Η NASA ακυρώνει μια δοκιμαστική αποστολή δορυφορικής εξυπηρέτησης πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων

Η NASA ακύρωσε μια υπερπροϋπολογιστική και καθυστερημένη αποστολή για να επιδείξει τεχνολογία αυτοματοποιημένης δορυφορικής εξυπηρέτησης σε τροχιά, σταματώντας ένα έργο που κόστισε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια και πιθανότατα θα κόστιζε σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια περισσότερο για να φτάσει στην εξέδρα εκτόξευσης.

Η αποστολή On-Orbit Service, Assembly and Manufacturing 1, γνωστή ως OSAM-1, θα είχε συναντήσει έναν παλιό δορυφόρο Landsat σε τροχιά και θα προσπαθούσε να τον ανεφοδιάσει, ενώ θα έδειχνε επίσης πώς ένας ρομποτικός βραχίονας θα μπορούσε να κατασκευάσει μια κεραία στο διάστημα. Το διαστημόπλοιο για την αποστολή OSAM-1 κατασκευάστηκε εν μέρει, αλλά η NASA ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι οι αξιωματούχοι αποφάσισαν να ακυρώσουν το έργο «μετά από μια εις βάθος, ανεξάρτητη αναθεώρηση του έργου».

Η διαστημική υπηρεσία ανέφερε «συνεχείς τεχνικές, προκλήσεις κόστους και χρονοδιαγράμματος» για την απόφαση ακύρωσης του OSAM-1.

ερπυσμός αποστολής

Το κόστος της αποστολής έχει αυξηθεί από τότε που η NASA ξεκίνησε επίσημα το έργο το 2016. Το αρχικό αντικείμενο της αποστολής απαιτούσε μόνο επίδειξη ανεφοδιασμού, αλλά το 2020, οι αξιωματούχοι εστίασαν στον στόχο της συναρμολόγησης σε τροχιά. Αυτό περιλάμβανε την προσθήκη ενός πολύπλοκου εξοπλισμού που ονομάζεται Επιδέξιο Ρομπότ Διαστημικής Υποδομής (SPIDER) – ουσιαστικά ένας ρομποτικός βραχίονας 16 ποδιών (5 μέτρων) – για τη συναρμολόγηση επτά δομικών στοιχείων σε μια ενιαία κεραία επικοινωνιών Ka-band.

Η προσθήκη του SPYDER σημαίνει ότι η αποστολή θα εκτοξευτεί με τρεις ρομποτικούς βραχίονες, συμπεριλαμβανομένων δύο προσαρτημάτων που απαιτούνται για να συγκρατηθεί ο δορυφόρος Landsat 7 σε τροχιά για επίδειξη ανεφοδιασμού. Με αυτήν την αλλαγή στο πεδίο εφαρμογής, το όνομα της αποστολής άλλαξε από Restore-L σε OSAM-1.

ένα Έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή της NASA πέρυσι Περιγράψτε τις καθυστερήσεις εργασιών και τις υπερβάσεις κόστους. Από το 2016, η διαστημική υπηρεσία ζήτησε από το Κογκρέσο 808 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει το Restore-L και το OSAM-1. Οι νομοθέτες απάντησαν δίνοντας στη NASA σχεδόν 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης της αποστολής, σχεδόν διπλάσιο από αυτό που η NASA είπε ότι ήθελε.

Το Restore-L, και στη συνέχεια το OSAM-1, είχε πάντα την υποστήριξη του Κογκρέσου. Η διαχείριση της αποστολής έγινε από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA στο Μέριλαντ. Η πρώην γερουσιαστής Barbara Mikulski (D-Md.) ήταν σημαντικός υποστηρικτής των αποστολών της NASA που εκτοξεύτηκαν από το Goddard, συμπεριλαμβανομένου του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Ήταν η κορυφαία Δημοκρατική στην Επιτροπή Πιστώσεων της Γερουσίας όταν το Κογκρέσο άρχισε να χρηματοδοτεί το Restore-L στα τέλη του 2015.

Κάποια στιγμή, η NASA προέβλεψε ότι η αποστολή Restore-L θα κόστιζε μεταξύ 626 και 753 εκατομμυρίων δολαρίων και θα μπορούσε να είναι έτοιμη για εκτόξευση το δεύτερο εξάμηνο του 2020. Αλλά αυτό δεν συνέβη και η αποστολή συνεχίζει να αντιμετωπίζει καθυστερήσεις και αυξήσεις κόστους. Το πιο πρόσφατο δημόσιο πρόγραμμα για το OSAM-1 έδειξε ημερομηνία έναρξης το 2026.

Το 2020, μετά τη διαμόρφωση της αποστολής Restore-L ως OSAM-1, η NASA καθόρισε επίσημα έναν προϋπολογισμό για την αποστολή που μετονομάστηκε. Εκείνη την εποχή, η NASA είπε ότι θα κόστιζε 1,78 δισεκατομμύρια δολάρια για το σχεδιασμό, την κατασκευή, την εκτόξευση και τη λειτουργία. Μια ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης που δημιουργήθηκε από τη NASA πέρυσι για να εξετάσει την αποστολή OSAM-1 υπολόγισε ότι το συνολικό κόστος του έργου θα μπορούσε να φτάσει τα 2,35 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον Jamie Russell, εκπρόσωπο της NASA.

Η πραγματικότητα της αγοράς δορυφορικών υπηρεσιών έχει επίσης αλλάξει από το 2016. Υπάρχουν πολλές εταιρείες που εργάζονται σε εμπορικές τεχνολογίες δορυφορικής εξυπηρέτησης και η δορυφορική βιομηχανία έχει απομακρυνθεί από τον ανεφοδιασμό διαστημικών σκαφών χωρίς τροφοδοσία, όπως θα είχε δείξει το OSAM-1 με την απεικόνιση της σεληνιακής Γης. Landsat 7. Δορυφόροι.

Αντίθετα, οι εταιρείες εστιάζουν περισσότερο στην παράταση της διάρκειας ζωής των δορυφόρων με άλλους τρόπους. Η Northrop Grumman έχει αναπτύξει το Mission Extension Vehicle, το οποίο μπορεί να προσαρτηθεί σε έναν δορυφόρο και να παρέχει ευελιξία χωρίς να κόβει το διαστημόπλοιο του πελάτη για τροφοδοσία καυσίμων. Άλλες εταιρείες εξετάζουν δορυφόρους που σχεδιάστηκαν από την αρχή με λιμάνια ανεφοδιασμού. Ο στρατός των ΗΠΑ έχει την επιθυμία να τοποθετήσει αποθήκες καυσίμων και βυτιοφόρα σε τροχιά για να εξυπηρετούν τακτικά τους δορυφόρους του, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ελίσσονται συνεχώς και να καίνε προωθητικό χωρίς να ανησυχούν μήπως τελειώσουν τα καύσιμα.