Ψηφοφορία μεταναστών: Το ταξίδι της ελληνικής διασποράς συνεχίζεται

Του Αναστάσιου Μ. Τάμης*

Θεωρητικά η ψήφος των πολιτών ενός έθνους-κράτους είναι, τουλάχιστον, προϋπόθεση της δημοκρατίας. Η συμμετοχή του λαού στον σχηματισμό κυβέρνησης είναι χαρακτηριστικό της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Οι άνθρωποι θεωρητικά εκλέγουν αυτούς που θέλουν να κυβερνήσουν. Ωστόσο, το εάν η ψήφος του πολίτη έχει τη δύναμη να καθορίσει τη βούληση του λαού θα πρέπει να ερμηνεύεται με προσοχή ως δίκαιη και σωστή διαδικασία. Το μωσαϊκό των «δημοκρατικών» καθεστώτων στον πλανήτη δείχνει γενικά ότι η ψήφος του πολίτη, η ψήφος ενός πολίτη, διακρίνεται για τον επιφατικό και μοναδικό χαρακτήρα της. Με άλλα λόγια, σε χώρες όπως η Τουρκία, η Ρωσία, η Λευκορωσία και η Ουγγαρία, χρησιμοποιείται συχνά ως κάλυμμα για την ύπαρξη, στην ουσία, αυταρχικών, ολοκληρωτικών καθεστώτων. Οι ψήφοι των πολιτών σε αυτές τις χώρες χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία συνασπισμών συμφερόντων και εκκεντρικότητας. Ο ψηφοφόρος γενικά δεν έχει λόγο ή λόγο σε κομματικές συμμαχίες και συνεργασίες. Μέσα σε αυτήν την πολιτική αλχημεία μόνο ο Πρωθυπουργός κυβερνά (αν ένας υπουργός ή βουλευτής τολμήσει να αντιταχθεί, να διαφωνήσει ή να διαφέρει από τον πρωθυπουργό του ή χειρότερα τη θέση του, ποιο είναι το αποτέλεσμα; Πριν εφαρμοστεί, ο Πρωθυπουργός είχε την έγκριση του άνθρωποι), και τότε έχουμε κοινοβουλευτική απολυταρχία. , επομένως η συχνότητα των ψήφων των πολιτών δεν είναι μεγάλη.

Ιστορικά, τουλάχιστον, οι δημοκρατίες της διασποράς όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και το Ισραήλ είχαν την προνοητικότητα και τη διορατικότητα να συμπεριλάβουν τους αδελφούς και τους ξένους τους στην εκλογική διαδικασία σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσουν το ανθρώπινο δυναμικό τους προς όφελός τους. Στα συντάγματά τους επέβαλαν συγκεκριμένους νόμους, αλλά στα κοινοβούλια τους έκαναν συχνές συζητήσεις (ενίοτε θυελλώδεις) για να βρουν τρόπο και μέθοδο «εκμετάλλευσης» ή «κατάχρησης» ή «αποικισμού» της ψήφου τους. τους μετανάστες συντρόφους τους. Στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό, οι ψήφοι των ξένων έχουν απασχολήσει τις κομματικές παλάστρες, έχουν προκύψει διαφορετικές σχολές και θεωρίες, μέχρι και θεωρίες συνωμοσίας, κάπου εμφανίστηκαν κομματικές συμμορίες και εκλεγμένοι εκπρόσωποι από διάφορες ηπείρους για να τους εκπροσωπήσουν στη Βουλή.

Το Σύνταγμα της Ελλάδας ορίζεται ξεκάθαρα στο άρθρο 51 παρ. 4 Δυνατότητα παροχής δια νόμου στους ψηφοφόρους να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα εκτός ελληνικής επικράτειας. Η ψήφιση αυτού του νόμου απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση συνεχώς και αδιάκοπα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και, φυσικά, δεν έχει τεθεί τελικά σε ισχύ. Ωστόσο, το Σύνταγμα κάνει λόγο για «ψηφοφόρους» εκτός επικράτειας, ή πολίτες-ψηφοφόρους που για κάποιο λόγο ζουν εκτός της κυριαρχικής επικράτειας.

Το σύνταγμα, καθώς και η ουσία των εκλογικών νόμων που ακολούθησαν, καθώς και οι συζητήσεις στο ελληνικό κοινοβούλιο και στις αίθουσες των θεωρείων του και των κομματικών κοινοβουλευτικών σωμάτων, δεν αναφέρονται πουθενά σωστά στην ξένη οργάνωση των Ελλήνων. Ζώντας εκτός Μητρόπολης-Ελλάδας για 3.000 χρόνια, και αποτελώντας το 40 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού που αποτελεί ολόκληρο το έθνος των Ελλήνων. Προφανώς οι εκλογικοί νόμοι δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε και προσδιορίζουμε ως ελληνική διασπορά. Δεν αναφέρουν τα 4.500.000 άτομα ελληνικής καταγωγής που ζουν σε όλες τις γωνιές του κόσμου για εκατοντάδες χρόνια και αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες στην καταγωγή και τον πολιτισμό.

Οι νομοθέτες αποφάσισαν να έχουν συγκεκριμένους περιορισμούς, συγκεκριμένες απαγορευτικές διασφαλίσεις, που στην ουσία αποξένωσαν τον νόμο από την οργάνωση της ελληνικής διασποράς. Για να έχει δικαίωμα ψήφου ένας μετανάστης πρέπει να εκδώσει δήλωση μεταφοράς της εκλογικής του περιφέρειας από την εκλογική του περιφέρεια σε ειδική εκλογική περιφέρεια του εξωτερικού. Επίσης, ο δικαιούχος πρέπει να έχει μείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον δύο χρόνια τα τελευταία 35 χρόνια, βεβαίωση φοίτησης σε οποιοδήποτε σχολείο ή έγγραφο που να πιστοποιεί ορισμένες εισφορές και ασφαλιστικές πληρωμές και τέλος σε ισχύ βεβαίωση γενικής θητείας. Επίσης, την τελευταία διετία θα πρέπει να προσκομίσει έγγραφο που να βεβαιώνει ότι έχει υποβάλει κάθε είδους φορολογική δήλωση στην Ελλάδα. Τα εξαρτώμενα άτομα απαλλάσσονται εάν είναι κάτω των τριάντα ετών και έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση συγγενούς πρώτου βαθμού.

Σε απάντηση, οι υπουργοί μας, κ. Ντεντίας και ο κ. Καλώ τον Βορίδη και φυσικά τον Πρωθυπουργό μας και τους αρχηγούς των ελληνικών κομμάτων. Ισραήλ, Αρμενία και ακόμη και σε αυταρχικά καθεστώτα. (β) ίδρυση τμημάτων και εδρών σπουδών Ελλήνων του εξωτερικού σε μεγάλα πανεπιστήμια της Ελλάδας. (γ) Να ιδρύει και να λειτουργεί εντός του Υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού, Διευθύνσεων και Γραμματειών Επενδύσεων, Παιδείας, Πολιτισμού και Ελληνικής Συνεργασίας.

Η Μητροπολιτική Ελλάδα έχει και είναι υποχρεωμένη να σέβεται τους Έλληνες του εξωτερικού. Για να τον διατηρήσουμε άθικτο και να μείνουμε μακριά από κάθε πολιτική σύγκρουση που χαρακτηρίζει την ελληνική Ελλάδα, πρέπει να επιτραπεί στους Έλληνες που έφυγαν στο εξωτερικό και στα παιδιά τους να διατηρήσουν το ελληνικό τους πνεύμα στην καρδιά τους, χωρίς κομματική ταυτότητα, εθνική και πανελλήνια.

Διαβάστε περισσότερα: Εμείς ως Έλληνες μετανάστες δεν τηρούμε καμία υπόσχεση.

*Καθηγητής Αναστάσιος Μ. Ο Tamis έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στην Αυστραλία και στο εξωτερικό και ήταν ο δημιουργός και ιδρυτικός διευθυντής των Αρχείων Tortalis της Ελληνικής Διασποράς, του οποίου είναι σήμερα πρόεδρος. Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών (AIMS).