με
Νέα έρευνα δείχνει ότι ο φλοιός της Αφροδίτης χωρίζεται σε μεγάλες συστάδες – κοκκινωπό και σκούρο μοβ περιοχές – που περιβάλλονται από ζώνες τεκτονικών δομών που περιγράφονται σε έντονο κίτρινο και κόκκινο. Πίστωση: Κρατικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, με βάση τις πρωτότυπες εικόνες της NASA / JPL
Η επιφάνεια της Αφροδίτης σπάει και κινείται σαν πάγος που επιπλέει στον ωκεανό – πιθανότατα λόγω της τεκτονικής δραστηριότητας.
Μεγάλη ιδέα الفكرة
Μεγάλο μέρος του εύθραυστου άνω φλοιού της Αφροδίτης χωρίζεται σε κομμάτια που ανακατεύονται και κινούνται – και ο αργός κυματισμός του μανδύα της Αφροδίτης κάτω από την επιφάνεια μπορεί να είναι υπεύθυνος. Οι συνάδελφοί μου και εγώ καταλήξαμε σε αυτό το συμπέρασμα χρησιμοποιώντας Δεδομένα ραντάρ για δεκαετίες Για να εξερευνήσετε πώς αλληλεπιδρά η επιφάνεια της Αφροδίτης με το εσωτερικό του πλανήτη. μισό μέσα Δημοσίευσε μια νέα μελέτη Στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών στις 21 Ιουνίου 2021.
Πλανητικοί επιστήμονες σαν κι εμένα Πριν από πολύ καιρό που έχει η Αφροδίτη Μεγάλος αριθμός τεκτονικών εδαφών. Μερικοί από αυτούς τους σχηματισμούς είναι μακρύι, λεπτοί ιμάντες, όπου η κρούστα ωθείται μαζί για να σχηματίσουν γλουτούς ή σχισμένες για να σχηματίσουν γούρνες και αυλακώσεις. Σε πολλές από αυτές τις ζώνες, υπάρχουν ενδείξεις ότι κομμάτια του φλοιού κινούνται επίσης δίπλα-δίπλα.
Η νέα μας μελέτη δείχνει, για πρώτη φορά, ότι αυτές οι ζώνες των κορυφογραμμών και των γούρνων συχνά ορίζουν τα όρια των επίπεδων και κατώτερων περιοχών που οι ίδιοι δείχνουν σχετικά μικρή παραμόρφωση και είναι μεμονωμένες μάζες του φλοιού της Αφροδίτης που έχουν κινηθεί, περιστραφεί και γλιστρήσει . Με την πάροδο του χρόνου – και μάλλον το πρόσφατο παρελθόν. Είναι λίγο σαν يشبه Τεκτονικές πλάκες της Γης Αλλά σε μικρότερη και παρόμοια κλίμακα Παγοκύστη που επιπλέει πάνω από τον ωκεανό.
Η κρούστα της Αφροδίτης σπάει σε μεγάλα κομμάτια που συμπεριφέρονται περισσότερο σαν κομμάτια πάγου που επιπλέουν στον ωκεανό. Πίστωση: Endlisnis / WikimediaCommons, CC BY
Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι – Όπως και ο μανδύας της Γης Ο μανδύας της Αφροδίτης στροβιλίζεται με ρεύματα καθώς θερμαίνεται από κάτω. Οι συνάδελφοί μου και εγώ δημιουργήσαμε την αργή αλλά ισχυρή κίνηση του μανδύα της Αφροδίτης και δείξαμε ότι ήταν αρκετά ισχυρή για να διαλύσει το πάνω μέρος του φλοιού παντού που βρήκαμε αυτές τις μάζες της χαμηλής γης.
γιατί έχει σημασία
Το κύριο ερώτημα για την Αφροδίτη είναι εάν ο πλανήτης έχει ενεργά ηφαίστεια και τεκτονικά σφάλματα σήμερα. Είναι βασικά το ίδιο μέγεθος, σύνθεση και ηλικία με τη Γη – οπότε γιατί να μην ζείτε γεωλογικά;
Όταν συγκρούονται κομμάτια πάγου, ο πάγος ωθείται προς τα πάνω για να δημιουργήσει προεξοχές όπως αυτό που πιστεύουν οι ερευνητές ότι συμβαίνει στην Αφροδίτη. Πίστωση: Ben Holt και Susan Digby / Wikimedia Commons
Ωστόσο, καμία αποστολή στην Αφροδίτη δεν έδειξε οριστικά ότι ο πλανήτης είναι ενεργός. Υπάρχουν δελεαστικά, αλλά τελικά ασαφή, στοιχεία για αυτό Εκεί σημειώθηκαν ηφαιστειακές εκρήξεις στο πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν – Μπορεί να συνεχίσει. Το θέμα της τεκτονικής δραστηριότητας – το σπάσιμο, το σπάσιμο και η αναδίπλωση του φλοιού του πλανήτη – βρίσκεται σε λιγότερο συμπαγές έδαφος.
Η απόδειξη ότι ο γεωλογικός κινητήρας της Αφροδίτης εξακολουθεί να λειτουργεί θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην κατανόηση του σχηματισμού του μανδύα του πλανήτη, πού και πώς μπορούν να εμφανιστούν τα ηφαίστεια σήμερα και πώς σχηματίζεται, καταστρέφεται και αντικαθίσταται ο ίδιος ο φλοιός. Δεδομένου ότι η μελέτη μας υποδηλώνει ότι μέρος αυτής της σύγκρουσης με φλοιό είναι πρόσφατα γεωλογικά, ίσως έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός για να καταλάβουμε εάν η Αφροδίτη είναι πραγματικά ενεργή σήμερα.
Η μεγαλύτερη μάζα πεδινών που βρήκε η ομάδα – το σκούρο κόκκινο σχήμα στο κέντρο αυτής της εικόνας ραντάρ – έχει μέγεθος περίπου Αλάσκα και περιβάλλεται από άκρα και παραμορφώσεις που εμφανίζονται ως πιο ανοιχτά χρώματα. Πίστωση: Paul K. Byrne / NASA / USGS, CC BY-ND
Αυτό που είναι ακόμα άγνωστο
Δεν είναι σαφές πόσο κοινά είναι αυτά τα φλοιώδη θραύσματα. Οι συνάδελφοί μου και εγώ βρήκαμε 58 μέχρι στιγμής, αλλά αυτό είναι σχεδόν σίγουρα μια χαμηλή εκτίμηση.
Ούτε γνωρίζουμε ακόμη πότε σχηματίστηκαν αυτά τα μαλακόστρακα, ούτε πόσο καιρό μετακινούνται στην Αφροδίτη. Ο καθορισμός του πότε συνέβη ο κατακερματισμός του φλοιού και ο αγώνας είναι ιδιαίτερα σημαντικός – ειδικά εάν οι πλανητικοί επιστήμονες θέλουν να κατανοήσουν αυτό το φαινόμενο σε σχέση με την πρόσφατη ύποπτη ηφαιστειακή δραστηριότητα του πλανήτη. Ανακαλύπτοντας αυτό θα μας δώσει ζωτικές πληροφορίες για το πώς τα επιφανειακά χαρακτηριστικά του πλανήτη αντικατοπτρίζουν τις γεωλογικές διαταραχές μέσα.
Τι έπεται
Αυτή η προκαταρκτική μελέτη επέτρεψε στους συναδέλφους μου και εγώ να κάνουμε την καλύτερη μας εκτίμηση για το πώς παραμορφώνονται τα τεράστια πεδινά της Αφροδίτης, αλλά χρειαζόμαστε εικόνες ραντάρ υψηλής ανάλυσης και τοπογραφικά δεδομένα για να αξιοποιήσουμε αυτό το έργο. Ευτυχώς, αυτό Ακριβώς τι θα πάρουν οι επιστήμονες Τα επόμενα χρόνια, η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσαν πρόσφατα νέες αποστολές με προορισμό την Αφροδίτη αργότερα αυτήν τη δεκαετία. Αξίζει να περιμένουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον μυστηριώδη γείτονα της Γης.
Γράφτηκε από τον Paul K. Byrne, Αναπληρωτή Καθηγητή της Πλανητικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.
Αρχικά δημοσιεύτηκε στις Συνομιλία.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν την έρευνα, δείτε Αποκάλυψη των γεωλογικών μυστικών της Αφροδίτης μέσω της τεκτονικής “ice pack”.
Παραπομπή: «Παγκόσμια κατακερματισμένη και κινούμενη λιθόσφαιρα στην Αφροδίτη» Από τους Paul K. Byrne, Richard C. Gale, Umm Salal-Schenkur, Peter B. James, Christian Klimczak και Sean C. Solomon, 21 Ιουνίου 2021 Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
DOI: 10.1073 / pnas.2025919118