Διασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για όλους, μειώνοντας παράλληλα την παγκόσμια χρήση ενέργειας

Διασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για όλους, μειώνοντας παράλληλα την παγκόσμια χρήση ενέργειας.

Νέα έρευνα δείχνει ότι απαιτούνται θεμελιώδεις αλλαγές στις οικονομίες μας για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για όλους στην καταπολέμηση της κατάρρευσης του κλίματος.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να βελτιώσουν δραματικά τις δημόσιες υπηρεσίες, να μειώσουν την εισοδηματική ανισότητα, να μειώσουν την εξόρυξη πόρων και να παραιτηθούν από την οικονομική ανάπτυξη στις πλούσιες χώρες, έτσι ώστε οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο να μπορούν να ευδοκιμήσουν, μειώνοντας κατά το ήμισυ τη μέση παγκόσμια χρήση ενέργειας.

Η μελέτη προειδοποιεί ότι χωρίς τέτοιες θεμελιώδεις αλλαγές, αντιμετωπίζουμε ένα υπαρξιακό δίλημμα: Στο τρέχον οικονομικό μας σύστημα, η εξοικονόμηση ενέργειας που απαιτείται για την αποφυγή καταστροφικών κλιματικών αλλαγών μπορεί να υπονομεύσει το βιοτικό επίπεδο. Ενώ οι βελτιώσεις στο βιοτικό επίπεδο που απαιτούνται για τον τερματισμό της υλικής φτώχειας θα χρειαστούν σημαντικές αυξήσεις στη χρήση ενέργειας, επιδεινώνοντας περαιτέρω την κατάρρευση του κλίματος.

Η μελέτη, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Λιντς και δημοσιεύθηκε σήμερα (30 Ιουνίου 2021) στο περιοδικό Journal of Global Environmental Change, εξέτασε πολιτικές που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις χώρες να χρησιμοποιούν λιγότερη ενέργεια παρέχοντας «αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο» για όλους τους πληθυσμούς – συνθήκες που πληρούν βασικές ανθρώπινες ανάγκες για τρόφιμα, νερό και αποχέτευση, υγεία, υγεία, εκπαίδευση και διαβίωση.

Ο επικεφαλής συγγραφέας Jevim Vogel, διδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Αειφορία στο Λιντς, εξήγησε: «Το αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο είναι κρίσιμο για την ανθρώπινη ευημερία και η μείωση της χρήσης ενέργειας παγκοσμίως είναι κρίσιμη για την αποφυγή καταστροφικών κλιματικών αλλαγών. Η αειφόρος ανάπτυξη σημαίνει πραγματικά αξιοπρεπή ζωή πρότυπα για όλους σε πολύ χαμηλότερα και βιώσιμα επίπεδα ενέργειας και χρήσης πόρων

“Αλλά στο τρέχον οικονομικό σύστημα, καμία χώρα στον κόσμο δεν το επιτυγχάνει – ούτε καν κοντά. Το οικονομικό μας σύστημα φαίνεται να είναι ουσιαστικά ασυμβίβαστο με τις φιλοδοξίες της βιώσιμης ανάπτυξης: είναι ακατάλληλο για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.”

Η καθηγήτρια Julia Steinberger, συν-συγγραφέας από το Πανεπιστήμιο του Λιντς και το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης στην Ελβετία πρόσθεσε: “Το πρόβλημα είναι ότι στο τρέχον οικονομικό μας σύστημα, όλες οι χώρες που επιτυγχάνουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο χρησιμοποιούν πολύ περισσότερη ενέργεια από ό, τι μπορεί να διατηρηθεί εάν αποφύγετε μια επικίνδυνη κατάρρευση του κλίματος. ”

Μέχρι το 2050, η παγκόσμια χρήση ενέργειας πρέπει να είναι τόσο χαμηλή όσο 27 gigajoule τελικής ενέργειας ανά άτομο για να επιτύχει τις φιλοδοξίες της Συμφωνίας του Παρισιού να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5 ° C χωρίς να βασίζεται σε κερδοσκοπικές μελλοντικές τεχνολογίες, σύμφωνα με τη διακυβερνητική ομάδα. σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι η τρέχουσα μέση παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας (55 GJ ανά άτομο) πρέπει να μειωθεί στο ήμισυ, ενώ πλούσιες χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο (81 GJ ανά άτομο) ή η Ισπανία (77 GJ ανά άτομο) πρέπει να μειώσουν τη μέση κατανάλωση ενέργειας όπως ακριβώς πολύ. 65%, η Γαλλία (95 GJ κατά κεφαλήν) σε ποσοστό άνω του 70%, και οι περισσότερες χώρες που πεινούν την ενέργεια όπως οι ΗΠΑ (204 GJ κατά κεφαλήν) ή ο Καναδάς (232 GJ κατά κεφαλήν) χρειάζονται μείωση έως και 90%.

Ωστόσο, μια μεγάλη ανησυχία είναι ότι τέτοιες βαθιές μειώσεις στη χρήση ενέργειας ενδέχεται να υπονομεύσουν το βιοτικό επίπεδο, καθώς μόνο χώρες με υψηλή ενεργειακή χρήση επιτυγχάνουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.

Ακόμη και οι ελαφρύτερες χώρες ενέργειας με αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο – με επικεφαλής την Αργεντινή (53 GJ κατά κεφαλήν), την Κύπρο (55 GJ κατά κεφαλήν) και την Ελλάδα (63 GJ κατά κεφαλήν) – χρησιμοποίησαν τουλάχιστον το διπλάσιο του «βιώσιμου» επιπέδου των 27 GJ ανά άτομο, πολλές χώρες χρησιμοποιούν πολύ περισσότερα.

Από την άλλη πλευρά, σε όλες τις χώρες με επίπεδα χρήσης ενέργειας κάτω από 27 GJ κατά κεφαλήν, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν επί του παρόντος επισφαλή βιοτικό επίπεδο – για παράδειγμα, στην Ινδία (19 GJ κατά κεφαλή) και τη Ζάμπια (23 GJ κατά κεφαλή) , όπου τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός στερείται βασικών αναγκών.

Φαίνεται ότι στο τρέχον οικονομικό σύστημα, η μείωση της χρήσης ενέργειας σε πλούσιες χώρες θα μπορούσε να υπονομεύσει το βιοτικό επίπεδο, ενώ η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου σε λιγότερο εύπορες χώρες θα απαιτούσε σημαντικές αυξήσεις στη χρήση ενέργειας και έτσι θα επιδεινώσει την κατάρρευση του κλίματος.

Αυτό όμως δεν είναι αναπόφευκτο, όπως έδειξε η ερευνητική ομάδα: οι θεμελιώδεις αλλαγές στις οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες μπορούν να λύσουν το δίλημμα της αειφόρου ανάπτυξης.

Ο συν-συγγραφέας, Δρ Daniel O’Neill, από τη Σχολή Γης και Περιβάλλοντος στο Λιντς, εξήγησε: “Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι η βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών μπορεί να επιτρέψει στις χώρες να παρέχουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο σε χαμηλά επίπεδα χρήσης ενέργειας. Οι κυβερνήσεις πρέπει να παρέχουν δωρεάν και υψηλού – υψηλού επιπέδου δημόσιες υπηρεσίες Ποιότητα σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση και οι δημόσιες συγκοινωνίες.

“Διαπιστώσαμε επίσης ότι η δίκαιη κατανομή εισοδήματος είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου με χαμηλή χρήση ενέργειας. Για να μειώσουν τις τρέχουσες ανισότητες εισοδήματος, οι κυβερνήσεις μπορούν να αυξήσουν τους ελάχιστους μισθούς, να παρέχουν καθολικό βασικό εισόδημα και να εισαγάγουν ένα όριο εισοδήματος. Χρειαζόμαστε επίσης πολύ υψηλότερα φόροι στα υψηλότερα εισοδήματα και χαμηλότεροι φόροι στα χαμηλότερα εισοδήματα

Η ερευνητική ομάδα βρήκε έναν άλλο βασικό παράγοντα, που είναι η προσιτή και αξιόπιστη πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια και στα σύγχρονα καύσιμα. Ενώ αυτό είναι ήδη σχεδόν καθολικό σε πλούσιες χώρες, εξακολουθεί να στερείται δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, επισημαίνοντας σημαντικές ανάγκες σε υποδομές.

Ίσως το πιο σημαντικό και ίσως το πιο εκπληκτικό εύρημα είναι ότι η οικονομική ανάπτυξη πέρα ​​από τα μέτρια επίπεδα ευημερίας είναι επιζήμια για τις φιλοδοξίες της βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο καθηγητής Steinberger εξήγησε: «Σε αντίθεση με τις εκτεταμένες υποθέσεις, τα στοιχεία δείχνουν ότι το αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο δεν απαιτεί ούτε διαρκή οικονομική ανάπτυξη ούτε υψηλά επίπεδα ευημερίας.

“Στην πραγματικότητα, η οικονομική ανάπτυξη σε πλούσιες ή ακόμη και μεσαίου εισοδήματος χώρες είναι επιζήμια για το βιοτικό επίπεδο. Είναι επίσης ουσιαστικά μη βιώσιμη: η οικονομική ανάπτυξη συνδέεται με την αυξημένη χρήση ενέργειας, και έτσι η εξοικονόμηση ενέργειας που απαιτείται για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης του κλίματος είναι σχεδόν αδύνατη.”

“Ένας άλλος επιβλαβής παράγοντας είναι η εξαγωγή φυσικών πόρων όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο ή τα ορυκτά – αυτές οι βιομηχανίες πρέπει να μειωθούν γρήγορα.”

Ο κύριος συγγραφέας Jevim Vogel κατέληξε στο συμπέρασμα: «Εν ολίγοις, πρέπει να παραιτηθούμε από την οικονομική ανάπτυξη στις πλούσιες χώρες, να μειώσουμε την εξόρυξη πόρων και να δώσουμε προτεραιότητα στις δημόσιες υπηρεσίες, στη βασική υποδομή και στη δίκαιη κατανομή του εισοδήματος παντού.

«Με αυτές τις πολιτικές, οι πλούσιες χώρες μπορούν να μειώσουν τη χρήση ενέργειας και τις εκπομπές, διατηρώντας ή ακόμα και βελτιώνοντας το βιοτικό επίπεδο · και οι λιγότερο πλούσιες χώρες μπορούν να επιτύχουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο και να τερματίσουν την υλική φτώχεια χωρίς να απαιτούν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Αυτό είναι καλό νέο για τη δικαιοσύνη για το κλίμα και καλά νέα για την ανθρώπινη ευημερία. Και καλά νέα για την εξάλειψη της φτώχειας και καλά νέα για την ενεργειακή ασφάλεια.

“Αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς ότι τελικά η επίτευξη αυτού θα απαιτήσει έναν ευρύτερο και πιο θεμελιώδη μετασχηματισμό του οικονομικού μας συστήματος που εξαρτάται από την ανάπτυξη. Κατά τη γνώμη μου, το πιο ελπιδοφόρο και ολοκληρωμένο όραμα για τον μετασχηματισμό που απαιτείται είναι η ιδέα της χαμηλότερης ανάπτυξης – μια ιδέα της οποίας ήρθε η ώρα. ”

###

Περισσότερες πληροφορίες

Το έγγραφο, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες για την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών σε χαμηλή κατανάλωση ενέργειας: Μια διεθνής ανάλυση της κοινωνικής παροχής, δημοσιεύεται στο παγκόσμια περιβαλλοντική αλλαγή Στις 30 Ιουνίου 2021.

DOI: 10.1016 / j.gloenvcha.2021.102287.

Η ερευνητική ομάδα περιλάμβανε:

Jevim Vogel (Ινστιτούτο Έρευνας για την Αειφορία, Σχολή Γης και Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο του Λιντς, Ηνωμένο Βασίλειο).

Julia K. Steinberger (Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Βιωσιμότητας, Σχολή Επιστημών της Γης και Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, Ελβετία, Ινστιτούτο Έρευνας για την Αειφορία, Σχολή Γης και Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο του Λιντς, Ηνωμένο Βασίλειο).

Daniel W. O’Neill (Ινστιτούτο Έρευνας για την Αειφορία, Σχολή Γης και Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο του Λιντς, Ηνωμένο Βασίλειο).

William F. Lamb (Mercator Research Institute on Global Commons and Climate Change, Berlin, Germany; Institute for Sustainability Research, School of Earth and Environment, University of Leeds, Ηνωμένο Βασίλειο).

Jaya Krishnakumar (Ινστιτούτο Οικονομικών και Οικονομετρίας, Σχολή Οικονομικών και Διοίκησης της Γενεύης, Πανεπιστήμιο της Γενεύης, Ελβετία).

Η μελέτη ξεκίνησε από το έργο “Living Well Within” με επικεφαλής την καθηγήτρια Julia Steinberger.

Η έρευνα του Jefim Vogel και της Julia Steinberger χρηματοδοτήθηκε από το Leverhulme Trust.

Για περισσότερες λεπτομέρειες για να ζητήσετε συνεντεύξεις, επικοινωνήστε με τον Ian Rosser στο Γραφείο Τύπου του Πανεπιστημίου του Leeds στη διεύθυνση I.rosser@leeds.ac.uk.