Μέρος της διασκέδασης πολλών ταινιών του Σπάικ Λι προέρχεται από τον τεράστιο όγκο ιδεών που περιέχει κάθε ταινία – όχι μόνο οι πολιτικές της ιδέες, αλλά και η οπτική καινοτομία και ο δυναμισμός της. Όλες οι δουλειές των σκηνοθετών στο Brooklynite είναι γεμάτες με χαοτική ανθρωπιά, βρίσκοντας τέχνη σε αμφιλεγόμενα θέματα και γκρίζες περιοχές. Τα τελευταία χρόνια, η αναζήτησή του για συμβιβασμό έγινε κάπως απογοητευτική (πάρτε τις παροιμίες BlacKkKlansman), αλλά η κινηματογραφική βιομηχανία του δεν είναι λιγότερο γαλβανική. Ο Λι περιστρέφεται συνεχώς αναζητώντας φράχτες και ενώ αυτό οδηγεί σε κάποια λάθη, είναι επίσης μια από τις πιο συναρπαστικές ταινίες οποιουδήποτε Αμερικανού σκηνοθέτη.
Το επίκεντρο αυτής της ταινίας είναι φυσικά το 1989 κανε το σωστοΤο Το καλοκαίρι στο Bed-Stuy, ακολουθεί την παραλαβή της πίτσας Mookie (ο ίδιος ο Lee) και άλλοι κάτοικοι, καθώς υφαίνουν ταπισερί της γειτονιάς μέσω μονολόγων και χρονογραφήσεων. Είναι σημαντικό να εξοικειωθείτε εκ των προτέρων με την τέχνη της ταινίας. Όπως πολλά από τα ουσιαστικά πυκνά έργα του Lee, συχνά θυμάται για τη συνεχή κοινωνική του σημασία. αλλά Κάνε τον σωστό σκλάβοΤο g είναι επίσης αξέχαστο για το σπαστό και συχνά λαμπρό soundtrack του, καθώς και για τη ρομαντική, ηλιόλουστη κινηματογραφία του Ernest Dickerson (θα ήταν ο μακροχρόνιος συνεργάτης του Lee και εξαιρετικός σκηνοθέτης από μόνος του). Η ιστορία της ανθρώπινης ζωής του Lee αποτελείται από επίσημη ομορφιά και δραματική ευθύτητα, γεμάτη με μονόλογους και μονόλογους ζωντανής κάμερας, συγκεντρωμένοι σε ένα μοντάζ για να προκαλέσουν την ένταση που νιώθει η γειτονιά στη ζέστη.
Ο Λι φιλτράρει τη σύγχρονη Αμερική και το βάρος της ιστορίας της μέσα από τις δομές του θεάτρου. Οι πλέον διάσημες στιγμές έναρξης, στις οποίες η Rosie Perez χορεύει και το Shadowboxing to Public Enemy, εμφανίζονται σε μια σκηνή σχεδιασμένη να μοιάζει με Bed-Stuy. Αυτό συνεχίζεται μέσα από το απομονωμένο περιβάλλον του και την ιστορία που λαμβάνει χώρα σε μια μέρα. Ουσιαστικά είναι μια ελληνική τραγωδία όπου όλοι φοράνε nikki. Οι προσομοιώσεις του μειώνονται σε μια μικρογραφία της Αμερικής που στεγάζεται στο Bed-Stuy.
Αυτές οι θεατρικές δομές και οι επαναλαμβανόμενοι τίτλοι ταινιών απευθείας στην κάμερα αναδεικνύουν διαφορετικές προοπτικές, η πιο διάσημη από τις οποίες είναι η ιστορία του Radio Rahim (Bill Noun) με θέμα “Το δεξί χέρι της αγάπης και το αριστερό χέρι του μίσους”. Οι χαρακτήρες μιλούν σε σκόπιμα πολύχρωμο διάλογο που ενισχύει τη θεατρική αίσθηση. Το καρέ του Ντίκερσον αλλάζει από ταπεινή ευλάβεια σε σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια για τους χαρακτήρες, χρησιμοποιώντας λήψεις χαμηλής γωνίας ενώ δίνει ομιλίες. Παρακολουθήστε το Smiley (Roger Jennifer Smith), να στέκεται μπροστά από την Βαπτιστική Εκκλησία, να κηρύττει τον Martin Luther King και τον Malcolm X, όχι τον Λόρδο. Η ταινία δίνει τη θέση της ακόμη και σε ένα ελληνικό ρεφρέν, με τη μορφή τριών παλιών μουσικών που λένε σκατά. Μιλάνε για την κλιματική αλλαγή και προσβάλλουν ευχάριστα ο ένας τον άλλον και όποιον μπαίνει σε ξεκαρδιστικά διαλείμματα. Είναι ένα τόσο διασκεδαστικό άγγιγμα που μου επανέλαβε αργότερα ο πυρετός της ζούγκλας Με ένα «πολεμικό συμβούλιο» συζύγων, επικαλείται πιο πιστά την έννοια με τις ρίζες της αριστοκρατικό τσικλιματισμός ΛυστράταΤο
ενέργεια κανε το σωστο Δεν διαμορφώνεται μόνο με τη μορφή θυμού ή θλίψης. Κάθε μελαγχολία χτίζεται από τη γοητεία του, από την οικειότητα μεταξύ των χαρακτήρων, όλα διασκορπισμένα σε κραυγές και την τελευταία φρικιαστική πράξη. Η ταινία έχει μερικές από τις ανθρώπινες χαρές και τις ραβδώσεις της, όπως οι νεαροί άνδρες που ηρεμούν με ένα ανοιχτό λάκκο, απενεργοποιώντας το μόνο για να αφήσει τον Radio Raheem να περάσει από το στερεοφωνικό του. Η εμφάνιση κυμαίνεται από έντονη ζέστη έως ψυχρούς και αισθησιακούς τόνους, ή μπορεί να είναι αγενές στον τρόπο με τον οποίο η κάμερα αναστρέφεται και μεγεθύνει (ενώ δεν είναι λιγότερο πλούσια και ανθρώπινη στην εστίασή της).
Στην απεικόνιση της ταινίας για την ελληνική τραγωδία, η κάθαρση πραγματοποιείται συλλογικά με τη μορφή της καταστροφής της γειτονιάς Pizzeria του Sal, του τόπου της δολοφονίας του Radio Raheem στα χέρια της αστυνομίας. Η χαοτική ανθρωπιά του Λι φτάνει στο αποκορύφωμά του χωρίς ηθική κρίση για το πώς εκφράζουν τον θυμό τους. Στο θέμα του αν ο Μούκι όντως “έκανε το σωστό”, υποκινώντας την καταστροφή του εστιατορίου, μου έλεγε συχνά: “Αυτό μου το ζήτησαν μόνο οι λευκοί”. Το κτίριο μπορεί να ανακατασκευαστεί. Το Radio Raheem έφυγε για πάντα. μπορεί να τρανταχτεί κανε το σωστο Αυτός είναι ο λόγος που συσκευάζει μια τόσο τεράστια γροθιά. Η ψευδαίσθηση της υπονόμευσης σπάει από την πραγματικότητα της ιστορίας και τη δομική αδικία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
30η επέτειος 4K Recovery κανε το σωστο Αυτός είναι Τρέξιμο στο φόρουμ ταινιών, η ταινία μπορεί να μεταδοθεί μέσω διαφορετικές πλατφόρμεςΤο
Κανείς δεν περιλαμβάνει αυτήν την άψυχη αντίληψη για την ποπ κουλτούρα τόσο ξεχωριστά όσο ο Kaws.
Ο Schwarz χαρίζει μια συνεπή εικόνα της εργατικής τάξης, της κουλτούρας του barrio και των γυναικών που εμπλέκονται σε μια αθώα αλλά ισχυρή πολιτική πράξη.
Ο Sergei Prokudin-Gorsky και ο Maxim Dmitriev τεκμηρίωσαν ριζικά διαφορετικές όψεις της Ρωσίας στα τέλη του δέκατου ένατου και στις αρχές του εικοστού αιώνα.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”