Τον 12ο αιώνα π.Χ., η βασίλισσα Ελένη της Σπάρτης απήχθη από τον Τρώα πρίγκιπα του Παρισιού. Επομένως, μια μάχη, γνωστή ως Τρωικός Πόλεμος, έγινε μεταξύ Ελλάδας και Τροίας για να φέρει πίσω τη βασίλισσα.
Σε αυτόν τον πόλεμο, οι Έλληνες πολιορκούσαν την Τροία για 10 χρόνια αλλά δεν μπόρεσαν να σπάσουν την ισχυρή άμυνα του αντίπαλου στρατού. Όταν όλες οι προσπάθειες εισόδου στην πόλη απέτυχαν, ο Έλληνας στρατηγός Οδυσσέας, με τη βοήθεια ενός ειδικευμένου ξυλουργού, έφτιαξε ένα ξύλινο άλογο ύψους περίπου 25 ποδιών και πλάτους 10 ποδιών και κρύφτηκε σε αυτό με μερικούς από τους συντρόφους του.
Οι Έλληνες έβαλαν το άλογο έξω από την πόλη της Τροίας και έφυγαν επίτηδες από την πλατεία. Όταν οι στρατιώτες της Τροίας είδαν τους Έλληνες να επιστρέφουν, πήραν το άλογο ως λάφυρο και το μετέφεραν στην πόλη.
Τα μεσάνυχτα, ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του γλίστρησαν από την κοιλιά του αλόγου και άνοιξαν τις πύλες της πόλης. Στο σκοτάδι της νύχτας επέστρεψε και ο ελληνικός στρατός, ο οποίος μπήκε στην πόλη στο άνοιγμα της πύλης και στη συνέχεια λεηλάτησε αλύπητα την Τροία.
Το ξύλινο άλογο, γνωστό σήμερα ως Δούρειος orseππος, ήταν ο κύριος λόγος για τη νίκη στον πόλεμο. Καθώς οδηγήθηκε στην πόλη, ο στρατός της Τροίας δεν είχε ιδέα ότι το άλογο, που είχε εγκαταλειφθεί χωρίς λόγο, θα μπορούσε να είναι τέχνασμα του εχθρού.
Φαινόταν ότι είχαν διαπράξει μια απλή πράξη αμέλειας που είχε ως αποτέλεσμα ανεπανόρθωτη ζημιά.
Ένα παρόμοιο λάθος έγινε κατά την αναχώρηση του Τιτανικού όταν ο Ντέιβιντ Μπλερ, μέλος του πληρώματος που δεν συνοδεύει πλέον το πλοίο, ξέχασε λανθασμένα να παραδώσει τα κλειδιά της θυρίδας αποθήκευσης του πλοίου στον καπετάνιο. Το ντουλάπι περιείχε κιάλια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αναφέρουν τους κινδύνους στέκεται στη Φωλιά του Κόρακα, ένα υψηλότερο μέρος του πλοίου.
Λόγω της έλλειψης διόπτρων, ο καπετάνιος του Τιτανικού δεν ειδοποιήθηκε εγκαίρως ότι υπήρχαν κίνδυνοι στη θάλασσα και στις 15 Απριλίου 1912, το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο χτύπησε ένα παγόβουνο και βυθίστηκε στον πυθμένα της θάλασσας. Ε
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία όταν φαινομενικά μικρά λάθη έχουν αποφασίσει την τύχη και το μέλλον των εθνών. Το Πακιστάν έκανε ένα από αυτά τα λάθη πριν από 42 χρόνια, και ακόμη το πληρώνουμε.
Ο oldυχρός Πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης ήταν στο αποκορύφωμά του τη δεκαετία του 1980. Η Σοβιετική Ένωση έφτασε στο Αφγανιστάν και ήθελε να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο τότε πρόεδρος Zia-ul-Haq, με τη βοήθεια της CIA, προώθησε τις θρησκευτικές διδασκαλίες στο Πακιστάν και έκανε αναλυτικές αλλαγές για την οικοδόμηση της κοινής γνώμης κατά της Σοβιετικής Ένωσης.
Εκείνη την εποχή, η συμπερίληψη ορισμένων μαθημάτων στο αναλυτικό πρόγραμμα φαινόταν ασήμαντη. Αυτό όμως χώρισε τη χώρα σε πολλές τάξεις όσον αφορά την εκπαίδευση.
Οι μειονότητες δεν ήθελαν να μελετήσουν το υποχρεωτικό αντικείμενο του ισλαμισμού, οπότε είτε επέλεξαν την ηθική είτε πήγαν να σπουδάσουν μέσω ενός διαφορετικού εκπαιδευτικού συστήματος. Οι νέοι μαθητές της δεκαετίας του 1980 ήταν πολύ διαφορετικοί στη συμπεριφορά τους από τους μαθητές που είχαν λάβει εκπαίδευση τη δεκαετία του 1970.
Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για τους οποίους σχεδιάστηκε το νέο πρόγραμμα σπουδών, παρουσιάσαμε τους Αφγανούς μαχητές ως ήρωες και εμπνεύσεις στα μέσα ενημέρωσης. Ως αποτέλεσμα, η κουλτούρα του πολέμου έγινε δημοφιλής και η μεταφορά των Καλάσνικοφ στα χέρια μας έγινε μόδα. Αυτό άλλαξε την ταυτότητά μας από μια μετριοπαθή, μελλοντική χώρα σε ένα έθνος που υπερηφανεύεται για τους εξτρεμιστές του.
Όταν η Ρωσία κατέρρευσε το 1989-1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από την περιοχή, αφήνοντας το Πακιστάν σε αδιέξοδο.
Εκείνη την εποχή, η χώρα μας είχε κατακλυστεί από εξτρεμιστές και θρησκευόμενους. Η είσοδος στον oldυχρό Πόλεμο αποδείχθηκε μοιραία για την κοινωνία μας, η οποία δεν θα μπορούσε να μας κερδίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστο φίλο και δεν θα μπορούσε να βελτιώσει την οικονομική μας κατάσταση.
Έχουμε περάσει τριάντα πολύτιμα χρόνια μόνο για τη διατήρηση της ενότητας της πατρίδας, την κατάσβεση των πυρκαγιών του σεχταρισμού και τη συνεχή καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας.
Εν τω μεταξύ, η αναβίωση της οικονομίας έχει παραμεληθεί. Έτσι, η Ινδία, το Μπαγκλαντές και άλλες ασιατικές χώρες είναι μπροστά μας από την άποψη της ανάπτυξης.
Η πραγματοποίηση αυθαίρετων αλλαγών στα προγράμματα σπουδών των παιδιών προκειμένου να πολεμήσουν τους άλλους ήταν κακή επιλογή. Όταν συνέβαιναν όλα αυτά, ορισμένα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα ανέπτυξαν τα δικά τους προγράμματα σπουδών λόγω διαφορών με τα προγράμματα σπουδών που υπήρχαν τότε.
Ομοίως, ορισμένα θρησκευτικά στοιχεία, για να επιτύχουν τους στόχους τους, παρέκκλιναν από τα προγράμματα της κυβέρνησης και εισήγαγαν τις δικές τους συνθέσεις. Έτσι, η ύπαρξη διαφορετικών προσεγγίσεων σε διαφορετικές τάξεις έγινε λόγος για τον διχασμό στην κοινωνία που υπάρχει ακόμη.
Συνειδητοποιώντας τη σημασία της εκπαίδευσης στην κοινότητα, η κυβέρνηση αποφάσισε να εισαγάγει ένα τυποποιημένο πρόγραμμα σπουδών σε μαθητές σε όλη τη χώρα (εκτός από το Σιντ, όπου η επαρχιακή κυβέρνηση δεν μπορούσε να συμφωνήσει σε αυτό).
Η κατοχή των ίδιων εκπαιδευτικών ευκαιριών θα ανακουφίσει τα συναισθήματα στέρησης σε πολλούς τομείς. Θα ήταν επίσης μια ανακούφιση για τους φτωχούς που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ακριβή ιδιωτική εκπαίδευση. Όμως, όσον αφορά το αναλυτικό πρόγραμμα, πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι πραγματικά ορθό, προωθεί την επιστημονική έρευνα και είναι αντιπροσωπευτικό ολόκληρου του Πακιστάν.
Η ιστορία μας λέει ότι μόνο αυτά τα έθνη ευδοκιμούν και παραμένουν ενωμένα σε δύσκολες στιγμές. Προκειμένου να επιτευχθεί ενότητα, η ενιαία εθνική προσέγγιση του κυβερνώντος κόμματος μπορεί να βοηθήσει μαζί με άλλους παράγοντες.
Τώρα είναι ευθύνη της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο που έχει σχεδιαστεί είναι χωρίς αποκλεισμούς και δεν παραβιάζει κανένα άρθρο του συντάγματος.
Αυτό το έθνος αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες ελπίζοντας να δει καλύτερες μέρες. Έχουμε πληγωθεί από τις επιπτώσεις του εξτρεμισμού και της μισαλλοδοξίας, αλλά δεν σταματήσαμε στο δρόμο προς την αρμονία και την ειρήνη. Αποτύχαμε πολλές φορές αλλά ποτέ δεν απογοητευτήκαμε σε αυτόν τον αγώνα. Ας περιμένουμε ότι το νέο ενιαίο πρόγραμμα σπουδών θα μετατρέψει τους καθρέφτες σε παράθυρα και θα αποδειχθεί η καλύτερη επένδυση για το μέλλον μας.
Ο συγγραφέας είναι M. Phil Scholar και σήμερα εργάζεται ως Αναπληρωτής Διευθυντής στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Πληροφοριών και Ραδιοτηλεόρασης
ΣημείωσηΗ Ελλάδα δεν υπήρχε ως χώρα τον δωδέκατο αιώνα π.Χ. Για τη διευκόλυνση του αναγνώστη, η Σπάρτη και τα περίχωρά της είναι γραμμένα όπως η Ελλάδα και οι άνθρωποι της όπως οι Έλληνες. Ο Οδυσσέας ήταν επίσης βασιλιάς της Ιθάκης.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”