Η γυναίκα που αντιμετώπισε το Αλτσχάιμερ μπορεί να μας δείξει πώς να το αποφύγουμε: ScienceAlert

Το κλειδί για να σταματήσει το Αλτσχάιμερ μπορεί να βρίσκεται σε μια γυναίκα που δεν είχε ποτέ τη νόσο.

Παρά τον ισχυρό γενετικό κίνδυνο, μια γυναίκα που έφερε δύο αντίγραφα μιας σπάνιας γενετικής παραλλαγής που συνδέεται με το όψιμο Αλτσχάιμερ που ονομάζεται APOE3 Christchurch φάνηκε ανθεκτική στη γνωστική έκπτωση της νόσου.

Οι επιστήμονες έχουν τώρα παρατηρήσει πώς ποντίκια με παρόμοιο σύνολο γενετικών μεταλλάξεων ανταποκρίθηκαν σε καταστάσεις που μοιάζουν με το Αλτσχάιμερ.

Παρόμοια με την ανθρώπινη κατάσταση, τα ποντίκια φάνηκε να έχουν λιγότερα νευρολογικά ελαττώματα που σχετίζονται με προχωρημένα στάδια της νόσου και ο κύριος παράγοντας ήταν ο τρόπος καθαρισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.Κύτταρα μικρογλοίας) Παθολογική απάντηση στη νόσο.

Αυτό παρέχει νέες ελπίδες για την ανάπτυξη θεραπειών για τη νόσο του Αλτσχάιμερ που επικεντρώνονται στην πρόκληση αυτών των ειδικών απαντήσεων.

Η ερευνητική ομάδα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον λέει ότι αυτή η απάντηση βοηθά να σπάσει η σχέση μεταξύ του πρώιμου σταδίου της νόσου του Αλτσχάιμερ χωρίς συμπτώματα και του όψιμου σταδίου της γνωστικής έκπτωσης.

Και τα δύο είναι κληρονομικά – λεγόμενα Κυρίαρχος γενετικός παράγοντας Νόσος Alzheimer (ADAD) – Οι μη γενετικές μορφές της νόσου του Alzheimer χρειάζονται περίπου 30 χρόνια για να αναπτυχθούν. Δεν υπάρχουν συμπτώματα για τα πρώτα 20 χρόνια περίπου Το αμυλοειδές συσσωρεύεται στον εγκέφαλο σιγά σιγά.

Όταν τα επίπεδα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο φτάσουν σε ένα κρίσιμο σημείο, πολλές καταστροφικές διεργασίες αρχίζουν να συνεργάζονται. Μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ταυ Αρχίζει να μπλέκει Εξαπλώνονται, επιβραδύνοντας τον μεταβολισμό του εγκεφάλου και προκαλώντας συρρίκνωση των ιστών, οδηγώντας σε γνωστική έκπτωση.

«Ένα από τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα στον τομέα της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι γιατί η συσσώρευση αμυλοειδούς οδηγεί σε ασθένεια ταυ», νευρολόγος David Holtzman, MD. Αυτος λεει.

«Οποιοσδήποτε προστατευτικός παράγοντας είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί μας δίνει νέες ενδείξεις για το πώς λειτουργεί η ασθένεια».

Μια εκτεταμένη οικογένεια στην Κολομβία αντιμετώπιζε το ADAD για γενιές, με τα μισά μέλη της οικογένειας να εμφανίζουν συμπτώματα στα 40 τους. Στην περίπτωση αυτής της οικογένειας, η ασθένεια προκλήθηκε από μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται Πρεσενιλίνη-1που σχετίζεται με αυξημένη τάση σχηματισμού Αμυλοειδείς πλάκεςΗ συσσώρευση αμυλοειδούς ξεκινά περίπου στην ηλικία των 20 ετών.

Ένα άτομο σε εκείνη την οικογένεια πέτυχε αυτό που φαινόταν αδύνατο: Διατήρησε τη γνωστική της υγεία μέχρι τα 70 της χρόνια, παρόλο που είχε κληρονομήσει την ασθένεια. Πρεσενιλίνη-1 πηδάω.

Η γυναίκα φαίνεται να είναι η μόνη στην ομάδα που έχει δύο αντίγραφα του APOE3 Christchurch (APOE3ch), το οποίο έχει προταθεί ως εξήγηση για την καλή της τύχη. Όσοι φέρουν μόνο ένα αντίγραφο του APOE3ch εξακολουθούν να παρουσιάζουν σημάδια γνωστικής έκπτωσης σε μικρότερη ηλικία.

Μια μελέτη του 2019 υπέθεσε ότι οι πρόσθετες μεταλλάξεις της γυναίκας καθυστερούσαν τη διαδικασία επιβραδύνοντας την ταχεία εξάπλωση του ταυ.

«Αυτή η γυναίκα ήταν πολύ ασυνήθιστη, καθώς είχε παθολογία αμυλοειδούς αλλά όχι μεγάλη παθολογία ταυ, και είχε μόνο πολύ ήπια, όψιμης έναρξης γνωστικά συμπτώματα», είπε ο Χόλτζμαν. Εξηγεί. «Αυτό μας υποδηλώνει ότι μπορεί να περιέχει ενδείξεις για αυτή τη σύνδεση μεταξύ αμυλοειδούς και ταυ».

Αλλά δεδομένου ότι αυτό το συγκεκριμένο σύνολο γενετικών μεταλλάξεων έχει καταγραφεί μόνο σε ένα άτομο στον κόσμο, ήταν αδύνατο να προσδιοριστεί αν είναι… Μπορεί να εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες στην αξιοσημείωτη γνωστική της υγεία.

Έτσι, ο Holtzman και οι συνεργάτες του μελέτησαν ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά για να παράγουν περίσσεια αμυλοειδούς και εισήγαγαν ένα γονίδιο που φέρει τη μετάλλαξη APOE3ch. Στη συνέχεια έκαναν ένεση μικρής ποσότητας πρωτεΐνης ταυ, η οποία αναμενόταν να προκαλέσει προβλήματα σε εγκεφάλους ήδη γεμάτους αμυλοειδές.

Σε μοντέλα ποντικιών, όπως στην περίπτωση της Κολομβιανής, το tau δεν εξαπλώθηκε όπως αναμενόταν. Ο λόγος: Τα μικρογλοία γύρω από τις αμυλοειδείς πλάκες ήταν πολύ ενεργά και αποτελεσματικά στον καθαρισμό της πρωτεΐνης.

«Αυτά τα μικρογλοία μαζεύουν την ταυ και την υποβαθμίζουν πριν η παθολογία της ταυ εξαπλωθεί αποτελεσματικά στο επόμενο κύτταρο». Αυτος λεει Χόλτζμαν.

«Εάν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να μιμηθούν τα αποτελέσματα της μετάλλαξης του APOE Christchurch», λέει ο Holtzman Αυτος λεει«Ενδέχεται να είμαστε σε θέση να εμποδίσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται ήδη στο δρόμο για την ανάπτυξη άνοιας Αλτσχάιμερ από το να συνεχίσουν σε αυτόν τον δρόμο».

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο κύτταρο.