Ένα ελληνοαυστραλιανό ταξίδι στην υπέροχη Ινδία

την οικογένεια του Ελληνοαυστραλού ποδοσφαιριστή, Απόστολου Γιανού, ο οποίος πέρυσι έγινε ο πρώτος ξένος παίκτης που εντάχθηκε στην ομάδα της Ινδικής Πρέμιερ Λιγκ Κεράλα Μπλάστερς. Τον περασμένο μήνα, ο αθλητής επισκέφτηκε την υπέροχη Ινδία.

Γεννημένος στη Νάουσα, στο ελληνικό νησί της Πάρου, ο Γιάνου μετανάστευσε στην Αυστραλία σε νεαρή ηλικία, ανεβαίνοντας γρήγορα στις βαθμίδες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Έπαιξε για τους Oakley Cannons και τη South Melbourne FC στην εφηβεία του και σύντομα τον πήραν μια σειρά από συλλόγους της ελληνικής Premier League.

Μετά από δύο χρόνια με την κινεζική ομάδα Guangzhou City, ο Giannou επιστρέφει στο Sydney FC MacArthur.

Το 2006 εκπροσώπησε την Αυστραλία στην Εθνική Ομάδα Ανδρών U-17 σημειώνοντας δύο γκολ σε οκτώ αγώνες.

Συνέχισε να εκπροσωπεί την Ελλάδα σε πολλές περιπτώσεις, πριν επιστρέψει στο Socceroos μεταξύ 2016 και 2019. Το σύνολο των συμμετοχών στην καριέρα του ανάμεσα στις δύο εθνικές ομάδες έφτασε τους 41 αγώνες.

Όμως, στις 8 Ιουλίου 2022, ο 33χρονος υπέγραψε συμβόλαιο με την Kerala Blasters με έδρα την πόλη Κότσι στη νοτιοδυτική ακτή της ινδικής υποηπείρου.

Η Παμ Πολάλες, η θεία του Τζιάνο, είπε στον Νέο Κόσμο ότι από τότε που μετακόμισε, η οικογένεια είχε διατυπώσει την ιδέα μεταξύ τους ότι έπρεπε να τον επισκεφτούν.

Αυτό που ξεκίνησε ως αδρανές κουτσομπολιά έγινε σύντομα πραγματικότητα. Τον Φεβρουάριο του 2023, η Παμ, μαζί με την κόρη της Δήμητρα, τα δύο της παιδιά και τους γονείς του Τζιάνο, Τάκη και Αθηνά, έκαναν το ταξίδι μιας ζωής.

«Η αλήθεια είναι ότι με την ημερομηνία κυκλοφορίας να πλησιάζει, η προσμονή μας συνοδεύτηκε από τρόμο… Με τα εγγόνια μου τεσσάρων ετών και 18 μηνών μαζί μας, αναρωτηθήκαμε αν η Ινδία ήταν η ιδανική επιλογή για οικογενειακές διακοπές», είπε η Παμ. News Cosmos.

Απτόητη, ωστόσο, η φυλή έφτασε στον προορισμό της χωρίς κανένα εμπόδιο, και προς μεγάλη τους ανακούφιση δεν βρήκαν κανένα πρόβλημα στην επικοινωνία. Ενώ, τα αγγλικά είναι μια από τις lingua franca του έθνους και επίσημη γλώσσα μαζί με τα Χίντι-Ουρντού.

Ήταν μια χώρα που τους άφησε μόνιμες θετικές εντυπώσεις και ένα από τα κυριότερα σημεία του ταξιδιού ήταν η Κότσι, η νέα πατρίδα του Τζιάνο.

«Η όλη εμπειρία ήταν ένας εναλλασσόμενος συνδυασμός χρωμάτων και αρωμάτων», είπε η Παμ. News Cosmos.

Το Kochi, είναι μια πόλη που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά με πληθυσμό περίπου 2,1 εκατομμύρια? Είναι χτισμένο σε κανάλια που συνδέονται μεταξύ τους με μια σειρά από γέφυρες.

«Είναι ένα ροζ-πράσινο, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη αν σκεφτείς όλα τα ποτάμια και τα κανάλια – είναι επίσης το σπίτι μιας από τις μεγαλύτερες λίμνες της χώρας», εξήγησε.

Ως ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της περιοχής με ιστορία που χρονολογείται περισσότερο από μια χιλιετία, έχει λειτουργήσει τα περισσότερα από τα τελευταία 500 χρόνια ως σημαντικό εμπορικό κέντρο για διάφορες αποικιακές δυνάμεις, από την Πορτογαλία μέχρι την Κίνα και φυσικά τη Βρετανική Αυτοκρατορία. .

Ενώ η πόλη ήταν όμορφη, λέει ο Μπαμς, οι κάτοικοί της και η ζεστασιά, η καλοσύνη και η φιλοξενία τους ήταν ακόμη περισσότερο.

Συγκεκριμένα, η γενναιοδωρία κάποιων ντόπιων φίλων έχει προκαλέσει έκπληξη στην ομάδα, “οι καλεσμένοι τους… τους αντιμετωπίζουν σαν θεούς!” Η Παμ θυμάται.

Όσο για το φαγητό, η Παμ παραδέχεται ότι ενώ στην αρχή είχε κάτι παραπάνω από λίγη γεύση, «το συνηθίσαμε γρήγορα».

Η ευρύτερη οικογένεια πέρασε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της στο Κότσι μένοντας στο ίδιο ξενοδοχείο με τον Τζιάνου και ολόκληρη την ποδοσφαιρική ομάδα της Κεράλα Μπλάστερς.

«Είχαμε την ευκαιρία να τους βλέπουμε κάθε μέρα».

Αν και αυτό ήταν συνήθως όταν μοιράζονταν τα γεύματα, η ομάδα έφευγε από το ξενοδοχείο με το λεωφορείο κάθε μέρα για να εξασκηθεί μέχρι να επιστρέψουν την ώρα του δείπνου.

Σχεδόν κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, λέει η Παμ, η ομάδα παίζει ένα παιχνίδι εκτός πόλης, σε πόλεις τέσσερις ώρες μακριά με το αεροπλάνο.

«Οι αποστάσεις είναι τεράστιες και συνήθως ταξιδεύουν όλο το Σαββατοκύριακο».

Έτσι, η οικογένεια αποφάσισε εκείνη την εποχή να επισκεφθεί την πρωτεύουσα του έθνους. Νέο Δελχί.

“Περίπου τέσσερις ώρες αργότερα προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο, ήταν τεράστια! Ενώ έπρεπε να περιμένουμε για λίγο, βγήκαμε σχετικά γρήγορα· το ξενοδοχείο μας ήταν πολύ κοντά, οπότε δεν υπήρχε ανησυχία.”

Το Νέο Δελχί περιγράφει ως ένα χωνευτήρι τουριστών και επιχειρηματιών από όλο τον κόσμο.

Μη χάνοντας την ευκαιρία, η οικογένεια ξεκίνησε σύντομα για να απολαύσει μερικά από τα αξιοθέατα της πρωτεύουσας.

“Προσωπικά, το Εθνικό Μουσείο Γκάντι μου έκανε την καλύτερη εντύπωση. Ήταν γεμάτο υλικά, φωτογραφίες, προσωπικά εφέ και γραπτά από την εκπληκτική ζωή του.”

«Αλλά για μένα το πιο όμορφο κομμάτι ήταν το χάλκινο άγαλμά του έξω από το κτίριο».

Την ίδια μέρα με την επίσκεψή τους στο μουσείο, και τα επτά μέλη της οικογένειας επισκέφτηκαν την Ινδική Πύλη.

Ολοκληρώθηκε το 1931, λειτουργεί ως εθνικό μνημείο πολέμου, αφιερωμένο στους 84.000 στρατιώτες του Βρετανικού Ινδικού Στρατού που έχασαν τη ζωή τους στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Τρίτο Αφγανικό Πόλεμο.

«Ήταν η πρώτη φορά που είδα πραγματικά πόσο γεμάτη θα μπορούσε να είναι η χώρα, σε πλήρη εξέλιξη, μου έδωσε μια εκτίμηση για το πόσο πολύ κόσμο είναι πραγματικά».

“Ήταν η πρώτη φορά που ο οδηγός μας μας άφησε μόνους σε ένα μέρος γεμάτο τουρίστες και κόσμο! Μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές ήταν όταν ο 18 μηνών εγγονός μου τον τράβηξε τουλάχιστον 150 φωτογραφίες λόγω των ξανθών μαλλιών του.”

Αλλά το αποκορύφωμα της περιπέτειάς τους στην Ινδία ήταν, φυσικά, όταν «μετά από τέσσερις ώρες οδήγησης» η οικογένεια έβαλε τα μάτια της σε ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου. Ταζ Μαχάλ.

παραγγέλθηκε από τον πέμπτο αυτοκράτορα Μογγάλ Σαχ Τζαχάν στον τάφο του 17ου αιώνα της συζύγου του Μουμτάζ Μαχάλ. Η κατασκευή του διήρκεσε περισσότερα από 20 χρόνια και απασχολούσε σχεδόν 20.000 εργάτες.

“Κατά την επιστροφή μας από το μνημείο, συνειδητοποιήσαμε ότι δύο πίθηκοι είχαν αρχίσει να μας ακολουθούν! Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία και φυσικά τα παιδιά το λάτρεψαν.”

Το ταξίδι της οικογένειας στην Ινδία τους άφησε μοναδικές αναμνήσεις, λέει η Παμ, «από τα χρώματα της φύσης, τα παιδιά που παίζουν στους δρόμους, το φαγητό, τα ηλιοβασιλέματα και το πίνοντας καρύδες σε μια κρουαζιέρα στο ποτάμι».

«Αυτό είναι το συμπέρασμά μου, αν σας αρέσει να ταξιδεύετε, πρέπει να δείτε την Ινδία».