Αποκαλύπτοντας τα μυστικά του φλογερού φεγγαριού του Δία Ιώ

Το τροχιακό αεροσκάφος έκανε 56 πτήσεις Ζεύς Τεκμηρίωσε στενές συναντήσεις με τρία από τα τέσσερα μεγαλύτερα φεγγάρια του γίγαντα αερίου.

NASAΤο Σάββατο 30 Δεκεμβρίου, το διαστημικό σκάφος Juno θα πραγματοποιήσει την πλησιέστερη πτήση του φεγγαριού του Δία Ιώ, που έχει πετύχει οποιοδήποτε διαστημόπλοιο σε περισσότερο από ένα χρόνο. 20 χρόνια. Το πέρασμα, που βρίσκεται περίπου 930 μίλια (1.500 χιλιόμετρα) από την επιφάνεια του πιο ηφαιστειακού κόσμου του ηλιακού μας συστήματος, αναμένεται να επιτρέψει στα όργανα του Juno να παράγουν μεγάλο όγκο δεδομένων.

«Συνδυάζοντας δεδομένα από αυτήν την πτήση με τις προηγούμενες παρατηρήσεις μας, η επιστημονική ομάδα Juno μελετά πώς διαφέρουν τα ηφαίστεια της Io», δήλωσε ο κύριος ερευνητής του Juno Scott Bolton του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. «Εξετάζουμε πόσο συχνά εκρήγνυνται, πόσο φωτεινά και ζεστά είναι, πώς αλλάζει το σχήμα της ροής της λάβας και πώς η δραστηριότητα της Io σχετίζεται με τη ροή φορτισμένων σωματιδίων στη μαγνητόσφαιρα του Δία».

Μια δεύτερη πολύ κοντινή πτήση με την Ίο έχει προγραμματιστεί για τις 3 Φεβρουαρίου 2024, όταν το Juno θα έρθει ξανά σε απόσταση περίπου 1.500 χιλιομέτρων από την επιφάνεια.

Το διαστημόπλοιο παρακολουθούσε την ηφαιστειακή δραστηριότητα της Io από αποστάσεις που κυμαίνονται από περίπου 6.830 μίλια (11.000 km) έως περισσότερα από 62.100 μίλια (100.000 km) και παρείχε τις πρώτες όψεις του βόρειου και νότιου πόλου της σελήνης. Το διαστημόπλοιο έκανε επίσης μια κοντινή πτήση με τα παγωμένα φεγγάρια του Δία, Γανυμήδη και Ευρώπη.

Μια εικόνα της JunoCam του φεγγαριού του Δία Io καταγράφει ένα σωρό υλικού που εκτοξεύεται από το (αόρατο) ηφαίστειο του Προμηθέα. Το λοφίο υποδεικνύεται με το κόκκινο βέλος και είναι ορατό μόνο στο σκοτάδι κάτω από τη διαχωριστική γραμμή (τη γραμμή που χωρίζει τη μέρα από τη νύχτα). Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το διαστημόπλοιο Juno της NASA στις 15 Οκτωβρίου. Πηγή εικόνας: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS

«Μέσα από τις πτήσεις μας τον Δεκέμβριο και τον Φεβρουάριο, ο Juno θα διερευνήσει την πηγή της τεράστιας ηφαιστειακής δραστηριότητας της Ιώ, εάν υπάρχει ωκεανός μάγματος κάτω από το φλοιό της και τη σημασία των παλιρροϊκών δυνάμεων από τον Δία, που πιέζουν ασταμάτητα σε αυτό το βασανισμένο φεγγάρι». είπε ο Μπόλτον.

Τώρα, στο τρίτο έτος της διευρυμένης αποστολής του για τη διερεύνηση της προέλευσης του Δία, το διαστημόπλοιο με ηλιακή ενέργεια θα εξερευνήσει επίσης το σύστημα δακτυλίων όπου βρίσκονται μερικά από τα εσωτερικά φεγγάρια του γίγαντα αερίου.

Φανταστείτε αυτό

Και οι τρεις κάμερες στο Juno θα είναι ενεργές κατά τη διάρκεια της πτήσης της Io. Διάγραμμα υπερύθρων Jovian aurora (Jerram), το οποίο λαμβάνει υπέρυθρες εικόνες, θα συλλέγει υπογραφές θερμότητας που προέρχονται από τα ηφαίστεια και τις καλδέρες που καλύπτουν την επιφάνεια του φεγγαριού. Η αστρική μονάδα αναφοράς της αποστολής (μια αστρική κάμερα πλοήγησης που έχει επίσης προσφέρει πολύτιμη επιστήμη) θα έχει την εικόνα της επιφάνειας με την υψηλότερη ανάλυση μέχρι σήμερα. Η συσκευή απεικόνισης JunoCam θα καταγράψει έγχρωμες εικόνες με ορατό φως.

Η JunoCam περιλαμβάνεται στο διαστημόπλοιο για συμμετοχή κοινού και έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί για έως και οκτώ πύλες του Δία. Η επόμενη πτήση του Io θα είναι η 57η τροχιά του Juno γύρω από τον Δία, όπου το διαστημόπλοιο και οι κάμερες θα εκτεθούν σε ένα από τα πιο σκληρά περιβάλλοντα ακτινοβολίας στο ηλιακό σύστημα.

«Τα σωρευτικά αποτελέσματα όλης αυτής της ακτινοβολίας έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο JunoCam τις τελευταίες λίγες τροχιές», είπε ο Ed Hirst, διευθυντής του έργου Juno στο Jet Propulsion Laboratory της NASA.Εργαστήριο Jet Propulsion) στη Νότια Καλιφόρνια. “Οι εικόνες από την πρόσφατη πτήση δείχνουν μια μείωση στο δυναμικό εύρος της συσκευής απεικόνισης και την εμφάνιση του θορύβου “striping”. Η ομάδα μηχανικών μας εργάζεται πάνω σε λύσεις για τον μετριασμό της ζημιάς από την ακτινοβολία και τη διατήρηση της λειτουργίας της συσκευής απεικόνισης.

Περισσότερα IU, παρακαλώ

Μετά από αρκετούς μήνες μελέτης και αξιολόγησης, η ομάδα Juno τροποποίησε τη σχεδιαζόμενη μελλοντική τροχιά του διαστημικού σκάφους για να προσθέσει επτά νέες πτήσεις του Io (18 συνολικά) στο εκτεταμένο σχέδιο αποστολής. Μετά την κοντινή πτήση της Io στις 3 Φεβρουαρίου, το διαστημόπλοιο θα πετάξει γύρω από την Io σε κάθε άλλη τροχιά, με κάθε τροχιά να αυξάνεται σταδιακά σε απόσταση: η πρώτη θα είναι περίπου 10.250 μίλια (16.500 km) πάνω από την Io και η τελευταία θα είναι σε υψόμετρο 10.250 μίλια (16.500 χλμ.) Πάνω από την Ιω. Σε απόσταση περίπου 71.450 μιλίων (115.000 km).

Η βαρυτική έλξη του Io στον Juno κατά τη διάρκεια της πτήσης στις 30 Δεκεμβρίου θα μειώσει την τροχιά του διαστημικού σκάφους γύρω από τον Δία από 38 ημέρες σε 35 ημέρες. Η τροχιά του Juno θα μειωθεί σε 33 ημέρες μετά την πτήση της 3ης Φεβρουαρίου.

Το νέο μονοπάτι του Juno θα αναγκάσει τον Δία να μπλοκάρει τον ήλιο από το διαστημόπλοιο για περίπου πέντε λεπτά τη στιγμή που ο τροχιακός βρίσκεται στο πλησιέστερο σημείο του στον πλανήτη, μια περίοδο που ονομάζεται περιήλιο. Αν και αυτή θα είναι η πρώτη φορά που το διαστημόπλοιο με ηλιακή ενέργεια θα συναντήσει σκοτάδι από τότε που πέταξε στη Γη τον Οκτώβριο του 2013, η διάρκεια θα είναι πολύ μικρή για να επηρεάσει τη συνολική λειτουργία του. Εκτός από την περίοδο της 3ης Φεβρουαρίου, το διαστημικό σκάφος θα βιώσει μια ηλιακή έκλειψη όπως αυτή κατά τη διάρκεια κάθε κοντινής πτήσης του Δία από εδώ και στο εξής μέχρι το υπόλοιπο της εκτεταμένης αποστολής του, η οποία τελειώνει στα τέλη του 2025.

Ξεκινώντας τον Απρίλιο του 2024, το διαστημόπλοιο θα διεξάγει μια σειρά πειραμάτων απόκρυψης χρησιμοποιώντας την τεχνολογία του Juno. Πείραμα βαρύτητας Να διερευνήσει τη σύνθεση της ανώτερης ατμόσφαιρας του Δία, η οποία παρέχει βασικές πληροφορίες για το σχήμα και την εσωτερική δομή του πλανήτη.

Περισσότερα για την αποστολή

Το Jet Propulsion Laboratory (JPL), ένα τμήμα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, διαχειρίζεται την αποστολή Juno για τον κύριο ερευνητή Scott J. Bolton, του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο. Το Juno είναι μέρος του προγράμματος New Frontiers της NASA, το οποίο διαχειρίζεται στο Marshall Space Flight Center της NASA στο Huntsville της Αλαμπάμα, για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής του οργανισμού στην Ουάσιγκτον. Η Lockheed Martin Space στο Ντένβερ κατασκεύασε και λειτουργεί το διαστημόπλοιο.