Οι αδερφοί Παππά βρίσκουν την Ιθάκη

Οι Greek City Times με περηφάνια παρουσιάζουν μια εβδομαδιαία ιστορική επισκόπηση
Από το αρχείο “In Their Own Picture: The National Project for Greek Australians”
Από τη φωτογράφο Εύη Αλεξάκη και τον ιστορικό Leonard Janiszewski.

Κρις και Νικόλαος Παππάς (Παπαδόπουλος)

Η διαδικασία της μετανάστευσης και εγκατάστασης, και ίσως περισσότερο από αυτό, η επανμετανάστευση θέτει δύσκολες προκλήσεις που περιλαμβάνουν την υλική ευημερία, τις προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, καθώς και τις αντιλήψεις για τον εαυτό και το πολιτιστικό ανήκειν. Οι αδελφοί Κρις και Νικόλαος Παππάς, γεννημένοι και οι δύο στην Ιθάκη την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, παρέχουν προσωπικές γνώσεις για τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε.

Ο Κρις γεννήθηκε το 1898 στον Σταυρό της Ιθάκης και ήρθε στην Αυστραλία το 1911. Στη συνέχεια εργάστηκε σε ελληνικά καφέ τόσο στο Νιούκαστλ όσο και στη Μελβούρνη. Η προηγούμενη φωτογραφία τραβήχτηκε λίγο μετά την άφιξή του, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών – «Όταν γλίτωσα κάποια χρήματα αγόρασα αυτά τα ρούχα». Αλλά οι εμφανίσεις δεν ήταν όπως φαινόταν:

Είχα έναν θείο στο Νιούκαστλ και αυτός είχε ένα κατάστημα [a café] Στην Hunter Street…Οι περισσότεροι Έλληνες είχαν συγγενείς να δουλέψουν εκείνη την εποχή. Η οικογένειά μου δεν ήθελε να φύγω [Greece to go to Australia to work for my uncle]… Εκείνες τις μέρες του «σκλαβοπάζαρου», οι συγγενείς ήθελαν ανθρώπους που θα δούλευαν για αυτούς και τους οποίους μπορούσαν να εμπιστευτούν. Η αστυνομία κλήθηκε όταν οι γονείς μου προσπάθησαν να με εμποδίσουν να φύγω.

Ένας μεγάλος αριθμός νεαρών Ελλήνων αγοριών (ηλικίας από δέκα έως τα μέσα της εφηβείας) μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα για να εργαστούν σε ελληνικά καφενεία, συνήθως από συγγενείς. Κάποιοι έχουν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, όπως ο Κρις Παππάς. Οι αρχικές εμπειρίες του καφενείου των νεαρών Ελλήνων αγοριών ήταν σε μεγάλο βαθμό μια λοταρία, η έκβαση της οποίας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη στάση των θαμώνων τους. Η ελληνική νεολαία υποφέρει επίσης κάτω από αυτό το σύστημα ευημερίας στα καταστήματα εστίασης της Αμερικής.

Ξεπερνώντας τις αρχικές προσωπικές του δυσκολίες, το 1935 ο Chris ήταν σε θέση να αγοράσει – με έναν άλλο Ithacan, τον Jerry Comino – την Red Funnel Fisheries, μια τοπική εταιρεία κατεψυγμένων τροφίμων με έδρα το Newcastle. Υπό την επίβλεψή τους, η επιχείρηση εξελίχθηκε από μια μικρή επιχείρηση τεσσάρων ατόμων σε σημαντικό προμηθευτή ελληνικών και μη ελληνικών επιχειρήσεων εστίασης κατά μήκος της ακτής της ΝΝΟ και στην ενδοχώρα. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εταιρεία «προμήθευσε τα δεκατέσσερα από τα δεκαέξι ελληνικά πλοία που είχαν ναυλώσει η Αυστραλιανή Κυβέρνηση για τη μεταφορά άνθρακα και σιδηρομεταλλεύματος». Ο Chris παρέμεινε στην επιχείρηση μέχρι τη δεκαετία του 1960 και ο Jerry Comino μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Παρά την επαγγελματική και οικονομική του επιτυχία, η συνταξιοδότηση του Chris δεν ήταν αυτό που ήλπιζε:

Η πρόθεσή μου ήταν να πάω στην Ελλάδα για να τελειώσω τα εργασιακά μου χρόνια, αλλά δεν έχω σύντροφο [Chris’ wife, Poppy (Penelope)] Πέθανε]…Το πρόγραμμά μας με τη γυναίκα μου ήταν να μείνουμε εκεί…Δεν είμαι ευχαριστημένος. Ο γιος μου είναι μαζί μου. Δεν είναι παντρεμένος. Αυτή είναι και η κακή μου τύχη. Είναι διαφορετικά χωρίς γυναίκα.

Ο Κρις πέθανε το 1989.

Νικόλαος Παππάς (Παππαδόπουλος) Σταύρος, Ιθάκη, 1990. Φωτογραφία © Έφη Αλεξάκη

Γεννημένος στον Στραυρό το 1895, ο Νικόλαος μετανάστευσε αρχικά στη Νότια Αφρική το 1910 σε ηλικία δεκαπέντε ετών. Δύο χρόνια αργότερα πήγε με τον αδερφό του Κρις στην Αυστραλία που δούλευε με τον θείο τους στο Νιούκαστλ. Ο Νικόλαος τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα για να παντρευτεί, αλλά η γυναίκα του δεν ήθελε να ζήσει στην Αυστραλία – ήταν ικανοποιημένη εδώ [in Ithaca]Το 1960, αφού έκανε μια σειρά από ταξίδια μετ’ επιστροφής μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας, ο Νίκολας επέστρεψε οριστικά στην Ιθάκη, αλλά για τον Νίκολας, η Αυστραλία έγινε σημαντικό μέρος της αίσθησης της ταυτότητας και του ανήκειν:

«Αγαπώ την Αυστραλία, αγαπώ ακόμα… Αν ήμουν νέος πάλι, θα μετανάστευα ξανά… Είμαι Ελληνοαυστραλός».

Η Ιωάννα Παπαδοπούλου (το γένος Ραυτόπουλος) και η οικογένειά της. Ιθάκη, Ελλάδα, περίπου το 1902

Ο Νίκολας στέκεται στα δεξιά και ο μικρότερος αδελφός του Κρις στα αριστερά.
Η αδερφή τους, η Αντζέλικα, βρίσκεται κάτω από τον Κρις. Η νεαρή γυναίκα που στέκεται στα δεξιά είναι άγνωστη.

Φωτογραφίες: Εύη Αλεξάκη
Ιστορική Έρευνα: Leonard Janiszewski

© In Their Own Picture: National Project Archives for Greek Australians

ΠΕΡΙ EFFY ALEXAKIS & LEONARD JANISZEWSKI

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η φωτογράφος Evie Alexakis, μαζί με τον ιστορικό Leonard Janiszewski, έχουν ταξιδέψει σε όλη την Αυστραλία φωτογραφίζοντας και συλλέγοντας ιστορίες. Έχουν επίσης φωτογραφίσει Έλληνες Αυστραλούς στην Ελλάδα και έχουν καταγράψει μερικές εκπληκτικές ιστορίες. Οι εικόνες και το κείμενο παρέχουν προσωπικές, ποικιλόμορφες και δυναμικά συγκλονιστικές ιδέες για ευκαιρίες, ελπίδες και προκλήσεις. Συλλογικά, αυτές οι ιστορίες προσφέρουν προσωπικές απόψεις για την ελληνική ταυτότητα στη διασπορά. Το αρχείο τους περιλαμβάνει φωτογραφικό, ιστορικό και σύγχρονο, ηχογραφημένες συνεντεύξεις και λογοτεχνικό υλικό.

Έχουν εκδώσει 3 βιβλία και πολλά άρθρα και τα έργα τους βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι εικόνες έχουν προβληθεί ευρέως σε όλη την Αυστραλία και την Ελλάδα.

Επισκεφθείτε τα τελευταία τους έργα: Ελληνικές καφετέριες και γαλακτοκομικά μπαρ στην Αυστραλία | Ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook