Μερικοί αστεροειδείς μπορούν να μας «γλιστρήσουν» χάρη στην λοξή περιστροφή της Γης που την κάνει να φαίνεται σαν να κινούνται μόλις και μετά βίας – καθιστώντας τους δύσκολο να ανιχνευθούν.
Αυτή είναι η προειδοποίηση των ειδικών που χρηματοδοτούνται από τη NASA που ερεύνησαν πώς τα τηλεσκόπια ανέφεραν χονδρικά έναν αστεροειδή πλάτους 328 ποδιών που ήρθε 43.500 μίλια από τη Γη το 2019.
Ο διαστημικός βράχος, που ονομάστηκε «2019 ΟΚ», ήταν το πρώτο αντικείμενο αυτού του μεγέθους που πλησίασε τον πλανήτη μας από το 1908 – αλλά εντοπίστηκε μόλις 24 ώρες νωρίτερα από το πιο κοντινό του.
Η ομάδα αποφάσισε ότι ήταν επειδή κινούνταν προς το μέρος μας με τέτοιο τρόπο που η κίνησή του στον νυχτερινό ουρανό θα παρεμπόδιζε την περιστροφή της Γης.
Και έτσι — για συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης όπως το Pan-STARRS1 στο Παρατηρητήριο Haleakala στη Χαβάη — το 2019 φαινόταν να είναι ένα σταθερό εντάξει, επομένως το λογισμικό αυτοματοποιημένης ανίχνευσης δεν ενεργοποιήθηκε.
Στην πραγματικότητα, οι μισοί από τους αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη από την ανατολική επικίνδυνη ζώνη «αντίθεσης» είναι πιθανό να βιώσουν περιόδους φαινομενικής αργής κίνησης, είπαν οι ειδικοί.
Ένας αστεροειδής λέγεται ότι βρίσκεται σε αντίθεση όταν τοποθετείται στον νυχτερινό ουρανό τοποθετώντας τον κατά μήκος μιας γραμμής που τέμνει τόσο τη Γη όσο και τον Ήλιο.
Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί από αυτούς τους αστεροειδείς μπορεί να είναι δύσκολο να ανιχνευθούν αυτή τη στιγμή – και τα τηλεσκόπια με υπολογιστή θα πρέπει να ενημερωθούν για να εξηγήσουν το φαινόμενο.
Μερικοί αστεροειδείς μπορούν να μας πλησιάσουν κρυφά χάρη στην λοξή περιστροφή της Γης που την κάνει να φαίνεται σαν να κινούνται μόλις και μετά βίας – καθιστώντας τους δύσκολο να εντοπιστούν (αποθηκευμένη εικόνα)
Στη φωτογραφία: Μερικοί αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη από τα ανατολικά της συνάντησης (κίτρινη γραμμή) εμφανίζονται στο ίδιο ακριβώς σημείο στον ουρανό καθώς πλησιάζετε. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν ο αστεροειδής φαίνεται να κινείται ανατολικά κατά μήκος του νυχτερινού ουρανού, αυτή η κίνηση αναιρείται από την περιστροφή της Γης – που σημαίνει ότι φαίνεται από την ίδια ακριβώς γωνία από τη Γη ακόμα και καθώς πλησιάζει (που αντιπροσωπεύεται από μια σειρά παράλληλων, διακεκομμένων πορτοκαλί γραμμών )
Η μελέτη διεξήχθη από τον αστρονόμο Richard Winscott του Πανεπιστημίου της Χαβάης στο Manoa και τους συνεργάτες του.
«ΝΕΟ που πλησιάζουν από την κατεύθυνση ανατολικά της αντιπολίτευσης – κυρίως από 0 έως 2 ώρες [0–30°] Ανατολική αντίθεση – υπόκεινται σε περιόδους αργής κίνησης κατά την προσέγγισή τους, εξηγούν οι ερευνητές στην εργασία τους.
Η επαγόμενη επιφανειοκεντρική κίνηση που προκαλείται από την περιστροφή της Γης ακυρώνει την κανονική κίνηση προς τα ανατολικά στον ουρανό, με αποτέλεσμα το αντικείμενο να φαίνεται σχεδόν ακίνητο, καθιστώντας δύσκολη την ανίχνευση.
«Οι αναγνωρίσεις θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα όταν σαρώνουν τον ουρανό προς αυτή την κατεύθυνση και να επιδιώκουν σθεναρά νέα, αργά κινούμενα αντικείμενα».
Αν το φαινόμενο αργής κίνησης δεν έπαιζε καλά με τον αστεροειδή 2019, είπαν οι ερευνητές, το αντικείμενο κοντά στη Γη πιθανότατα θα είχε εντοπιστεί έως και τέσσερις εβδομάδες πριν κάνει την πλησιέστερη προσέγγισή του στον πλανήτη μας.
Όπως γνωρίζει η NASA, ένα αντικείμενο κοντά στη Γη – ή “NEO” – είναι οποιοδήποτε αντικείμενο εντός 28 εκατομμυρίων μιλίων (45 εκατομμυρίων χλμ) από την τροχιακή διαδρομή της Γης γύρω από τον ήλιο.
Κάθε αντικείμενο κοντά στη Γη του οποίου η τροχιά υπερβαίνει αυτή του πλανήτη μας και έχει διάμετρο μεγαλύτερη από 140 μέτρα, ταξινομείται ως «Δυνητικά επικίνδυνο αντικείμενο» (PHO).
Το 1994, το Κογκρέσο των ΗΠΑ έδωσε εντολή στη NASA να ταξινομήσει τουλάχιστον το 90 τοις εκατό των NEO με πλάτος μεγαλύτερο από 0,6 μίλια (1 χιλιόμετρο)—δηλαδή, αρκετά μεγάλο ώστε να προκαλέσει παγκόσμια καταστροφή εάν χτυπήσουν τη Γη.
Αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε το 2011. Ωστόσο, η καθοδήγηση ενημερώθηκε το 2005 για να συμπεριλάβει την ευρετηρίαση του 90 τοις εκατό όλων των PHO έως το 2020 – στόχος που, μέχρι στιγμής, δεν έχει επιτευχθεί και το τρέχον ποσοστό είναι περίπου 40 τοις εκατό.
«Έχουμε δρόμο μπροστά μας», είπε ο καθηγητής Winscott. τηλεγράφος.
Ωστόσο, πρόσθεσε: «Μόλις καταταχθεί πάνω από το 90 τοις εκατό, ο αριθμός που μπορεί να μας κρυφτεί από [the danger zone] θα είναι μικρό.
Για συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης όπως το Pan-STARRS1 στο Παρατηρητήριο Haleakala στη Χαβάη, το 2019 ΟΚ – εμφανίστηκε εδώ σε τέσσερις διαφορετικές στιγμές στις 7 Ιουλίου 2019, πριν επισημανθεί – φαινόταν στατικό, επομένως το λογισμικό αυτοματοποιημένης ανίχνευσης δεν εκτελούσε
Οι κίνδυνοι καταστροφικών συγκρούσεων επισημάνθηκαν πρόσφατα στην ταινία του Netflix «Don’t Look Up», στην οποία ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και η Τζένιφερ Λόρενς πρωταγωνιστούν ως δύο επιστήμονες που προσπαθούν να προειδοποιήσουν ένα αδιάφορο κοινό για έναν ένοχο στο δρόμο τους για την εξάλειψη της ανθρωπότητας.
Σε περίπτωση που ανησυχούσατε για τον θάνατο με θέμα τον Αρμαγεδδώνα, ο καθηγητής Winscott είπε ότι οι άνθρωποι «δεν πρέπει να χάνουν τον ύπνο τους» λόγω της πιθανότητας.
Αλλά πρόσθεσε: «Σε περίπτωση που βρούμε κάτι που πρόκειται να χτυπήσει στο έδαφος, θα θέλαμε να κάνουμε κάτι για αυτό!
«Δεν είναι να τους βρεις και να κάτσεις εκεί και να τους αφήσεις να χτυπήσουν».
Στην πραγματικότητα, η NASA βρίσκεται επί του παρόντος σε μια αποστολή να διερευνήσει τη σκοπιμότητα της εκτροπής ενός αστεροειδούς με σύγκρουση με ένα διαστημικό ανιχνευτή.
Η αποστολή DART «Double Asteroid Redirection Test» εκτοξεύτηκε από τη διαστημική βάση Vandenberg στην Καλιφόρνια τον περασμένο Νοέμβριο και αναμένεται να φτάσει τον στόχο της – το μικρό φεγγάρι Demorphos – στα τέλη Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους.
Τα πλήρη αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Ικάρος.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”