Τα τούβλα από πηλό που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ενός από τους πιο επικούς πολιτισμούς της ιστορίας δίνουν τώρα στους επιστήμονες ένα νέο εργαλείο για την κατανόηση της ιστορίας του πλανήτη μας.
Τα τούβλα της Μεσοποταμίας, που κατασκευάστηκαν πριν από περίπου 3.000 χρόνια, περιέχουν κόκκους οξειδίου του σιδήρου, που, με τη σωστή ερμηνεία, αποκαλύπτουν εκπληκτικές αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο που διέρχεται από τη Γη και την τυλίγει σε ένα προστατευτικό φράγμα.
Αυτή η ανακάλυψη έρχεται με τη μορφή μιας βολικής σφραγισμένης περιγραφής που επιτρέπει στους επιστήμονες να προσδιορίσουν την ηλικία των τούβλων, η οποία με τη σειρά της επιτρέπει την ακριβή χρονολόγηση τυχόν γεωλογικών αρχείων που περιέχουν.
Αυτή η μέθοδος μας δίνει έναν νέο τρόπο για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας αλλάζει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε καλύτερες προβλέψεις για την τρέχουσα και μελλοντική του συμπεριφορά.
«Συχνά βασιζόμαστε σε μεθόδους χρονολόγησης όπως η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα για να έχουμε μια αίσθηση χρονολογίας στην αρχαία Μεσοποταμία». Ο αρχαιολόγος Mark Tawil εξηγεί Από το University College του Λονδίνου.
“Ωστόσο, μερικά από τα πιο κοινά πολιτιστικά κατάλοιπα, όπως τούβλα και κεραμικά, συνήθως δεν μπορούν εύκολα να χρονολογηθούν επειδή δεν περιέχουν οργανικά υλικά. Αυτή η εργασία τώρα βοηθά στη δημιουργία μιας σημαντικής βάσης χρονολόγησης που επιτρέπει σε άλλους να επωφεληθούν από την απόλυτη χρονολόγηση χρησιμοποιώντας αρχαιολογικές μαγνητισμός.”
Το μαγνητικό πεδίο της Γης δεν είναι σταθερό, αλλά αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Δημιουργούνται από το γεωδύναμο στην καρδιά του πλανήτη. Εκεί, ένα περιστρεφόμενο, φορτισμένο, ηλεκτρικά αγώγιμο ρευστό μετατρέπει την κινητική ενέργεια σε ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία που περιστρέφονται στον χώρο γύρω μας. Οι αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο μπορεί να είναι αποτέλεσμα εξωτερικών επιρροών, Όπως ο ηλιακός άνεμος; Ή από αλλαγές μέσα στον πλανήτη, Εκεί που κινείται το γεωδύναμο.
Ανεξάρτητα από το πώς προκαλούνται, αυτές οι αλλαγές μπορούν να καταγραφούν στα υλικά στην επιφάνεια. Για παράδειγμα, στο λιωμένο μάγμα, οι μαγνητικοί κόκκοι θα ευθυγραμμιστούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης και θα εγκατασταθούν σε αυτή τη θέση καθώς το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται σε ηφαιστειακό πέτρωμα. Οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους βράχους ως καταγραφή του μαγνητικού πεδίου, μια περιοχή μελέτης γνωστή ως… Αρχαίος μαγνητισμός.
Με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Matthew Howland του Wichita State University στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια ομάδα ερευνητών μελέτησε τα τούβλα στη Μεσοποταμία ως έναν τρόπο για να προωθήσει τη μελέτη του Αρχαιολογικός μαγνητισμός: Η μελέτη του μαγνητικού πεδίου της Γης όπως διατηρείται σε ανθρωπογενή αντικείμενα.
Αυτή η τεχνική είναι πολύ απλή. Καθένα από τα 32 μεσοποταμιακά πήλινα τούβλα στη μελέτη έφερε σφραγίδα με το όνομα του βασιλιά που βασίλευε την εποχή που κατασκευάστηκαν τα τούβλα. Προκειμένου να χρονολογήσουν το υλικό, οι ερευνητές περιόρισαν το πιθανό εύρος των ετών κατά τα οποία κάθε βασιλιάς ήταν πιθανό να κυβερνήσει.
Στη συνέχεια, έκοψαν προσεκτικά ένα μικρό κομμάτι από κάθε τούβλο και χρησιμοποίησαν ένα μαγνητόμετρο για να μετρήσουν την ευθυγράμμιση των μικροσκοπικών κόκκων οξειδίου του σιδήρου που περιέχονται σε αυτά. Αυτή η τεχνική τους επέτρεψε να ανασυνθέσουν τη συμπεριφορά του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη σε μεγάλη κλίμακα σε μια περίοδο περίπου 2.000 ετών, από την τρίτη χιλιετία έως την πρώτη χιλιετία π.Χ.
Στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτελέσματά τους με άλλες ανακατασκευές του μαγνητικού πεδίου που προέρχονται από αρχαιολογικές μαγνητικές μελέτες.
Συλλογικά, αυτός ο μεγάλος όγκος δεδομένων από όλο τον κόσμο παραπέμπει σε αυτό που είναι γνωστό ως Γεωμαγνητική Ανωμαλία της Εποχής του Σιδήρου της Λεβαντίνης (LIAA), μια μυστηριώδης αιχμή στην ένταση του μαγνητικού πεδίου που πιστεύεται ότι συνέβη στο σημερινό Ιράκ μεταξύ περίπου 1050 και 550 π.Χ.
Η ανοικοδόμηση της ομάδας επιβεβαίωσε επίσης την ύπαρξη της LIAA, παρέχοντας ένα από τα λίγα αρχεία της ανωμαλίας από το ίδιο το Ιράκ. Επιπλέον, η ανάλυση αποκάλυψε σύντομες, δραματικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναβουχοδονόσορα Β’ μεταξύ περίπου 604 και 562 π.Χ., δείχνοντας ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να αλλάξει δραματικά σε σύντομες χρονικές κλίμακες.
Το έργο είναι ένα κατόρθωμα διπλής όψης: η αντιστοίχιση των τούβλων με το μαγνητικό πεδίο λειτουργεί προς την άλλη κατεύθυνση, δίνοντας στους επιστήμονες ένα εργαλείο για να επιβεβαιώσουν τις ημερομηνίες που ορισμένοι βασιλιάδες κυβέρνησαν τη Μεσοποταμία.
Αυτό είναι πραγματικά αξιοσημείωτο, γιατί αν και γνωρίζουμε τη σειρά της διαδοχής, οι ημερομηνίες κατά τις οποίες κάθε βασιλιάς ανέβηκε στο θρόνο παρέμειναν αβέβαιες, λόγω ελλιπών ιστορικών αρχείων.
«Το γεωμαγνητικό πεδίο είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη φαινόμενα στις επιστήμες της γης». λέει η γεωφυσικός Lisa Tookes Scripps Institute of Oceanography στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Τα καλά χρονολογημένα αρχαιολογικά κατάλοιπα των πλούσιων πολιτισμών της Μεσοποταμίας, ειδικά τούβλα με τα ονόματα συγκεκριμένων βασιλιάδων, παρέχουν μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να μελετηθούν οι αλλαγές στην ένταση του πεδίου με υψηλή ανάλυση, ανιχνεύοντας αλλαγές που συνέβησαν σε αρκετές δεκαετίες ή και λιγότερο».
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”