Χορηγοί, οπαδοί και παίκτες πρέπει να καλέσουν για να σταματήσουν επειγόντως το αθλητικό πλύσιμο

Από τότε που ένας αδίστακτος Έλληνας αριστοκράτης ονόματι Αλκιβιάδης κέρδισε μια σειρά από αρματοδρομίες τεσσάρων αλόγων στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες το 416 π.Χ., το αθλητικό πλύσιμο ήταν ένα σημαντικό πράγμα.

Οι Λκιβιάδης, που θεωρούσαν τον φιλόσοφο Σωκράτη ως μέρος του κοινωνικού του κύκλου, ισχυρίστηκαν ότι η νίκη του ήταν νίκη των Αθηναίων που πολεμούσαν τους Σπαρτιάτες στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Ιδιαίτερα φιλόδοξος, ιδιοτελής και αργότερα εκτεθειμένος ως προδότης, χρησιμοποίησε προσεκτικά τη νέα Ολυμπιακή του ιδιότητα για να ενισχύσει την προσωπική και πολιτική επιρροή του στην Αθήνα και όχι μόνο.

Από τότε, η ιστορία έχει γεμίσει με παραδείγματα ανθρώπων, εταιρειών και χωρών που χρησιμοποιούν τον αθλητισμό για να προωθήσουν τους δικούς τους και μερικές φορές κακόβουλους στόχους.

Δυστυχώς, ωστόσο, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αναζωπύρωσε το φαινόμενο που είναι γνωστό ως αθλητικό πλυντήριο — και το πιο σημαντικό, γιατί οι αθλητικές μάρκες, ομάδες και οπαδοί έκλεισαν το μάτι στο παρελθόν, ηθελημένα ή ακούσια.

Ο αθλητισμός, ένας όρος που επινοήθηκε για πρώτη φορά από τη Διεθνή Αμνηστία το 2018, συχνά συνοψίζεται ως η πρακτική μιας χώρας, εταιρείας, επωνυμίας ή ατόμου που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό για να προωθήσει μια αμφίβολη ή αμφισβητήσιμη φήμη μέσω της φιλοξενίας ή της χορηγίας μιας αθλητικής εκδήλωσης ή εμπλοκής ομάδας. ή συμμετοχή στην ίδια την εκδήλωση.

Ο υπερμεγέθης ρόλος που έχουν παίξει χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Κίνα, το Κατάρ και φυσικά η Ρωσία στη διεθνή αθλητική σκηνή τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα, έχει προκαλέσει πολύ ταραχώδη συζήτηση – ενώ αναγκάζει επωνυμίες, κατόχους δικαιωμάτων, παίκτες και οι οπαδοί να επαναξιολογήσουν τι είναι ηθικά αποδεκτό και τι δεν είναι αποδεκτό.

Μετά από χρόνια συμπάθειας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η απόφαση της FIFA και της UEFA να αφαιρέσουν τη Ρωσία από τις διεθνείς διοργανώσεις, για παράδειγμα, ήταν πράγματι σωστή. Το ίδιο ήταν και η απόφαση να τερματιστεί η ετήσια χορηγία της Gazprom στην UEFA ύψους 40 εκατομμυρίων ευρώ, αν και είναι τεράστια απώλεια για το ταμείο του οργανισμού.

Αλλά γιατί επετράπη στη Ρωσία να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου στη Μόσχα το 2018, τέσσερα χρόνια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, και ενώ τα σκυλιά στους δρόμους του Λουχάνσκ έμαθαν ότι ο στρατός της ήταν ήδη στο έδαφος στην ανατολική Ουκρανία;

Στην πραγματικότητα, η Κριμαία προσαρτήθηκε όταν η Ρωσία φιλοξενούσε τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι τον Φεβρουάριο του 2014.

Δεδομένων των όσων γνωρίζουμε τώρα, αυτά τα τουρνουά θα πρέπει σίγουρα να κατατάσσονται παράλληλα με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο το 1936 από τη Ναζιστική Γερμανία.

Ομοίως, πολλά ερωτήματα μπορούν να τεθούν σχετικά με τη διοργάνωση των φετινών Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων από την Κίνα, δεδομένων των φρικιαστικών και καλά τεκμηριωμένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ουιγούρων και της εχθρικής της στάσης απέναντι σε οποιονδήποτε αμφισβητεί την αξίωση της για την Ταϊβάν.

Επιπλέον, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με την αμέριστη υποστήριξη της FIFA στο Κατάρ, το οποίο φιλοξενεί το Παγκόσμιο Κύπελλο αργότερα φέτος. Τα τελευταία 10 χρόνια, χιλιάδες μετανάστες εργάτες εργάστηκαν εκεί σε κακές συνθήκες, πολλοί από τους οποίους πέθαναν κατά την κατασκευή γηπέδων και άλλων υποδομών για το Παγκόσμιο Κύπελλο στη χώρα της Μέσης Ανατολής.

Στον κόσμο του αθλητισμού, φυσικά, όλοι οι δρόμοι οδηγούν αναπόφευκτα στο χρήμα. Δεν υπάρχει τίποτα σαν μια μυρωδιά χρημάτων που τραβάει τα βλέμματα και τα μάγουλα. Ο αθλητισμός είναι μια μεγάλη επιχείρηση, που υπολογίζεται ότι αξίζει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αλλά μια θεμελιώδης επανεκτίμηση του από πού προέρχονται τα χρήματα έχει πλέον καθυστερήσει πολύ.

Σύμφωνα με την Jill Downey, διευθύνουσα σύμβουλο της Essential Care, οι μάρκες, οι θαυμαστές και οι κυβερνήσεις έχουν έναν ρόλο να παίξουν.

“Στο τέλος της ημέρας, ο αθλητισμός χρειάζεται σημαντικά έσοδα για να επιβιώσει και ακόμη περισσότερο για να ευδοκιμήσει. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένοι οργανισμοί ή σύλλογοι βρίσκουν μερικά από αυτά τα χρήματα ελκυστικά παρά την προέλευσή τους. Τα χρήματα πρέπει να έρθουν από κάπου – έτσι Οι κυβερνήσεις πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους, τόσο από την άποψη της περισσότερης χρηματοδότησης όσο και από την άποψη της βοήθειας για την εξάλειψη του αθλητικού πλυσίματος», λέει.

«Οι αθλητικοί φορείς πρέπει επίσης να τηρούν τις αξίες τους και να παίρνουν θέση ενάντια στη συνεργασία με αυτούς που δεν τηρούν αυτές τις αξίες.

«Οι θαυμαστές πρέπει επίσης να σηκωθούν και να τους μετρήσουν, ενώ οι υποστηρικτικές επωνυμίες πρέπει επίσης να πάρουν θέση», προσθέτει.

Αν δεν το κάνουν, μπορούμε να περιμένουμε περισσότερα από τα ίδια — και μπορούμε μόνο να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας που δεν ουρλιάζουν σταματήστε. Όμως ο αθλητισμός θα είναι ο μεγαλύτερος χαμένος.