Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα μοιραίο ελάττωμα σε μία από τις πιο αξιόπιστες αμυντικές κινήσεις του ποδοσφαίρου

Αυτός ήταν ο τελικός 60 δευτερόλεπτα εκ των οποίων ήταν 90 λεπτά ένταση. Η Αγγλία ήταν ο στόχος της Ελλάδας στον προκριματικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2001 που θα αποφασίσει ποια χώρα θα προχωρήσει στα τελικά στάδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο 26χρονος επιθετικός της Αγγλίας, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία με ένα ελεύθερο λάκτισμα 30 μέτρα μακριά από την ελληνική γραμμή τέρματος.

Ολόκληρη η ελληνική πλευρά έπεσε στη θέση της μπροστά από το γκολ, καθώς τέσσερις άντρες δημιούργησαν ένα στενό τάγμα μπροστά από τον τερματοφύλακα τους – το «τείχος». Σε τέτοια απόσταση, η τελευταία ευκαιρία του Μπέκαμ να χτυπήσει – και η ευκαιρία να επιβιώσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο – ήταν ένα στοίχημα. Με τους άντρες στην οπτική γωνία του, φαινόταν αδύνατο για τους θεατές.

Τότε συνέβη: Ο Μπέκαμ σημείωσε.

Η μπάλα έσκυψε γύρω από τον τοίχο των ανδρών, βρήκε γρήγορα το πίσω μέρος του διχτυού, ανέγγιχτη από τον τρελό Έλληνα τερματοφύλακα. Ο κλασικός αμυντικός ελιγμός, το τείχος, ήταν ανεπαρκής για την ικανότητα του Μπέκαμ να λυγίσει την μπάλα, στέλνοντάς το στο δίχτυ όπως ήταν επιθυμητό. Αλλά για παίκτες που δεν είναι τόσο εξειδικευμένοι όσο ο Μπέκαμ, ένα τείχος μπορεί να σταματήσει δωρεάν λάκτισμα που έχουν την ευκαιρία να σκοράρουν. Σε αυτήν την κίνηση, η αμυντική γραμμή βρίσκεται μπροστά από το γκολ, ελπίζοντας να εμποδίσει τον επιθετικό να σκοράρει.

Ένα γκολ, τελικά, θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ της νίκης σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και της ήττας. Το τείχος έχει δοκιμαστεί και δοκιμαστεί – αλλά μπορεί επίσης να είναι βασικά ελαττωματικό. ένα Νέα μελέτη Δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο περιοδικό PLoS ένα Η εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιείται για να δείξει πώς η λογική πίσω από τον τοίχο θα μπορούσε να λειτουργήσει για την αντίπαλη ομάδα.

Η Cathy Craig είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ulster στη Βόρεια Ιρλανδία και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. Λέει αντίστροφος Ενδιαφέρθηκε για τα ψυχολογικά στοιχεία του αθλήματος την ίδια στιγμή που ο Μπέκαμ πέτυχε τον απίστευτο στόχο του.

Ο Κρεγκ έβλεπε τις δυνατότητες αυτών που ήταν τότε «πολύ πρωτόγονα» συστήματα εικονικής πραγματικότητας για να δοκιμάσουν πώς παίζει η ψυχολογία τις επιδόσεις των παικτών στο γήπεδο – όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και σε άλλα αθλήματα. Η Craig θυμάται να χρησιμοποιεί ακουστικά εικονικής πραγματικότητας υψηλής ευκρίνειας Cybermind για τα πρώτα της πειράματα.

«Χρησιμοποιήσαμε πολύ παλιά ακουστικά που κοστίζουν πολλά χρήματα και τα γραφικά δεν ήταν καθόλου καλά, αλλά έκαναν τη δουλειά να είναι τουλάχιστον σε θέση να αναδημιουργήσουν εκείνες τις οπτικές πληροφορίες που ο εγκέφαλος είχε συνήθως σε αυτές τις καταστάσεις», λέει ο Craig.

Ενας από αυτούς Πρόωρες σπουδές Σκεφτείτε πώς ένας ποδοσφαιριστής «λυγίζει» την μπάλα, όπως και ο Μπέκαμ, επηρεάζει την ικανότητα του τερματοφύλακα να μπλοκάρει το σουτ. Από τότε, ο Κρεγκ γνώρισε μια «έκρηξη» στην ανάπτυξη της τεχνολογίας εικονικής πραγματικότητας κατά την τελευταία δεκαετία – επιτρέποντας σε ερευνητές σπορ όπως αυτή να αποκτήσουν απαράμιλλη εικόνα για το όμορφο παιχνίδι.

Στη νέα μελέτη, ο Craig ήθελε να μάθει αν οι ομάδες ποδοσφαίρου με τη μορφή ανθρώπινου τείχους που μπλοκάρουν το ελεύθερο λάκτισμα ενός παίκτη από το γκολ βοηθούν πραγματικά ή βλάπτουν την υπόθεσή τους. Για να το κάνει αυτό, η ομάδα στρατολόγησε 15 αρχάριους και 10 ειδικούς τερματοφύλακες και τους είχε ζητήσει να μπλοκάρουν τις λήψεις σε ένα εικονικό παιχνίδι σχεδιασμένο από ερευνητές.

Σε αυτό το φανταστικό παιχνίδι, η μπάλα θα ρίξει προς το τέρμα στον ίδιο δρόμο, αλλά από διαφορετικές τοποθεσίες, με και χωρίς τοίχο. Από την πλευρά τους, οι τερματοφύλακες δεν είχαν καμία προηγούμενη γνώση του σεναρίου που θα αντιμετώπιζαν κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Στη συνέχεια οι ερευνητές μέτρησαν πώς οι παίκτες ανταποκρίθηκαν σε κάθε σενάριο.

Συγκεκριμένα, ο Craig ήθελε να παρακολουθήσει τι έκαναν οι τερματοφύλακες, πότε το έκαναν και πώς το έκαναν.

Το μεγάλο ερώτημα ήταν: Τι κάνει ένας ιστότοπος στον τοίχο; Και το σπουδαίο πράγμα για την τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας είναι ότι έχετε την ικανότητα να αναπαραγάγετε μέσα από εμπειρίες “, λέει ο Craig.

“Αν προσπαθήσετε να το κάνετε στην πραγματική ζωή, θα είναι αδύνατο, γιατί περιμένετε ότι ο κλωττής θα κλωτσάει την μπάλα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά.”

Το σύστημα εικονικής πραγματικότητας τους επέτρεψε να παρακολουθούν ακριβώς πώς κινήθηκε ο παίκτης, λέει ο Craig Οπου Η μπάλα ήταν αυτή τη στιγμή που αποφάσισαν να κινηθούν.

Αυτό που βρήκαν αψηφά τη λογική του τείχους: Μερικές φορές, ο τοίχος εμπόδισε την απόδοση του τερματοφύλακα μπλοκάροντας μερικώς το όραμά τους για την μπάλα μετά την κλοτσιές, δίνοντάς τους λιγότερο χρόνο να προβλέψουν την πορεία της.

Λέει ότι οι ειδικοί τερματοφύλακες ήταν, όπως αναμενόταν, σε θέση να αντικαταστήσουν την απώλεια όρασης με δεξιότητες και ένστικτο από τους αρχάριους παίκτες.

Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, ωστόσο, μπορεί να μην είναι πάντα καλή ιδέα να τοποθετήσετε ένα τείχος άμυνας.

“Δεν λέμε απαραίτητα ότι δεν έχετε τείχος, αλλά θα ρωτήσουμε πραγματικά τους προπονητές και τους τερματοφύλακες να σκεφτούν πότε και πότε θα ήταν καλό, και ένας καλός τρόπος για να γίνει αυτό είναι χρησιμοποιώντας πράγματα όπως η τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας”, λέει ο Craig.

Ο Κρεγκ σημειώνει ότι η ιστορία πίσω από το Τείχος είναι ενδιαφέρουσα. Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς που συμβουλεύτηκε και η ομάδα της, ο τοίχος ήταν ένα καθαρά φυσικό φράγμα που είχε σχεδιαστεί για να αποτρέψει έναν πυροβολισμό. Αλλά αυτό λειτούργησε μόνο στις πρώτες μέρες του ποδοσφαίρου, όταν οι μπάλες ήταν φτιαγμένες από βαρύ δέρμα, ανίκανες να σηκωθούν από το έδαφος. Αυτές τις μέρες, ειδικοί παίκτες όπως ο Beckham μπορούν εύκολα να σηκώσουν μια μοντέρνα, ελαφριά μπάλα ποδοσφαίρου πάνω ή ακόμα και γύρω από έναν τοίχο. Ο Craig λέει ότι αυτή η ικανότητα αλλάζει το σημείο του τείχους.

«Το γεγονός ότι μπορούν να ανεβάσουν με ευκρίνεια τη μπάλα σημαίνει ότι προσπαθείτε τότε να μαντέψετε από πού θα προέλθει αυτή η μπάλα», εξηγεί ο Craig.

“Παρατηρήσαμε ότι εάν η μπάλα τοποθετήθηκε στη μέση του τέρματος – ακριβώς μπροστά από τον τερματοφύλακα στη μέση – το έκανε πιο δύσκολο γιατί προσπαθείτε να μαντέψετε αν έρχεται από αριστερά ή δεξιά όταν έχετε τον τοίχο εκεί.”

Το πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας της ομάδας μπορεί σύντομα να βγει από το εργαστήριο. Οι προπονητές και οι παίκτες μπορούν να το χρησιμοποιήσουν σε όλο τον κόσμο και με αυτό μπορούν να δημιουργήσουν τις δικές τους προσαρμοσμένες συνεδρίες για να εξασκήσουν διαφορετικά σενάρια ελεύθερου λάκτισμα. Το μόνο πράγμα που θα λατρέψουν οι προπονητές, λέει ο Κρεγκ, είναι ότι οι παίκτες τείνουν να κατανοούν και να δέχονται κριτική πολλές φορές όταν υπάρχουν δεδομένα που υποστηρίζουν την κριτική. Με το εργαλείο εικονικής πραγματικότητας που έχει αναπτυχθεί από αυτήν την ομάδα, μπορούν να επαναλάβουν τις συνεδρίες τους και να δουν άμεσα τα λάθη τους. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο για παίκτες που έχουν τραυματιστεί, αλλά που θέλουν να παραμείνουν στην περιοχή χωρίς να επιστρέψουν στο γήπεδο. Ένας από τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκε η ερευνητική ομάδα, για παράδειγμα, είχε τραυματισμό στον καρπό, αλλά βρήκε τις εικονικές προπονήσεις μια χρήσιμη πρακτική ενώ ανέκαμψαν και δεν μπόρεσαν να μπλοκάρουν τις πραγματικές μπάλες.

Ωστόσο, υπάρχει ένας σημαντικός περιορισμός σε αυτό το σύστημα. Δεν μπορείτε να αναδημιουργήσετε την αίσθηση της αφής σας με το λογισμικό εικονικής πραγματικότητας, λέει ο Craig. Πρέπει να ξέρετε, γιατί η ομάδα της προσπάθησε. Δοκίμασαν ένα σύστημα που χρησιμοποιεί δονήσεις, παρόμοια με έναν ελεγκτή βιντεοπαιχνιδιών, αλλά ήταν πολύ αποσπά την προσοχή. Αντ ‘αυτού, διαπίστωσαν ότι μια ακουστική εφαρμογή, όπως η αναδημιουργία του ήχου μιας μπάλας που κλωτσάται και χτυπιέται με γάντια, βοηθά λίγο να δώσει την αίσθηση της πραγματικότητας που λείπει το σύστημά τους.

Όσο για το επόμενο βήμα, ο Craig θέλει απλά να δει πόσο αυτή η τεχνολογία μπορεί να αξιοποιηθεί. Θέλει να δοκιμάσει διαφορετικούς τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν τους παίκτες να βελτιωθούν και ίσως να αλλάξουν τον τρόπο που παίζουμε το άθλημα. Λέει ότι μια ομάδα χόκεϊ επί τόπου έχει ήδη επικοινωνήσει με τους ερευνητές.

“Νομίζω ότι το επόμενο βήμα είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον καλύτερο τρόπο χρήσης αυτής της τεχνολογίας για τη βελτίωση της απόδοσης”, λέει ο Craig. “Αυτό είναι, για μένα, το πράγμα που θα είναι πραγματικά συναρπαστικό.”

Αφηρημένη: Τα ελεύθερα λάκτισμα είναι μια σημαντική ευκαιρία για να σκοράρει γκολ στο ποδόσφαιρο. Είναι ένας άγραφος κανόνας για τον τερματοφύλακα να δημιουργήσει ένα τείχος υπερασπιστών παικτών με στόχο να κάνει το σκορ πιο δύσκολο για την επιθετική ομάδα. Ωστόσο, ένα αμυντικό τείχος μπορεί να εμποδίσει τις κινήσεις του αχθοφόρου, καθώς και το πρώτο μέρος της πορείας της μπάλας. Η έρευνα για το πιάσιμο με το ένα χέρι δείχνει ότι μια μπάλα που εμφανίζεται αργότερα πιθανότατα θα καθυστερήσει την έναρξη της κίνησης και πιθανώς θα επηρεάσει την απόδοση. Εδώ, χρησιμοποιήσαμε την εικονική πραγματικότητα για να διερευνήσουμε την επίδραση του οπτικού αποκλεισμού της αρχικής πορείας της μπάλας από έναν τοίχο στην απόδοση αφελών συμμετεχόντων και εξειδικευμένων τερματοφύλακα. Δείξαμε ότι οι κινήσεις ξεκίνησαν αισθητά αργότερα όταν υπήρχε το τείχος, αλλά όχι τόσο όσο η διάρκεια του μπλοκαρίσματος (περίπου 200 ms, έναντι καθυστέρησης κίνησης περίπου 70-90 ms). Έτσι οι κινήσεις ξεκίνησαν λίγο μετά την εμφάνιση της μπάλας, με βάση λιγότερες συγκεντρωμένες πληροφορίες. Τόσο για τους αφελείς συμμετέχοντες όσο και για τους εξειδικευμένους τερματοφύλακες, αυτή η καθυστέρηση έναρξης επηρέασε σημαντικά την απόδοση (δηλαδή, 3,6 cm και 1,5 cm μεγαλύτερο χωρικό σφάλμα χεριού, αντίστοιχα, δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των ομάδων). Αυτές οι μειώσεις απόδοσης ήταν σημαντικά μεγαλύτερες για μικρούς χρόνους ταξιδιού, φτάνοντας σε αυξήσεις χωρικών σφαλμάτων 4,5 cm και 2,8 cm και για τις δύο ομάδες, αντίστοιχα. Περαιτέρω αναλύσεις έδειξαν ότι η μείωση της απόδοσης που προκαλείται από το τοίχωμα δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των ελεύθερων κλωτσιών με και χωρίς πλευρική καμπύλη. Η επίδραση του τοιχώματος στις προκαταλήψεις κίνησης, αλλά μόνο σε ελεύθερες κλωτσιές με καμπύλη προς την ίδια κατεύθυνση της απαιτούμενης κίνησης. Αυτές οι προκαταλήψεις ήταν πολύ μακριά από την τελική θέση της μπάλας, η οποία εμπόδισε την απόδοση. Τα αποτελέσματά μας δεν μπορούν να δείξουν μια ολοκληρωμένη αφαίρεση του τείχους – αυτή η μελέτη θεωρήθηκε πιθανό μειονέκτημα – αλλά θα πρέπει να παρακινήσει τους τερματοφύλακες να αξιολογούν συνεχώς εάν η τοποθέτηση σε τοίχο είναι η καλύτερη επιλογή τους. Αυτό φαίνεται πιο βολικό όταν έρχεται αντιμέτωπος με ειδικούς ελεύθερους λάκτισμα για τους οποίους ο τοίχος δεν λειτουργεί ως μπλοκ (για παράδειγμα, τα λάκτισμά τους κυλούν συνεχώς στον τοίχο).