Το πιο συναρπαστικό πράγμα για την επιστήμη είναι όταν ανακαλύπτουμε ότι κάνουμε λάθος

Ο χώρος είναι πολύ ζεστός αυτή τη στιγμή. Απλήρωτη αποστολή Άρτεμις Ι Στο δρόμο του προς τη σεληνιακή τροχιά, είναι η πρώτη από μια σειρά αποστολών που σχεδιάζουν να επιστρέψουν ανθρώπους στο φεγγάρι μέχρι το τέλος της δεκαετίας. διαστημικός περίπατος μέσα Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κατέρρευσε αυτή την εβδομάδα, και έγινε Έδωσαν ζωντανή ροή. ήταν Πετώντας σκατά στους αστεροειδείς Να αποδείξουμε τις ικανότητές μας. Και ο νέος μας φίλος, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ, κάνει το δικό του, αναθεωρώντας αθόρυβα ολόκληρη την κατανόησή μας για το πώς λειτουργεί το σύμπαν.

Το JWST επιπλέει ένα εκατομμύριο μίλια από τη Γη και στέλνει πίσω εικόνες που κάνουν το Hubble να μοιάζει με ένα πραγματικό κομμάτι σκασμού. Όπως είναι λογικό, οι φωτογραφίες του Webb που γίνονται πρωτοσέλιδα είναι Αυτοί που μπερδεύουν—Εικόνες που είναι ιδιαίτερα όμορφες ή πανέμορφες που προκαλούν δέος. Ο ιστός εξακολουθεί να παίρνει πολλά από αυτά. Αλλά αυτές οι καλλιτεχνικές εικόνες είναι, κατά μία έννοια, το τηλεσκόπιο δημοσίων σχέσεων για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στο ευρύτερο κοινό. Η πραγματική επιστήμη συμβαίνει στην ανάλυση λιγότερο συναρπαστικών δεδομένων: πράγματα που δεν βρίσκονται καν στο ορατό φάσμα ή στη στενή ανάλυση σχετικά μη θεαματικών εικόνων. Τα χθεσινά μεγάλα νέα προέρχονται από αυτές τις φωτογραφίες δράσης.

Συνειδητοποιώ ότι διατρέχω τον κίνδυνο να το υποτιμήσω, οπότε: Φυσικά Αυτές οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές, ακόμα κι αν δεν είναι πυλώνες της δημιουργίας. Και αυτό που δείχνουν -δηλαδή αυτό που ανατινάζεται στο σχήμα 2 στο κάτω κέντρο- είναι μια απόλυτη φόρμουλα που λιώνει στον εγκέφαλο. Είναι ο γαλαξίας GLASS-z12 και πιστεύεται ότι είναι 13,45 δισεκατομμυρίων ετών, ή μόλις 350 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του σύμπαντος στη Μεγάλη Έκρηξη. Είναι το πιο μακρινό αστρικό φως που έχουμε δει ποτέ.

Αλλά δεν ήταν μόνο η ύπαρξη ενός γαλαξία που ενθουσίασε τους επιστήμονες – γνωρίζαμε ήδη ότι θα υπήρχαν γαλαξίες από εκείνη την εποχή και ξέραμε ότι η ανώτερη απεικόνιση του JWST θα τους αποκάλυπτε. Αυτό που ήταν απροσδόκητο ήταν το πόσο εύκολο ήταν να το βρεις.

“Με βάση όλες τις προβλέψεις, πιστεύαμε ότι έπρεπε να ψάξουμε σε μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή για να βρούμε τέτοιους γαλαξίες.” είπε ο Μάρκο Καστελάνο από το Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής της Ρώμης, ο οποίος ηγήθηκε Ενας Από δύο Ερευνητικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη στο Επιστολές Αστροφυσικού Περιοδικού. Οι επιστήμονες είχαν ένα μοντέλο, με βάση την τρέχουσα κατανόηση, για το πόσοι από αυτούς τους φωτεινούς, πλήρως σχηματισμένους γαλαξίες στις πρώτες μέρες του σύμπαντος θα ήταν παρόντες εκεί. Αυτό το μοντέλο προέβλεψε ότι ένα κομμάτι του ουρανού περίπου 10 φορές μεγαλύτερο από αυτό που κατέγραψε ο Webb θα χρειαζόταν για να το βρει. Αντίθετα, σαρώστε γρήγορα τον Ιστό δύο Αυτοί οι γαλαξίες ανακαλύφθηκαν από τους επιστήμονες μέσα σε λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση των δεδομένων για τη μελέτη.

Αυτό που σημαίνει είναι ότι τα μοντέλα μας ήταν λάθος και ότι οι φωτεινοί, πυκνοκατοικημένοι γαλαξίες μπορεί να σχηματίστηκαν πιο γρήγορα και πιο συχνά μετά το τέλος του αστρικού Σκοτεινού Αιώνα–περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν οι συνθήκες στο πρώιμο σύμπαν επέτρεψαν τελικά να ξεκινήσει η βαρύτητα χτίζοντας αστέρια–από ό,τι είχαμε φανταστεί.

Κάναμε λάθος! Είναι τόσο χαριτωμένο! Ξέρετε ότι κάναμε λάθος, όπως στην κυριολεξία της επιστήμης! Γνωρίζοντας ότι τα μοντέλα και οι προβλέψεις μας ήταν ανακριβείς, μας επιτρέπει να φτιάξουμε νέα μοντέλα για να εξηγήσουμε καλύτερα τις παρατηρήσεις, φέρνοντάς μας πιο κοντά στο να έχουμε δίκιο. Η επιστήμη επαναλαμβανόμενη, και αυτές οι μικρές ανακαλύψεις, αντί για μεγάλες, αστραφτερές εικόνες, είναι πώς το JWST θα μας βοηθήσει να γράψουμε και να ξαναγράψουμε την πρώιμη ιστορία του σύμπαντος μας.

«Αυτές οι νότες κάνουν το κεφάλι σου να εκραγεί». είπε η Πάολα Σαντίνι, συν-συγγραφέας του Castellano et al. χαρτί. “Αυτό είναι ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην αστρονομία. Είναι σαν μια αρχαιολογική ανασκαφή και ξαφνικά βρίσκεις μια χαμένη πόλη ή κάτι που δεν γνωρίζατε. Είναι εκπληκτικό.”

Αυτοί οι δύο νέοι γαλαξίες κάνουν μερικές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Και αυτό είναι Πολύ πιο φωτεινό από ό,τι περιμέναμε και πιο φωτεινό από οτιδήποτε άλλο πιο κοντά στη Γη. «Η ακραία φωτεινότητά του είναι ένα πραγματικό παζλ», είπε ο Pascal Ochs, συν-συγγραφέας της δεύτερης εργασίας που δημοσιεύτηκε σήμερα. Υπάρχει όμως μια ελκυστική πιθανότητα. Υποτίθεται ότι στην αρχή του Σύμπαντος, τα αστέρια αποτελούνταν μόνο από υδρογόνο και ήλιο, απλώς και μόνο επειδή δεν είχαν ακόμη προλάβει να παράγουν βαρύτερα στοιχεία μέσω της πυρηνικής σύντηξης. Αυτά τα λεγόμενα αστέρια Πληθυσμού 3 θα ήταν απίστευτα καυτά και απίστευτα φωτεινά, και παρόλο που έχει περάσει πολύς καιρός η θεωρία, δεν έγινε ποτέ αντιληπτό. Ίσως ακόμα.

Αυτό είναι, κυριολεκτικά, καυτό σκατά. Ευχαριστώ Web.