Αποκαλύπτοντας ένα μωρό χελώνας μεταμφιεσμένο σε φυτικό απολίθωμα

Οι ερευνητές ονόμασαν το απολίθωμα “Turtwig” από το μισό-χελώνα, μισό-φυτό Pokémon.

Από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1970, ένας Κολομβιανός ιερέας ονόματι Padre Gustavo Huertas συνέλεξε πέτρες και απολιθώματα κοντά σε μια πόλη που ονομάζεται Villa de Livia. Δύο από τα δείγματα που βρέθηκαν ήταν μικροί στρογγυλοί βράχοι διακοσμημένοι με γραμμές που μοιάζουν με φύλλα. Το κατέταξε ως είδος απολιθωμένου φυτού. Αλλά σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ηλεκτρονικά απολιθώματαΟι ερευνητές επανεξέτασαν αυτά τα «φυτικά» απολιθώματα και διαπίστωσαν ότι δεν ήταν καθόλου φυτά: αλλά μάλλον απολιθωμένα υπολείμματα μικρών χελωνών.

«Ήταν πραγματικά εκπληκτικό να βρούμε αυτά τα απολιθώματα», λέει ο Έκτορ Πάλμα Κάστρο, φοιτητής παλαιοβοτανικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας.

Ο Huertas περιέγραψε τα εν λόγω φυτά το 2003 ως εξής: Sphenophyllum columbianum. Τα απολιθώματα προέρχονται από νωρίς Κρητιδική περίοδος Οι βράχοι, μεταξύ 132 και 113 εκατομμυρίων ετών, κατά την εποχή των δεινοσαύρων. ανασκαφές Sphenophyllum columbianum Ήταν έκπληξη αυτή τη στιγμή και το μέρος – άλλα γνωστά μέλη της φυλής Sphenophyllum Πέθανε πριν από περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια. Η ηλικία και η τοποθεσία των φυτών ενθουσίασαν τον Fabiani Herrera, βοηθό επιμελητή απολιθωμάτων φυτών στο Field Museum στο Σικάγο, και τη μαθήτριά του Palma Castro.

Λάθος ταυτότητα

«Πήγαμε στην παλαιοντολογική συλλογή στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας στη Μπογκοτά και αρχίσαμε να κοιτάμε τα φυτά, και μόλις τα φωτογραφίσαμε, σκεφτήκαμε: «Αυτό είναι περίεργο», λέει ο Herrera, ο οποίος συλλέγει φυτά της Πρώιμης Κρητιδικής περιόδου. Από τη βορειοδυτική Νότια Αμερική, μια περιοχή του κόσμου με λίγα αρχαία βοτανικά έργα.

Με την πρώτη ματιά, τα απολιθώματα, περίπου 2 ίντσες σε διάμετρο, έμοιαζαν με στρογγυλά οζίδια που περιείχαν διατηρημένα φύλλα φυτών. Sphenophyllum. Αλλά ο Ερέρα και η Πάλμα Κάστρο παρατήρησαν βασικά χαρακτηριστικά που δεν ήταν σωστά.

Ένα σχέδιο που τονίζει τα οστά των πλευρών και της πλάτης, πάνω στο απολίθωμα. Credit: Φωτογραφία από Fabiani Herrera και Hector Palma Castro. Ζωγραφίστηκε από τον Edwin Alberto Cadena και τον Diego Competa Romero.

“Περάσαμε μέρες ψάχνοντας σε ξύλινα ντουλάπια για απολιθώματα. Όταν τελικά βρήκαμε αυτό το απολίθωμα, η αποκρυπτογράφηση του σχήματος και των άκρων του φύλλου ήταν δύσκολη”, λέει η Palma-Castro.

«Όταν το κοιτάς λεπτομερώς, οι γραμμές στα απολιθώματα δεν μοιάζουν με τις φλέβες ενός φυτού και ήμουν σίγουρος ότι ήταν πιθανότατα κόκαλο», λέει ο Herrera. Έτσι προσέγγισε έναν παλιό συνάδελφο, τον Edwin Alberto Cadena.

“Μου έστειλαν φωτογραφίες και είπα: “Αυτό μοιάζει σίγουρα με καβούκι” – το οστέινο επάνω κέλυφος μιας χελώνας”, λέει ο Cadena, ένας παλαιοντολόγος που εστιάζει στις χελώνες και σε άλλα πλάσματα. Σπονδυλωτά Στο Universidad del Rosario στη Μπογκοτά. Όταν είδε το μέγεθος των φωτογραφιών, ο Cadena θυμάται: “Είπα, “Λοιπόν, αυτό είναι υπέροχο, γιατί όχι μόνο είναι μια χελώνα, αλλά είναι επίσης ένα πολύ μικρό δείγμα.”

Ο Cadena και ο μαθητής του Diego Competa Romero του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας εξέτασαν τα δείγματα και τα συνέκριναν με απολιθωμένα και σύγχρονα κοχύλια χελώνας. «Όταν είδαμε για πρώτη φορά το δείγμα, έμεινα έκπληκτος, επειδή στο απολίθωμα δεν υπήρχαν τα τυπικά σημάδια που βρέθηκαν στο εξωτερικό του κελύφους μιας χελώνας», λέει η Competa-Romero. Ήταν λίγο κοίλο, σαν μπολ. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι το ορατό μέρος του απολιθώματος ήταν η άλλη πλευρά του καβουριού και κοιτούσαμε το μέρος του κελύφους μέσα στη χελώνα.

Λεπτομέρειες στα οστά της χελώνας βοήθησαν τους ερευνητές να υπολογίσουν την ηλικία της στο θάνατό της. «Οι χελώνες έχουν διαφορετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και μεγέθη», λέει η Competa-Romero, έτσι η ομάδα εξέτασε χαρακτηριστικά όπως το πάχος του κελύφους τους και τα σημεία όπου τα πλευρά τους συγχωνεύτηκαν για να σχηματίσουν συμπαγή οστά. “Αυτό είναι ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό στα νεαρά ψάρια, αλλά παρατηρείται σε νεαρά ψάρια. Όλες αυτές οι πληροφορίες υποδηλώνουν ότι η χελώνα μπορεί να πέθανε με ελαφρώς ανεπτυγμένο καβούκι, μεταξύ 0 και 1 έτους, σε κάποιο στάδιο μετά την εκκόλαψη.”

Η σημασία της ανακάλυψης

«Η εύρεση απολιθωμένων μωρών χελωνών γενικά είναι πραγματικά σπάνια», λέει ο Cadena. «Όταν οι χελώνες είναι πολύ μικρές, τα οστά στο καβούκι τους είναι πολύ λεπτά, έτσι μπορούν εύκολα να καταστραφούν».

Η σπανιότητα των απολιθωμένων μωρών χελωνών κάνει την ανακάλυψή τους σημαντική, λένε οι ερευνητές. «Αυτές οι χελώνες είναι πιθανώς άλλοι συγγενείς της Κρητιδικής Ταξινόμηση «Ήταν μέχρι και δεκαπέντε πόδια ψηλά, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλά για το πώς στην πραγματικότητα μεγάλωσαν σε τόσο γιγαντιαία μεγέθη», λέει ο Cadena.

Οι ερευνητές δεν κατηγορούν τον Padre Huertas για το λάθος του, καθώς τα διατηρημένα κοχύλια μοιάζουν πράγματι με πολλά απολιθωμένα φυτά. Αλλά τα χαρακτηριστικά που ο Huertas πίστευε ότι ήταν φύλλα και μίσχοι είναι στην πραγματικότητα τροποποιημένα παράπλευρα οστά και σπόνδυλοι που αποτελούν το κέλυφος της χελώνας. Η Competa Romero και η Palma Castro ονόμασαν τα δείγματα “Turtwig”, από ένα Pokémon που είναι μισό χελώνα και μισό φυτό.

«Στον κόσμο του Pokemon, συναντάς την έννοια του συνδυασμού δύο ή περισσότερων στοιχείων, όπως ζώα, μηχανές, φυτά κ.λπ. Έτσι, όταν έχεις ένα απολίθωμα που αρχικά ταξινομήθηκε ως φυτό που αποδεικνύεται ότι είναι μωρό χελώνα, ένα Λίγα Pokemon έρχονται αμέσως στο μυαλό.” Αυτή η περίπτωση, Turtwig, μια μικρή χελώνα με ένα φύλλο κολλημένο στο κεφάλι της”, λέει η Palma Castro. “Στην παλαιοντολογία, η φαντασία σου και η ικανότητά σου να εκπλήσσεις δοκιμάζονται πάντα. Τέτοιες ανακαλύψεις είναι πραγματικά ιδιαίτερες γιατί όχι μόνο διευρύνουν τις γνώσεις μας για το παρελθόν, αλλά ανοίγουν επίσης ένα παράθυρο σε διάφορες δυνατότητες Τι μπορούμε να ανακαλύψουμε.

Επαναξιολόγηση ιστορικών συλλογών

Οι επιστήμονες επισημαίνουν επίσης τη σημασία αυτών των απολιθωμάτων στο ευρύτερο σχήμα της κολομβιανής παλαιοντολογίας. «Έχουμε λύσει ένα μικρό μυστήριο σχετικά με τα αρχαία φυτά, αλλά το πιο σημαντικό, αυτή η μελέτη δείχνει την ανάγκη επανεξέτασης των ιστορικών συλλογών στην Κολομβία. Η Πρώιμη Κρητιδική περίοδος είναι μια κρίσιμη περίοδος στην εξέλιξη των φυτών της γης, ειδικά για τα ανθοφόρα φυτά και τα γυμνόσπερμα. ” λέει ο Herrera. “Το μέλλον είναι να ανακαλύψουμε τα δάση που αναπτύσσονται σε αυτό το μέρος του κόσμου.”

Παραπομπή: «Σφαινόφυλλο από την Πρώιμη Κρητιδική ή εκκολαφθείσα χελώνα;» Γράφτηκε από τον Hector D. Πάλμα Κάστρο και Ντιέγκο Α. Competa Romero, Edwin Alberto Cadena, Monica R. Carvalho και Fabiani Herrera, Δεκέμβριος 2023, Ηλεκτρονικά απολιθώματα.
doi: 10.26879/1306

Αυτό το έργο υποστηρίχθηκε από το National Geographic Society Grant (EC-96755R-22) για την Ανακάλυψη των Πρώιμων Κρητιδικών Φυτών της Βόρειας Νότιας Αμερικής και το Negaune Integrative Research Center, The Field Museum.