Ένα αμυδρό σουπερνόβα θα εμφανιστεί γύρω στο 2037

Πριν από δέκα δισεκατομμύρια χρόνια, πολύ πριν από το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος, μια τεράστια έκρηξη έριξε μεγάλες ποσότητες φωτός υψηλής ενέργειας. Ένα αστέρι πέθανε σε μια εντυπωσιακή σουπερνόβα, και παρόλο που συνέβη πολύ καιρό πριν, το φλας εμφανίστηκε μόνο το 2016 και έσβησε λίγο μετά. Αλλά αν το χάσατε τότε, μην ανησυχείτε: Θα είμαστε σε θέση να δούμε ξανά την έκρηξη.

Η σουπερνόβα είδε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από μια ομάδα Γάλλων, Αμερικανών και Δανών ερευνητών. Αναλύοντας τα υπέρυθρα δεδομένα του Hubble από ένα συγκεκριμένο μέρος του διαστήματος, η ομάδα συνειδητοποίησε ότι οι τρεις πηγές φωτός που παρατηρήθηκαν το 2016 είχαν εξαφανιστεί έως το 2019. Όπως αποδείχθηκε, αυτές οι τρεις πηγές φωτός προήλθαν από μία μόνο έκρηξη, αλλά το φως πήρε διαφορετικές διαδρομές για πρόσβαση στον φακό Hubble. Συγκινητικά, ένα άλλο φωτεινό σημείο από την έκρηξη αναμένεται να φτάσει στη Γη το 2037, να αυξηθεί ή να πάρει δύο χρόνια, με βάση τους υπολογισμούς της ομάδας. η αναζήτηση ήταν που δημοσιεύθηκε Σήμερα στη Φυσική Αστρονομία.

Η εμφάνιση ενός σουπερνόβα, που βρέθηκε στον γαλαξία MRG-M0138, οφείλεται σε μια αρχή που ονομάζεται βαρυτικός φακός. Όταν τα φωτόνια (σωματίδια φωτός) εκπέμπονται από μια κοσμική πηγή, εκτοξεύονται στο διάστημα προς όλες τις κατευθύνσεις, ταξιδεύοντας σε ευθείες γραμμές. Αλλά όταν περνά ένα τεράστιο αντικείμενο καθώς περνάει, τα φωτόνια μπορεί να κάμπτονται γύρω από αυτήν τη δομή.

“Είναι σαν ένα τρένο που πρέπει να κατέβει σε ένα βαθύ φαράγγι και να ξαναβγεί”, δήλωσε ο Stephen Rodney, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και επικεφαλής συγγραφέας της τελευταίας ερευνητικής εργασίας, στο Gizmodo σε ένα email. “Επιβραδύνει την είσοδο και την έξοδό του, προσθέτοντας περίπου άλλα 20 χρόνια στο ταξίδι του περίπου 10 δισεκατομμυρίων ετών”.

Σε αυτή την περίπτωση, το φως από την σουπερνόβα (που ονομάζεται 2016jka, επίσης γνωστό ως Requiem) είναι λυγισμένο σμήνος γαλαξιών Το όνομά του είναι MACS J0138. Μερικά από τα μονοπάτια γύρω από αυτήν την τεράστια δομή είναι μακρύτερα από άλλα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτό που ήταν μια στιγμιαία εκτόξευση φωτός στο αρχαίο σύμπαν φτάνει στη Γη σε διαφορετικούς χρόνους, με διαφορά ετών.

Το όραμα του 2016 περιελάμβανε τρεις πηγές φωτός που εμφανίστηκαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή του διαστήματος σε διάστημα περίπου 100 ημερών. (“Όπως μια εικόνα ενός παιδιού και δύο εικόνες ενός θυμωμένου εφήβου [supernova]Ο Ρόντνεϊ είπε.) Αυτά τα φλας είχαν φύγει μέχρι το 2019, αλλά η ομάδα υπολόγισε ότι περισσότερο φως από την αρχαία έκρηξη θα έφτανε σε περίπου 16 χρόνια.

Τέτοιες μετρήσεις μακράς εμβέλειας των βαρυτικών φακών θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους αστροφυσικούς να σχεδιάσουν έναν κόκκο πάνω στην αμήχανη σταθερά του Hubble, έναν αριθμό που περιγράφει τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Μπορεί να μετρηθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους, με αποτέλεσμα διαφορετικές τιμέςΤο Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί οι μέθοδοι δίνουν διαφορετικές τιμές, αλλά οι μετρήσεις των καταστάσεων αναστροφής της βαρύτητας, όπως αυτές του σουπερνόβα Ρέκβιεμ ρίχνουν περισσότερα δεδομένα για το πρόβλημα.

«Η κατανόηση της δομής του σύμπαντος θα αποτελέσει κορυφαία προτεραιότητα για μεγάλα επίγεια παρατηρητήρια και διεθνείς διαστημικούς οργανισμούς κατά την επόμενη δεκαετία», δήλωσε ο Gabriel Brammer, ένας από τους συγγραφείς της εφημερίδας και αστροφυσικός στο Κέντρο Κοσμικής Αυγής. στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, δελτίο τύπουΤο “Οι μελλοντικές προγραμματισμένες μελέτες θα καλύψουν ένα μεγάλο μέρος του ουρανού και αναμένεται να αποκαλύψουν δεκάδες ή και εκατοντάδες σπάνιους βαρυτικούς φακούς σουπερνόβα όπως το SN Requiem. Οι ακριβείς μετρήσεις των καθυστερήσεων από αυτές τις πηγές παρέχουν μοναδικούς και αξιόπιστους προσδιορισμούς της κοσμικής διαστολής και μπορούν ακόμη και να βοηθήσουν αποκαλύπτουν ιδιότητες της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας ».

Το επερχόμενο ρωμαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο εκτοξεύεται για αυτόν ακριβώς τον σκοπό: να ερευνήσει τη σκοτεινή ενέργεια μετρώντας την απόσταση και την κίνηση των σουπερνόβα που προκύπτουν από εκρήξεις λευκών νάνων, κάτι που η πρόσφατη ερευνητική ομάδα υποψιάζεται ότι είναι ρέκβιεμ. Το ρωμαϊκό τηλεσκόπιο χρησιμοποιεί τη φωτεινότητα αυτών των σουπερνόβα για να διερευνήσει την ποικιλομορφία της σταθεράς του Χαμπλ και να διερευνήσει τους λόγους για τη διακύμανση των αριθμών.

ΕγώΕίναι ενδιαφέρον ότι ο Μπράμερ είπε στο Gizmodo ότι είναι θεωρητικά πιθανό ότι κοιτάζοντας πού περιμένουν να δουν την επόμενη λάμψη φωτός που φτάνει γύρω στο 2037, οι επιστήμονες μπορούν να δουν πραγματικά έναν λευκό νάνο σε κατάσταση προ σουπερνόβα. “Μπορούμε, κατ ‘αρχήν, να παρατηρήσουμε αυτό το μικρό, αχνό αστέρι σήμερα, αν και εκτιμώ μέσα σε λίγες τάξεις μεγέθους ότι θα χρειαζόταν ένα τηλεσκόπιο τρισεκατομμυρίων φορές μεγαλύτερο από το τηλεσκόπιο Hubble”, δήλωσε ο Μπράμερ.–2000. διάμετρος χιλιόμετρα –Για να το κάνουμε αυτό. “Αυτό δεν ακούγεται πολύ πρακτικό, αλλά γεια, ένας αστροφυσικός μπορεί να ονειρευτεί.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν έναν σπάνιο τύπο σουπερνόβα που υποτίθεται ότι υπήρχε μόνο