ΗΠΑ και Ταϊβάν: Γιατί τόσα πολλά μέλη του Κογκρέσου κατευθύνονται στην Ταϊπέι;

Οι επισκέψεις δεν είναι χωρίς συνέπειες. Ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες χειρίζονται τις σχέσεις τους με το Πεκίνο και την Ταϊπέι θα βοηθήσει πολύ στο να καθοριστεί εάν το τρέχον τεταμένο αδιέξοδο στα στενά της Ταϊβάν παραμένει άθικτο ή επιδεινώνεται.

«Ήρθαμε εδώ για να επιβεβαιώσουμε την υποστήριξη των ΗΠΑ στην Ταϊβάν και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στην κοινή μας δέσμευση στις δημοκρατικές αξίες», δήλωσαν οι βουλευτές Ami Bera και Mario Diaz-Balart καθώς ολοκλήρωσαν το ταξίδι τους εδώ τον Ιανουάριο. Ήταν οι πρώτοι που έκαναν το προσκύνημα στην Ταϊπέι μετά τις προεδρικές εκλογές στις 13 Ιανουαρίου.

Αυτή η τάση έχει ενθαρρυνθεί έντονα από τον σημερινό Πρόεδρο της Ταϊβάν Tsai Ing-wen και η αμερικανική πλευρά δεν φαίνεται να την αποθάρρυνε. Πράγματι, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπήρξε ο πιο φωνητικός από οποιονδήποτε Αμερικανό ηγέτη μέχρι σήμερα στην υπεράσπιση της Ταϊβάν – αν και παρέμεινε αφοσιωμένος στην πολιτική της Αμερικής για μια Κίνα.

«Είναι σημαντικό», λέει ο J. Michael Cole, πρώην αξιωματικός των καναδικών υπηρεσιών πληροφοριών και πρώην σύμβουλος του προέδρου Tsai. “Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να λένε ότι έχουμε σταθερή δέσμευση για την Ταϊβάν. Αλλά χρειάζεστε ένα δημόσιο στοιχείο σε αυτή την πρακτική. Αυτό είναι που ανησυχεί το Πεκίνο, αυτό είναι που κάνει τους δημοσιογράφους να γράφουν γι' αυτό.”

«Έχουμε έρευνα που δείχνει ότι οι επισκέψεις υψηλού επιπέδου αυξάνουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στη σχέση ΗΠΑ-Ταϊβάν», λέει ο Chen Fang Yu, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Soochow στην Ταϊπέι.

Τέτοιες επισκέψεις, εξηγεί, καλλιεργούν μια πιο φιλική στάση απέναντι στην Αμερική από την πλευρά εκείνων που παραμένουν δύσπιστοι σχετικά με το εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συμμετείχαν πραγματικά εάν η Ταϊβάν δεχόταν επίθεση από την Κίνα. Ωστόσο, υπάρχουν άλλοι εδώ που έχουν εμποτίσει θεωρίες συνωμοσίας, πολλές από τις οποίες προέρχονται από τα στενά της Ταϊβάν, που λένε ότι η Αμερική σπρώχνει την Ταϊπέι σε ένα μονοπάτι πολέμου με την Κίνα, όπως λένε οι θεωρητικοί συνωμοσίας ότι έκανε με τον πόλεμο της Ουκρανίας με τη Ρωσία.

Εν τω μεταξύ, Αμερικανοί βουλευτές και γυναίκες έχουν τους δικούς τους λόγους, όχι πάντα ανιδιοτελείς, να έρχονται εδώ. Τα προσκυνήματα στην Ταϊπέι γίνονται ολοένα και περισσότερο ένας τρόπος για εκείνους της δεξιάς να αποκαλύπτουν τα διαπιστευτήριά τους κατά της Κίνας στους ψηφοφόρους πίσω στην πατρίδα – αν και αυτές τις μέρες η αριστερά φαίνεται πρόθυμη να αποδείξει τις σκληρές θέσεις της όσον αφορά το Πεκίνο.

Η αυξανόμενη επανάληψη και η ασύστολη προπαγάνδα δείχνουν πόσα έχουν αλλάξει μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου.

«Πριν από το 2016, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι επισκέψεις εδώ θα έπρεπε να είναι χαμηλών τόνων», λέει ο Chen Fangyu. «Ήθελαν να αποφύγουν να εξοργίσουν την Κίνα. Αλλά τώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι ό,τι και να κάνουν, θα εξοργίσουν την Κίνα».

Η σχέση της Ταϊβάν με το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι βαθιά και μακροχρόνια. Όταν ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ διέκοψε τους δεσμούς με την Ταϊπέι το 1979 και αναγνώρισε το Πεκίνο, ήταν το Κογκρέσο των ΗΠΑ που τον ανάγκασε να υπογράψει τον νόμο για τις σχέσεις της Ταϊβάν. Αυτή η πράξη είναι που υποστηρίζει τη σχέση με την Ταϊπέι μέχρι σήμερα. Δεσμεύει ρητά τις Ηνωμένες Πολιτείες να αντιταχθούν σθεναρά σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του status quo στα στενά της Ταϊβάν και να παράσχουν στην Ταϊβάν επαρκή όπλα για να αμυνθεί κατά της Κίνας.

Στη δεκαετία του 1970, η Ταϊβάν ήταν μια στρατιωτική δικτατορία. Οι σύμμαχοί της στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν Ρεπουμπλικάνοι. Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν ακόμα πολύ ψυχρός και τα νησιά θεωρούνταν προπύργιο ενάντια στον κομμουνισμό. Σήμερα, ο αντικομμουνισμός μπορεί ακόμα να παίζει μικρό ρόλο. Αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο σημαντικό είναι η αλληλεγγύη με μια δημοκρατία. Η Ταϊβάν δεν είναι πλέον το θέμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Μετά από πράγματα όπως οι εμπορικοί πόλεμοι του Τραμπ, η συζήτηση για την προέλευση του Covid και ο εντοπισμός κατασκοπευτικών μπαλονιών στις ΗΠΑ, η υποστήριξη προς την Ταϊβάν μεταξύ των Αμερικανών εξαπλώνεται πλέον και στα δύο μέρη.

Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης σημαντικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας και οικονομικά συνδεδεμένα με την Ταϊβάν – ιδιαίτερα το εμπόριο ημιαγωγών.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι, σε αντίθεση με αυτό που συνέβη στην Ουκρανία, δεν υπάρχουν φωνές στο Κογκρέσο που να απαιτούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες να διακόψουν τη στρατιωτική τους υποστήριξη στην Ταϊβάν. Αν μη τι άλλο, είναι το αντίθετο.

Αλλά αυτό το ερώτημα παραμένει. Οι επισκέψεις κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό; Όταν η Νάνσυ Πελόζι ήρθε εδώ το καλοκαίρι του 2022, το Πεκίνο απάντησε εκτοξεύοντας βαλλιστικούς πυραύλους πάνω από την κορυφή του νησιού για πρώτη φορά, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Ταϊπέι. Οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά την επίσκεψη έδειξαν ότι η πλειοψηφία εδώ πίστευε ότι η επίσκεψη έπληξε την ασφάλεια της Ταϊβάν.

Είναι πολύ συνηθισμένο αυτές τις μέρες να ακούμε όσους ειδικεύονται στις σπουδές της Ταϊβάν να αναφέρουν την παλιά παροιμία του Προέδρου Θίοντορ Ρούσβελτ, «Μίλα απαλά και κουβαλάς ένα μεγάλο ραβδί». Ο J. Michael Cole λέει ότι αυτό ακριβώς κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ταϊβάν. Λέει ότι οι επισκέψεις στο Κογκρέσο των ΗΠΑ μπορεί να είναι συμβολικές, αλλά αντιπροσωπεύουν καλές δημόσιες σχέσεις για την Ταϊπέι και για τα μέλη του Κογκρέσου. Με εξαίρεση την επίσκεψη της Πελόζι, αυτά τα θέματα πέφτουν επίσης κάτω από το όριο αυτού που πραγματικά ενοχλεί το Πεκίνο.

Όμως, όπως λέει ο J. Michael Cole, τι πραγματικά σημαίνουν αυτές οι επισκέψεις για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊβάν; Σε τελική ανάλυση, «η πραγματικά ουσιαστική πτυχή… όπως οι αυξημένες ανταλλαγές υψηλού επιπέδου για πράγματα όπως η ευφυΐα, όπως η άμυνα, δεν είναι ειδήσεις».

«Είναι εποικοδομητικό», συνεχίζει. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποφασισμένες ότι αυτές οι πληροφορίες δεν δημοσιεύονται από την κυβέρνηση της Ταϊβάν».