Οι Έλληνες και οι Τούρκοι βρίσκονται στο λαιμό του άλλου για αιώνες, αλλά ένας αγώνας που σπάνια αναφέρεται περιστρέφεται γύρω από την εμφάνιση του Μπακλαβά.
Η ιστορία αυτής της κακής γεύσης είναι πολύ αμφιλεγόμενη και δυστυχώς δεν είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη.
Πολλές εθνοτικές ομάδες, όπως οι Έλληνες, οι Τούρκοι και οι Μέσης Ανατολής, ισχυρίζονται ότι ο Μπακλάβα είναι δικός τους και το κάνει δικό τους.
Η «σύγκρουση Μπακλάβα» μειώνεται εδώ και αιώνες, αλλά ξέσπασε σε πλήρη πόλεμο το 2006 όταν οι Ελληνοκύπριοι αποφάσισαν να αποκαλέσουν τον Μπακλάβα δικό τους. Μια σαφής θυσία σύμφωνα με τους Τούρκους!
Η Τουρκία, ένα ενδιαφερόμενο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετέφερε το θέμα στις Βρυξέλλες. Τέλος, το 2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση απένειμε το δώρο του «προστατευόμενου καθεστώτος» στην τουρκική Gaziantep Baklava, η οποία έκλεισε τα όνειρα των Ελλήνων παγκοσμίως.
Το Cassiantep Baklava, που περιγράφεται ως “ένα ζαχαροπλαστικό από στρώματα ζύμης φύλλων γεμάτο με κρέμα σιμιγδάλι και φιστίκι antepe”, ήταν το πρώτο τουρκικό προϊόν που έλαβε την επιθυμητή κατάσταση.
Ιστορία
Μια εκδοχή της ιστορίας αναφέρει ότι στις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ. το άροτρο εμφανίστηκε στους ισχυρούς Ασσύριους που εμφανίστηκαν στη Μπακλάβα στοιβάζοντας επίπεδο ψωμί με ψιλοκομμένα καρύδια, βυθίζοντας το στο μέλι και στη συνέχεια ψήνοντας το στο σημείο καύσης του αρχαίου δέντρου. Σόμπες.
Η σύγχρονη Μπακλάβα έχει υποστεί πολλές αλλαγές καθώς η ιστορία της περιοχής αλλάζει.
Μέση Ανατολή, Ανατολική Μεσόγειος, Βαλκάνια, Καύκασος; Οι Τούρκοι, οι Άραβες, οι Εβραίοι, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι σημερινοί Βούλγαροι που εισήγαγαν τον Μπακλάβα ως εθνικό επιδόρπιο ήταν όλα μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Λέγεται ότι έμποροι που ταξιδεύουν στο αρχαίο ελληνικό ναυτικό και τη Μεσοποταμία σύντομα ανακάλυψαν την απόλαυση της Μπακλαβά.
Έφεραν τη συνταγή πίσω στην Ελλάδα και την τροποποίησαν λίγο.
Η κύρια συμβολή τους στην ανάπτυξη αυτής της ζαχαροπλαστικής ήταν η δημιουργία μιας τεχνικής ζύμης που μπόρεσε να το ξεδιπλώσει τόσο λεπτό όσο ένα φύλλο, σε σύγκριση με την τραχιά, σαν ψωμί δομή του Ασσυρίου.
Στην πραγματικότητα, το όνομα “Φίλο” επινοήθηκε από τους Έλληνες για να σημαίνει “φύλλα” στα ελληνικά.
Μερικοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η συνταγή μπακλαβά έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, όπου έκαναν το «gastrin», το οποίο είναι παρόμοιο με το σημερινό μπακλαβά.
Άλλοι ισχυρίζονται ότι η Μπακλαβά προέρχεται από τη βυζαντινή περίοδο. Ο Έλληνας καθηγητής Σπόρος Βρυώνης υπερασπίζεται τη βυζαντινή διατριβή, δημιουργώντας μια ομοιότητα με τα ελληνικά γλυκά Κοπτόν.
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Charles Perry απορρίπτει αυτή τη θεωρία, υποστηρίζοντας ότι η μπακλαβά είναι αντ ‘αυτού μια μαγειρική σύντηξη επίπεδων προϊόντων της Τουρκικής Κεντρικής Ασίας και περσικά γεμίσματα από μαγειρεμένα αποξηραμένα φρούτα (ξηροί καρποί, φουντούκια, φιστίκια).
Παρά την ιστορική διαμάχη, η Μπακλαβά είναι ένα νόστιμο παραδοσιακό επιδόρπιο φτιαγμένο από στρώματα τραγανό χρυσό καφέ πιλάφι, γεμιστό με ψιλοκομμένα καρύδια και γαρνιρισμένο με αρωματικό σιρόπι λεμονιού
Μόνο παράδεισος!
Δείτε εδώ για την παραδοσιακή συνταγή
Dionysos Alec