Η εμπειρία ανταμοιβής αυξάνει τη συνδεσιμότητα μεταξύ του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας και άλλων περιοχών του εγκεφάλου

Περίληψη: Η μελέτη αποκαλύπτει πώς η ανταμοιβή ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ του κοιλιακού ραβδωτού σώματος και του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας, επηρεάζοντας τη συμπεριφορά.

πηγή: Ίδρυμα Kessler

Οι ερευνητές αναφέρουν αποτελέσματα που προσθέτουν στη γνώση μας για το πώς διαμορφώνεται η ανθρώπινη συμπεριφορά από το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας, ένα συγκεκριμένο δίκτυο περιοχών του εγκεφάλου με καταστάσεις ανάπαυσης και εργασίας.

Το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας (DMN), που περιλαμβάνει τον οπίσθιο έσω φλοιό, τον έσω προμετωπιαίο φλοιό και τις πλευρικές κροταφικές βρεγματικές περιοχές, έχει αποδειχθεί ότι εμπλέκεται σε πολλές συμπεριφορές που σχετίζονται με εργασίες. Οι μελέτες δείχνουν ότι η δραστηριότητα του DMN αυξάνεται κατά τη διάρκεια της σκέψης που κατευθύνεται προς τα μέσα και μειώνεται κατά τη διάρκεια εργασιών που κατευθύνονται προς τα έξω που απαιτούν εστιασμένη προσοχή.

Αν και υπάρχουν στοιχεία για το ρόλο του DMN στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς, λίγα είναι γνωστά για το πώς οι αλλαγές που σχετίζονται με την εργασία στο DMN επηρεάζουν τη συνδεσιμότητα με άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, ενώ ορισμένες παρατηρήσεις υποδηλώνουν μια έμμεση σχέση μεταξύ του DMN και του ραβδωτού σώματος, ο τρόπος με τον οποίο το DMN και το ραβδωτό σώμα αλληλεπιδρούν κατά τη διάρκεια των εργασιών παραμένει ασαφές.

Για να διερευνήσει περαιτέρω τις λειτουργίες του DMN, ο Dr. Οι Dobryakova και Smith εφάρμοσαν μια νέα ανάλυση μιας εργασίας ανταμοιβής, χρησιμοποιώντας δεδομένα συμπεριφοράς και νευροαπεικόνισης από 495 τυχαία επιλεγμένα άτομα στο Human Connectome Project, μια ανοιχτή βάση δεδομένων υγιών συμμετεχόντων.

Οι στόχοι της ανάλυσης ψυχοφυσιολογικής αλληλεπίδρασης βάσει δικτύου ήταν διπλοί, σύμφωνα με την Δρ Dobryakova, ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Έρευνας Τραυματικών Εγκεφαλικών Τραυμάτων του Ιδρύματος.

Πρώτον, για να ελέγξουμε τα αποτελέσματα της ανταμοιβής στη συνδεσιμότητα μεταξύ του DMN και του ραβδωτού σώματος. Και δεύτερον, εάν αυτή η σύνδεση σχετίζεται με συμπεριφορικά και προσωπικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την επεξεργασία ανταμοιβής».

Σε συμφωνία με άλλες μελέτες, κατά τη διάρκεια της εργασίας, παρατήρησαν μειωμένη ενεργοποίηση DMN και σχετική αυξημένη ενεργοποίηση άλλων δικτύων.

«Συγκεκριμένα, διαπιστώσαμε ότι η εμπειρία ανταμοιβής ενίσχυσε τη συνδεσιμότητα μεταξύ του DMN και του κοιλιακού ραβδωτού σώματος», ανέφερε η Δρ Dobryakova, ένα φαινόμενο που αφορά το DMN. Μας εξέπληξε επίσης το γεγονός ότι η δύναμη αυτής της σύνδεσης συνδέθηκε με χαρακτηριστικά προσωπικότητας που σχετίζονται με τη διαφάνεια.

Η καλύτερη κατανόηση της σωστής λειτουργίας του εγκεφάλου θα επηρεάσει τη μελλοντική έρευνα και φροντίδα για άτομα με νευροψυχιατρικά σύνδρομα. «Η βελτίωση της κατανόησης της αλληλεπίδρασης του DMN με άλλα δίκτυα εγκεφάλου έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει την κλινική έρευνα για καλύτερες θεραπείες για κοινά σύνδρομα όπως η κατάθλιψη, η κατάχρηση ουσιών και η σχιζοφρένεια», κατέληξε η Δρ Dobryakova.

Χρηματοδότηση: Η έρευνα αυτή υποστηρίχθηκε από επιχορηγήσεις από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας R21-MH113917 (DVS), R03-DA046733 (DVS), RF1-AG067011 (DVS), R01-NS121107 (ΕΔ).

Σχετικά με αυτό το μπόνους και ειδήσεις έρευνας συμπεριφορικής νευροεπιστήμης

συγγραφέας: Κάρολαν Μέρφι
πηγή: Ίδρυμα Kessler
Επικοινωνία: Carolan Murphy – The Kessler Foundation
εικόνα: Η εικόνα είναι δημόσια

αρχική αναζήτηση: ανοιχτή πρόσβαση.
“Η ανταμοιβή ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ του κοιλιακού ραβδωτού σώματος και του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίαςΓράφει η Ekaterina Dobryakova et al. NeuroImage

Περίληψη

δείτε επίσης

Η ανταμοιβή ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ του κοιλιακού ραβδωτού σώματος και του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας

Το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας (DMN) έχει θεωρηθεί ότι εμπλέκεται σε μια σειρά κοινωνικών, γνωστικών και συναισθηματικών λειτουργιών. Ωστόσο, οι προηγούμενοι λογαριασμοί δεν εξετάζουν πώς το DMN συνεισφέρει σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου ανάλογα με το ψυχολογικό πλαίσιο, γεγονός που καθιστά την κατανόησή μας για τη λειτουργία του DMN ελλιπή.

Αντιμετωπίσαμε αυτό το κενό εφαρμόζοντας μια νέα ανάλυση ψυχοφυσιολογικής αλληλεπίδρασης βάσει δικτύου (nPPI) στην εργασία ανταμοιβής στο Human Connectome Project.

Αρχικά εστιάσαμε στις αποκρίσεις εργασιών που προκαλούνται από το DMN και άλλα δίκτυα που αφορούν τον προμετωπιαίο φλοιό, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου εκτελεστικού ελέγχου (το προεξέχον δίκτυο) και του αριστερού και δεξιού μετωπιαίου βρεγματικού δικτύου.

Σε συμφωνία με ένα σύνολο προηγούμενων μελετών, το DMN έδειξε σχετική μείωση στην ενεργοποίηση κατά τη διάρκεια της εργασίας, ενώ τα άλλα δίκτυα παρουσίασαν σχετική αύξηση κατά τη διάρκεια της εργασίας. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήσαμε αναλύσεις nPPI για να αξιολογήσουμε εάν αυτά τα δίκτυα εμφανίζουν αλλαγές που εξαρτώνται από την εργασία στη συνδεσιμότητα με άλλες περιοχές του εγκεφάλου.

Αξιοσημείωτα, διαπιστώσαμε ότι η εμπειρία ανταμοιβής ενισχύει τη συνδεσιμότητα που εξαρτάται από την εργασία μεταξύ του DMN και του κοιλιακού ραβδωτού σώματος, ένα αποτέλεσμα που ήταν ειδικό για το DMN. Παραδόξως, η δύναμη της σύνδεσης DMN-VS σχετιζόταν με χαρακτηριστικά προσωπικότητας που σχετίζονται με το άνοιγμα.

Συνολικά, αυτά τα ευρήματα προωθούν τα μοντέλα DMN δείχνοντας πώς συμβάλλουν σε άλλα συστήματα του εγκεφάλου κατά την εκτέλεση εργασιών και πώς αυτές οι συνεισφορές συσχετίζονται με μεμονωμένες διαφορές.