Από τον ηλεκτρισμό του χωριού στην Κυπριακή προδοσία – Greece City Times

Η 21η Απριλίου 1967 θα είναι πάντα γνωστή ως η ημέρα που άλλαξε για πάντα την ελληνική ιστορία, όταν ο στρατός ανέλαβε την κυβέρνηση και ανέλαβε την εξουσία ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος που συνδέεται με τη CIA. Ο Παπαδόπουλος το πέτυχε με τη συνδρομή του Ταξίαρχου Στελιανού Πατάκου και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρίζου.

Δικαιολογώντας τη δικτατορία και καταστρέφοντας τη δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του Τύπου; Η τρομακτική κομμουνιστική κατάληψη της Ελλάδας.

Πολλοί θυμούνται με αγάπη την περίοδο της χούντας ως μια εποχή που η Ελλάδα ήταν ασφαλής και όλοι είχαν δουλειά, στην πραγματικότητα, το καθεστώς διακήρυττε περήφανα Η Ελλάς είναι ένα εργοτάξιον, ή στα αγγλικά, η περιοχή του κτιρίου Ελλάδα.

Οι ξένες επενδύσεις άρχισαν να κατακλύζουν, με πιο γνωστή την Coca-Cola. Κατασκευάστηκαν δρόμοι και γέφυρες. Τα χωριά ηλεκτροδοτήθηκαν. Όλα δείχνουν να βελτιώνονται.

Αλλά αυτή η οικονομική πρόοδος δεν ήταν χωρίς σκάνδαλα. Μια από τις πιο διάσημες περιπτώσεις διαφθοράς ήταν τα θαλασσοδάνεια ή τα δάνεια Θαλασσοδάνεια, τα οποία έβλεπαν το καθεστώς να χορηγεί δάνεια για την ανέγερση ξενοδοχείων που δεν ολοκληρώθηκαν μετά την εξασφάλιση και την αποπληρωμή των δανείων. Αυτά τα ξενοδοχεία χτίζονταν συχνά για «τουρίστες» σε ανεπίσημες, μη τουριστικές περιοχές, με αυτά τα ημιτελή κτίρια να φαίνονται ακόμη σε όλη την ύπαιθρο.

Η οικονομική κακοδιαχείριση έχει οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού και του χρέους με εκθετικούς ρυθμούς. Το 1974, το δημόσιο χρέος ανήλθε στο 20,8% του ΑΕΠ, στα 114 δισεκατομμύρια ντιρχάμ εκείνη τη χρονιά, με την αύξηση του εγχώριου και του εξωτερικού δανεισμού. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισεκατομμύρια ντιρχάμ το 1967, ενώ το 1973 ήταν ήδη 87 δισεκατομμύρια, με το έλλειμμα του ισοζυγίου του προϋπολογισμού να αυξάνεται κατά 4,5 φορές και οι καταθέσεις, παρά την επίμονη τόνωση της ελληνικής διασποράς, μειώθηκαν σημαντικά μετά το 1970. Ο πληθωρισμός ήταν Αυξάνεται απότομα , το πραγματικό εισόδημα μειώνεται και οι φόροι είναι ανεξέλεγκτες.

μιλάω με Greek City Times«Η δικτατορία οδήγησε την οικονομία με τρόπους που αφήνουν πολλά περιθώρια», είπε ο Σπύρος Μαρχητός, της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ανεξάρτητα από σκάνδαλα και νεποτισμό, οι πολιτικές τους βοήθησαν στο τεράστιο κεφάλαιο και στην αποικιακού τύπου εκμετάλλευση της ελληνικής εργασίας και των τοπικών πόρων. Ωστόσο, ήταν κεϋνσιανοί, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν πιο προοδευτικοί από ορισμένες απόψεις από ό,τι ακολούθησε η Ελλάδα τον περασμένο τέταρτο αιώνα», είπε ο ακαδημαϊκός.

«Αν αυτή ήταν μια αποφασιστική διαφορά, είχαν επίσης παρόμοια αποτελέσματα στο ότι προκάλεσαν μια έκρηξη μετανάστευσης και ταυτόχρονα συγκέντρωση πλούτου στα χέρια λίγων ολιγαρχικών οικογενειών.

Αυτά συνδέονταν φυσικά με τον συνταγματάρχη και οι περισσότεροι από αυτούς δεν εγκατέλειψαν την κεντρική τους θέση στην ελληνική ζωή στις δεκαετίες που ακολούθησαν», συνέχισε ο Marchetus.

Περνώντας τώρα σε συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα, στα επτά χρόνια της δικτατορίας, βλέπουμε μια έκρηξη του δημόσιου χρέους από 32 σε 114 δισεκατομμύρια ντιρχάμ, πενταπλασιασμό του εμπορικού ελλείμματος, μείωση κατά το ήμισυ των παραγωγικών ξένων επενδύσεων και μείωση των επενδύσεων σε γενικός. Καθώς αυξάνονταν οι φόροι, έγιναν επίσης πιο οπισθοδρομικοί, με ένα βαρύ φορτίο να επιβαρύνει τις λαϊκές τάξεις και το μεγάλο κεφάλαιο να λαμβάνει τεράστια φορολογικά οφέλη με διάταγμα του 1971.

Η επιδείνωση της οικονομίας της Ελλάδας χρησιμοποιήθηκε ως μια από τις δικαιολογίες για τον κοσμήτορα Δημήτριο Ιωαννίδη να πραγματοποιήσει ένα αντιπραξικόπημα, απομακρύνοντας τον Παπαδόπουλο από την εξουσία στις 25 Νοεμβρίου 1973. Η άρση των πολιτικών ελευθεριών, η σύλληψη και τα βασανιστήρια χιλιάδων ανθρώπων δεν συμβεί μέχρι μετά από μια άλλη τραγωδία – την τουρκική εισβολή και κατοχή της Βόρειας Κύπρου.

Στις 15 Ιουλίου του επόμενου έτους, ο Ιωαννίδης επιχείρησε να ανατρέψει τον Κύπριο Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’, δικαιολογώντας την τουρκική εισβολή στη Βόρεια Κύπρο καθώς η Ελλάδα αναμίχθηκε κατάφωρα στην κυπριακή πολιτική. Ο Ιωαννίδης είπε στον Αμερικανό υπουργό Τζόζεφ Τζ. Σίσκο: “Μας πρόδωσες! Μας διαβεβαίωσες ότι θα αποτρέψεις οποιαδήποτε τουρκική απόβαση.”

Αν και συχνά κατηγορείται ο Ιωαννίδης για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο στρατηγός Δημήτρης Αλορομαγύρος, διοικητής του 336 Τάγματος, που πολέμησε ηρωικά στη Μάχη της Λευκωσίας, λέει ότι η προδοσία της Κύπρου ξεκίνησε από τον Παπαδόπουλο.

Ο Κύπριος στρατηγός εξηγεί πώς το 1967 Τουρκοκύπριοι παραστρατιωτικοί απέκλεισαν τον κεντρικό δρόμο από τη Λευκωσία προς τη Λεμεσό, καθιστώντας αδύνατη τη διέλευση Ελληνοκυπρίων πολιτών από την περιοχή. Τον Νοέμβριο του 1967, η κυπριακή Εθνική Φρουρά που περιπολούσε στην περιοχή δέχτηκε επίθεση από τουρκικά μαχητικά. Στη μάχη που ακολούθησε, Τούρκοι μαχητές και πολίτες έχασαν τη ζωή τους σε νυχτερινή πτήση.

Αυτό οδήγησε στην απαίτηση της Τουρκίας από τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα να φύγει από την Κύπρο, να καταργήσει την ελληνική στρατιωτική παρουσία και να σταματήσει την Κυπριακή Εθνοφρουρά – κάτι με το οποίο συμμορφώθηκε ο Παπαδόπουλος, αλλά ο στρατηγός πίστευε ότι είχε ενορχηστρωθεί από τη χούντα.

Για τον λόγο αυτό, ακόμη και η αρχή της κυπριακής τραγωδίας είχε ισχυρή επιρροή στον Παπαδόπουλο, αν και η σημερινή αφήγηση είναι ότι ήταν μόνο ο Ιωαννίδης.

Γρηγόριος Ε’ Κωνσταντινουπόλεως – Εθνομαρίας – (1746-10 Απριλίου 1821)