Απολιθώματα Στεγόσαυρου που ανακαλύφθηκαν έχουν «περίεργο μείγμα χαρακτηριστικών»
Το αρχαίο απολίθωμα ανήκε σε έναν στεγόσαυρο, έναν φυτοφάγο δεινόσαυρο με ένα μικρό κεφάλι και οστεώδεις πλάκες να τρέχουν στην πλάτη του, που καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά. Το δείγμα είχε επίσης μερικά μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν μπορούσαν να αναχθούν σε άλλους στεγοσαύρους. Σύμφωνα με νέα έρευνα, είναι το παλαιότερο που ανακτήθηκε από την Ασία και μπορεί να ανήκει σε έναν από τους παλαιότερους στεγόσαυρους που έχουν βρεθεί ποτέ.
Η Stegosauria είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες θωρακισμένων δεινοσαύρων γνωστών ως therophorans που έζησαν σε μέρη της Ιουρασικής καθώς και της Πρώιμης Κρητιδικής περιόδου, μεταξύ 100,5 και 201 εκατομμυρίων ετών πριν. Τα απολιθώματα τους, που ανήκουν σε 14 διαφορετικά είδη, βρίσκονται σχεδόν παντού εκτός από την Ανταρκτική και την Αυστραλία.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν απολιθώματα δεινοσαύρων το 2016 σε μια γνωστή τοποθεσία που ονομάζεται Shaximiao Formation στον δήμο Chongqing στην Κίνα. Μέρος αυτής της τοποθεσίας χρονολογείται από τη Μέση Ιουρασική περίοδο, η οποία διήρκεσε μεταξύ 163,5 και 174,1 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Ανάμεσα στα στρώματα του μωβ-κόκκινου αργόλιθου και του γκριζοκίτρινου ψαμμίτη υπήρχαν αρκετές πλάκες πανοπλίας και τα οστά του ώμου, του μηρού, των ποδιών, της πλάτης και των πλευρών ενός στεγοσαύρου. Όμως, τα απολιθώματα στεγοσαύρων από τη Μέση Ιουρασική περίοδο είναι σπάνια, καθιστώντας αυτή την ανακάλυψη μοναδική, καθώς ο δεινόσαυρος έζησε πολύ νωρίτερα από τους περισσότερους γνωστούς συγγενείς του.
Οι ερευνητές ονόμασαν τον δεινόσαυρο Bashanosaurus primitivus, με τη λέξη “Bashan” να αναφέρεται στο αρχαίο όνομα του Chongqing και το “primitivus” να δηλώνει πρώτα στα λατινικά, δεδομένης της ηλικίας των δεινοσαύρων.
Το απολίθωμα βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς εξελίχθηκαν οι στεγόσαυροι – κάτι για το οποίο γνωρίζουν ελάχιστα.
Σπάνιος πρώιμος στεγόσαυρος
Ορισμένα είδη στεγοσαύρου είναι γνωστό ότι έχουν γιγάντιες ράχες στον ώμο, ενώ άλλα έχουν μακρύ λαιμό, αλλά ήταν δύσκολο για τους ερευνητές να προσδιορίσουν πώς σχετίζονταν μεταξύ τους.
Ο Bashanosaurus είχε μικρότερες και λιγότερο ανεπτυγμένες ωμοπλάτες, παχύτερες αλλά στενότερες βάσεις για τις πλάκες πανοπλίας του και άλλες αποκλίσεις που τον κάνουν να ξεχωρίζει από άλλους στεγκόσαυρους. Μοιράζονται επίσης ομοιότητες με μερικούς από τους πρώτους θωρακισμένους δεινόσαυρους που έζησαν πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια.
Το είδος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα είναι ένας «πραγματικά παράξενος συνδυασμός χαρακτηριστικών», είπε η συν-συγγραφέας της μελέτης Susanna Maidment, που συνήθως παρατηρείται σε πιο πρωτόγονους θωρακισμένους δεινόσαυρους καθώς και στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του στεγόσαυρου. Παλαιοντολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο.
Μερικά από τα πρωτόγονα χαρακτηριστικά του Baschanosaurus περιλαμβάνουν μακρύτερους σπόνδυλους ουράς και στενότερες ωμοπλάτες που εκτείνονται προς τα έξω. Σε αντίθεση με άλλους γνωστούς στεγκόσαυρους, οι βάσεις των θωρακισμένων πλακών τους είναι κυρτές προς τα έξω.
«Είναι συναρπαστικό γιατί μας βοηθά να καταλάβουμε πώς οι στεγόσαυροι απέκτησαν σταδιακά τα χαρακτηριστικά του εμβληματικού σχεδίου σώματος τους», είπε ο Maidment. Ο Bashanosaurus δεν είχε τις γιγάντιες πλάκες που έτρεχαν κατά μήκος της πλάτης του όπως ο Stegosaurus· αντίθετα, είχε μια πολύ μικρότερη, σαν σπονδυλική στήλη (πανοπλία), η οποία, αναμφισβήτητα, θα ήταν πιο χρήσιμη για την άμυνα του έναντι των αρπακτικών από τον κοκαλιάρη. αλλά πολύ φανταχτερή (ασπίδα) του Στεγόσαυρου, που μάλλον είχε να κάνει περισσότερο με την παράσταση».
“Το Adratiklit είναι περίπου της ίδιας ηλικίας, ή ίσως 2 εκατομμύρια χρόνια νεότερος από τον Bashanosaurus, αλλά ο Adratiklit έχει χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των νεότερων στεγόσαυρων”, είπε ο Maidment.
Η ανάγκη για περισσότερα απολιθώματα
Είπε ότι οι διαφορές μεταξύ αυτών των δύο τύπων στεγόσαυρων, καθώς και άλλων γνωστών ειδών, δείχνουν το επίπεδο ποικιλομορφίας που έφτασαν οι δεινόσαυροι στη Μέση Ιουρασική.
Συγκριτικά, ο Bashanosaurus ήταν σχετικά μικρός, με μέγεθος μόλις 9 πόδια (2,7 μέτρα) από τη μύτη μέχρι την ουρά, γεγονός που οδήγησε την ομάδα να αναρωτηθεί εάν το απολίθωμα ανήκε σε έναν ενήλικα ή σε μικρό δεινόσαυρο.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πιθανό να παραμείνει μυστήριο. Ο Maidment είπε ότι ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να προσδιοριστεί η ηλικία ενός δεινοσαύρου όταν πέθανε είναι η κοπή των οστών και η ανάλυση του οστικού ιστού, που μπορεί να αποκαλύψει την ανάπτυξη του ζώου. Οι μικροί δεινόσαυροι έπρεπε να αναπτυχθούν γρήγορα για να φτάσουν τα μεγάλα μεγέθη του σώματός τους μετά την εκκόλαψη, αλλά μόλις πλησίαζαν σε αυτό το μέγεθος, η ανάπτυξη θα επιβραδύνει.
«Επειδή έχουμε μόνο ένα συγκεκριμένο δείγμα Pacinosaurus, δεν θέλουμε πραγματικά να καταστρέψουμε μέρος του, και πολλά από τα οστά διατηρούνται σε έναν τεράστιο τοίχο βράχου, επομένως δεν είναι κατάλληλα για δειγματοληψία», είπε ο Maidment.
Ο Bachanosaurus είναι η πιο πρόσφατη ανακάλυψη στεγοσαύρου στον σχηματισμό Shaximiao, κάτι που μπορεί να υποδεικνύει ότι αυτοί οι δεινόσαυροι προέρχονται από την Ασία, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Ning Li, ερευνητής στο Chongqing Geographical Heritage Conservation and Research Laboratory.
«Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που έχουμε για να ανακατασκευάσουμε το γενεαλογικό τους δέντρο, μπορούμε να αρχίσουμε να υπολογίζουμε την πιθανότητα οι στεγόσαυροι να προέρχονται από διαφορετικά μέρη», είπε ο Maidment. Η εύρεση περισσότερων πρώιμων στεγοσαύρων θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αυτό το πρόβλημα».
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”