτελούν επί μακρόν ερευνητικό επίκεντρο του Πανεπιστημίου της Βέρνης και του Inselspital του Πανεπιστημίου της Βέρνης.

«Ελπίζουμε ότι τα ευρήματά μας θα είναι ωφέλιμα όχι μόνο για τους ασθενείς, αλλά και για το ευρύ κοινό», λέει ο Αδαμαντίδης.

Σχετικά με αυτήν την έρευνα για την επεξεργασία ύπνου και συναισθηματικών ειδήσεων

συγγραφέας: γραφείο Τύπου
πηγή: Πανεπιστήμιο της Βέρνης
Επικοινωνία: Γραφείο Τύπου – Πανεπιστήμιο της Βέρνης
εικόνα: Η εικόνα είναι δημόσια

αρχική αναζήτηση: Η πρόσβαση έκλεισε.
“Ο σωματοχόνδριος παράδοξος διαχωρισμός υποστηρίζει την πλαστικότητα του φλοιού κατά τη διάρκεια του ύπνου REMΓράφει ο Mattia Aime et al. Επιστήμη

μια περίληψη

Ο σωματοχόνδριος παράδοξος διαχωρισμός υποστηρίζει την πλαστικότητα του φλοιού κατά τη διάρκεια του ύπνου REM

Ο ύπνος με γρήγορη κίνηση των ματιών (REM) σχετίζεται με την εδραίωση των συναισθηματικών αναμνήσεων. Ωστόσο, τα βασικά νεοφλοιώδη κυκλώματα και οι συναπτικοί μηχανισμοί παραμένουν ασαφή.

Βρήκαμε ότι ο ύπνος REM σχετίζεται με διαχωρισμό σωματικών φλεγμονωδών νευρώνων του προμετωπιαίου φλοιού.

Αυτή η αποσύνδεση αντανακλά μια μετατόπιση στην ανασταλτική ισορροπία μεταξύ της σωματικής αναστολής που μεσολαβείται από παρβαλπικούς νευρώνες και της αγγειοδραστικής δενδριτικής αναστολής, η οποία καθοδηγείται κυρίως από νευρώνες του έσω κεντρικού θαλάμου.

Η ειδική για το REM οπτογενετική αναστολή της δενδριτικής δραστηριότητας είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια κινδύνου έναντι της διάκρισης ασφάλειας κατά τη συνειρμική μάθηση και μειωμένη συναπτική πλαστικότητα, ενώ η οπτογενετική απελευθέρωση της σωματικής αναστολής είχε ως αποτέλεσμα ενισχυμένη διάκριση και συναπτική ενίσχυση.

Η αποσύνδεση της σωματικής πρόσφυσης κατά τη διάρκεια του ύπνου REM προάγει τους αντίθετους μηχανισμούς συναπτικής πλαστικότητας που βελτιώνουν τις συναισθηματικές αποκρίσεις σε μελλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες συμπεριφοράς.