Είναι αυτή η απάντηση στη «δέκατη ασθένεια»; Οι επιστήμονες προσδιορίζουν κρίσιμη στρατηγική πρόληψης

Μια νέα προσέγγιση για την πρόληψη μελλοντικών πανδημιών προέκυψε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell και της Wildlife Conservation Society: συνύπαρξη ειρηνικά με νυχτερίδες. Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο “Lancet Planetary Health” Υποστηρίζει να μην ενοχλούνται οι νυχτερίδες, οι οποίες συχνά χαρακτηρίζονται πιθανοί φορείς ασθενειών. Ενώ οι νυχτερίδες φιλοξενούν πολλούς ιούς, συμπεριλαμβανομένου ενός στενά συνδεδεμένου με τον COVID-19, η μελέτη λέει ότι η ενόχληση των νυχτερίδων μέσω θανάτωσης ή καταστροφής των οικοτόπων αυξάνει στην πραγματικότητα τον κίνδυνο εξάπλωσης ζωονοσογόνων ασθενειών, όπου μεταδίδονται παθογόνα που μεταδίδονται από ζώα. Όπως η «ασθένεια Χ» στον άνθρωπο .

Εξηγητής: Τι ασθένεια

Οι ερευνητές προτείνουν Η προστασία των ενδιαιτημάτων των νυχτερίδων και η μείωση της ανθρώπινης παρέμβασης θα μειώσει σημαντικά την πιθανότητα μελλοντικών επιδημιών. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος προς την ειρηνική συνύπαρξη με τις νυχτερίδες μπορεί να προσφέρει μια κρίσιμη στρατηγική για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποίησε πρόσφατα ότι η επόμενη πανδημία, που ονομάζεται «Ασθένεια Χ», είναι αναπόφευκτη και είναι μόνο θέμα χρόνου.

«Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μπορούμε πλέον να αγνοούμε τη διασύνδεσή μας με την άγρια ​​ζωή και τα οικοσυστήματα γύρω μας. Πρέπει να αλλάξουμε τη σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση, αν θέλουμε να αποτρέψουμε την επόμενη πανδημία ζωικής προέλευσης – μια που θα μπορούσε να ξεκινήσει με τις νυχτερίδες », Λέει η Δρ Σούζαν ΛίμπερμανΑντιπρόεδρος Διεθνούς Πολιτικής του WCS.

Με απλά λόγια, η ανθρωπότητα πρέπει να αλλάξει τη διαλυμένη σχέση της με τη φύση, ειδικότερα με την άγρια ​​ζωή και τις νυχτερίδες. Το κόστος της εφαρμογής των αλλαγών στη συμπεριφορά του ανθρώπου που χρειαζόμαστε είναι ελάχιστο σε σύγκριση με το κόστος μιας άλλης παγκόσμιας πανδημίας, η οποία θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο καταστροφική.

«Το να κάνουμε την ανθρωπότητα να ενεργεί συνεργατικά σε παγκόσμια κλίμακα υποστηρίζει τις περισσότερες υπαρξιακές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, από την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση του περιβάλλοντος έως την απώλεια βιοποικιλότητας και την κατάρρευση του οικοσυστήματος — και αυτό σε μια εποχή που η ουσιαστική συνεργασία ακόμη και σε τοπικό επίπεδο συχνά φαίνεται άπιαστη», λέει. Κόρνελ.«Συχνά». Καθηγητής Υγείας και Πολιτικής Υγείας Άγριας Ζωής Stephen A. Osofsky, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Ωστόσο, αν μπορούμε πραγματικά να σταματήσουμε να κυνηγάμε, να τρώμε και να εμπορευόμαστε νυχτερίδες, να μείνουμε έξω από τις σπηλιές τους, να κρατήσουμε τα ζώα μακριά από περιοχές όπου είναι συγκεντρωμένες οι νυχτερίδες και αν μπορούμε να σταματήσουμε την αποψίλωση των δασών και να υποβαθμίσουμε (ή ακόμα και να αρχίσουμε να αποκαθιστούμε) τα φυσικά τους ενδιαιτήματα , μπορούμε «Αναμφίβολα να μειώσουμε τις πιθανότητες μιας άλλης πανδημίας».