Το ελληνικό οικονομικό μοντέλο εξακολουθεί να βασίζεται κυρίως στην υψηλή κατανάλωση και σε μικρότερο βαθμό στις επενδύσεις, οι οποίες εξακολουθούν να επικεντρώνονται κυρίως στους τομείς έντασης εργασίας, χαμηλής παραγωγής και χαμηλής προστιθέμενης αξίας των μεταφορών και των κατασκευών.
Πολλές ακόμη ευκαιρίες έχουν χαθεί, αυτή τη φορά από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αξίας περίπου 36 δισ. ευρώ. Λες και η ελληνική οικονομία είναι καταδικασμένη να αλλάξει μόνο στο βαθμό που της επιτρέπεται να παραμείνει βυθισμένη στο συνηθισμένο μοντέλο της φθηνής εργασίας και της χαμηλής παραγωγικότητας. Είναι ένα μοντέλο που βασίζεται κυρίως στην υψηλή κατανάλωση και λιγότερο στις επενδύσεις (εξ ου και το επενδυτικό κενό), το οποίο εξακολουθεί να επικεντρώνεται κυρίως στους τομείς των μεταφορών και των κατασκευών που απαιτούν ένταση εργασίας, χαμηλή παραγωγή και χαμηλή προστιθέμενη αξία. Δεν ενισχύει την παραγωγική ικανότητα, δεν ενισχύει την οικονομία της γνώσης και δεν βελτιώνει την παραγωγικότητα σε σύγχρονους τομείς, σε διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά.
Τελικά, χάνουμε ανταγωνιστικότητα, οι εισαγωγές αυξάνονται δυσανάλογα με τις εξαγωγές, το εμπορικό έλλειμμα αυξάνεται και δημιουργεί μια μαύρη τρύπα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η οποία διευρύνεται μόλις το ΑΕΠ αυξηθεί ελαφρά, ωθώντας μας προς νέα δανειακά και δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία αυξάνονται σε απόλυτο βαθμό. μέγεθος για τα χρέη.
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει και η ελληνική οικονομία πρέπει να στραφεί σε νέο δρόμο, γιατί αυτό που μας περιμένει στο μέλλον είναι μια άλλη κρίση και χρεοκοπία παρόμοια με τις κρίσεις που έπληξαν την Ελλάδα στη σύγχρονη ιστορία της, που έχουν διαφθείρει την πεποίθηση ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά αυτή τη φορά. Αλλά τα πράγματα δεν ήταν ποτέ διαφορετικά και δεν είναι διαφορετικά τώρα.
Χάνουμε ανταγωνιστικότητα, οι εισαγωγές αυξάνονται δυσανάλογα σε σύγκριση με τις εξαγωγές και το εμπορικό έλλειμμα αυξάνεται
Στην πραγματικότητα, δύο πρόσφατες διαφημίσεις το αποδεικνύουν αυτό.
Ένα τέτοιο στοιχείο προήλθε από την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία έδειξε την επίδραση αυτού του οικονομικού μοντέλου στο εμπορικό έλλειμμα την περίοδο Ιανουαρίου έως Μαΐου: το έλλειμμα αυξήθηκε κατά 22,4%, ή 2 δισ. ευρώ, σε σύγκριση με το ίδιο πεντάμηνο. το 2023, φτάνοντας τα 10,95 δισ. ευρώ. Η ουσία αυτής της εξέλιξης έγκειται στη μείωση της παραγωγικότητας, η οποία μεταφράζεται σε αδύναμη ανταγωνιστικότητα των αγαθών που παράγουμε.
Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με την ουσία του ελληνικού οικονομικού μοντέλου: τα στοιχεία που εκδόθηκαν από τη βάση δεδομένων απασχόλησης Erjani επιβεβαίωσαν ότι η ελληνική οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από φθηνή εργασία. Τι μας λένε όμως αυτά τα δεδομένα; Περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα κερδίζουν καθαρό μηνιαίο μισθό 800 ευρώ ή λιγότερο, επτά στους δέκα κερδίζουν 950 ευρώ το μήνα ή λιγότερο, μόνο ένας στους δέκα κερδίζει μισθό άνω των 1.450 ευρώ και μόνο το 3,63% κερδίζει περισσότερο από το 2025 ευρώ καθαρά.
Αν ο στόχος της οικονομίας είναι να δημιουργήσει αρκετές θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση. Ακόμη χειρότερα, αποτυγχάνει. Περίπου 60 δισεκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν το 2020-2022 κατά τη διάρκεια της Covid και της ενεργειακής κρίσης, ωστόσο επί του παρόντος συζητάμε μέτρα για να αναγκάσουμε τους γιατρούς στο ιδιωτικό ιατρείο να υποστηρίξουν το εθνικό σύστημα υγείας. Εν τω μεταξύ, οι ελπίδες για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που υποστηρίζεται από την ΕΕ, το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ESPA) και τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) – που συνολικά ανέρχονται σε σχεδόν 100 δισεκατομμύρια ευρώ σε δαπάνες σε μόλις τέσσερα ή πέντε χρόνια – έχουν επίσης κατέρρευσε με αποτέλεσμα μια δυναμική επανεκκίνηση και θέτοντας την ελληνική οικονομία σε πιο θετική πορεία.
Έτσι, μετά τη διαχείριση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2020-2022, η οποία οδηγήθηκε σε κάποιο βαθμό από τη φιλοδοξία, οι τελευταίοι καρποί του ευρωπαϊκού δέντρου χρήματος δαπανώνται με αυτόν τον τρόπο, χωρίς κανέναν σωστό προγραμματισμό, και μάλιστα παροδικά. μυρωδιά διαφθοράς. Τα λίγα πράγματα που αλλάζουν φαίνεται να αλλάζουν απλώς για να διασφαλιστεί ότι τα θεμελιώδη θα παραμείνουν τα ίδια. Τα βασικά είναι το παρασιτικό μοντέλο.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”