Ένα νέο μοντέλο προβλέπει ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός θα εξαφανιστεί σε 300 εκατομμύρια χρόνια από τώρα, φέρνοντας τις ηπείρους μαζί για να σχηματίσουν μια νέα υπερήπειρο που ονομάζεται Αμασία που βρίσκεται γύρω από τον Βόρειο Πόλο.
Η προσομοίωση πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Curtin της Αυστραλίας, η οποία τόνισε το γεγονός ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι παλαιότερος και άρχισε να συρρικνώνεται ξανά όταν οι δεινόσαυροι περιπλανήθηκαν στη Γη – αυτή τη στιγμή χάνει μερικά εκατοστά το χρόνο.
Το μοντέλο δείχνει την Ασία καθώς κινείται ανατολικά προς την Αμερική, η οποία τραβιέται προς τα δυτικά μέχρι να συναντηθούν οι τρεις ήπειροι σαν ένα τέλειο κομμάτι παζλ. Η Ανταρκτική βρίσκει τελικά το δρόμο της προς τη Νότια Αμερική και η Αφρική συνδέεται με την Ασία από τη μια πλευρά και την Ευρώπη από την άλλη για να ολοκληρώσει την Αμάσεια.
Η ανάλυση μπορεί να φτάσει στο σημείο, καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι μια νέα υπερήπειρος σχηματιζόταν κάθε 600 εκατομμύρια χρόνια και η τελευταία ήταν η Παγγαία που σχηματίστηκε πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια.
Οι προσομοιώσεις προβλέπουν ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός θα εξαφανιστεί, συνεχίζοντας να μετακινείται ο ένας προς τον άλλο γύρω από τον Βόρειο Πόλο
Η πρώτη υπερήπειρος, που πιστεύεται ότι είναι η Valpara, σχηματίστηκε πριν από 3,3 δισεκατομμύρια χρόνια και ακολουθήθηκε από την Ur 300 εκατομμύρια χρόνια αργότερα.
Ωστόσο, η Ουρ είναι ευρέως αποδεκτή ως η πρώτη υπερήπειρος λόγω ισχυρότερων στοιχείων που δείχνουν την ύπαρξή της – λίγα είναι γνωστά για τη Valpara.
Η Kenorland ήταν η επόμενη όταν σχηματίστηκε πριν από 2,7 δισεκατομμύρια χρόνια, και λέγεται ότι αποτελείται από μικρότερους κράτωνες, οι οποίοι είναι μεγάλες, σταθερές συστάδες του φλοιού της Γης που αποτελούν τον πυρήνα της ηπείρου.
Μετά ήρθε η Κολούμπια, η οποία σχηματίστηκε από τεράστιες συγκρούσεις πριν από 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η γιγάντια ήπειρος αποτελείται από πρωτόγονες κρεατίνες που στο παρελθόν αποτελούνταν από τη Λαυρεντία, τη Βαλτική, τις ασπίδες της Ουκρανίας και του Αμαζονίου, την Αυστραλία, ακόμη και τη Σιβηρία, τη βόρεια Κίνα και την Καλαχάρι.
Η Ασία κινείται ανατολικά προς την Αμερική, η οποία σύρεται προς τα δυτικά μέχρι να ενωθούν όλα σαν ένα κομμάτι παζλ. Η Ανταρκτική βρίσκει τελικά το δρόμο της προς τη Νότια Αμερική, η Αφρική συνδέεται με την Ασία από τη μια πλευρά και την Ευρώπη από την άλλη για να συμπληρώσει την Αμάσεια
Όταν η Κολούμπια άρχισε να αποσυντίθεται κατά τη διάρκεια μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών, ενώθηκαν ξανά πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια για να σχηματίσουν τη Ροδίνια και κυριάρχησαν στον κόσμο για τα επόμενα 350 εκατομμύρια χρόνια.
Η Παννωτία ήρθε στη συνέχεια, σχηματίστηκε πριν από περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια και διήρκεσε για 550 εκατομμύρια χρόνια πριν χωριστεί στη Λαυρεντία, τη Σιβηρία και τη Βαλτική με την κύρια χερσαία μάζα της Gondwana στα νότια.
Τότε εμφανίστηκε η περίφημη Πανγαία πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η μεγάλη μάζα άρχισε να αποσυντίθεται πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, κατά τη διάρκεια του πρώιμου Ιουρασικού, για να σχηματίσει τελικά τις σύγχρονες ηπείρους, τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον Ινδικό Ωκεανό.
Η επόμενη υπερήπειρος θα είναι η Αμάσεια.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Τσουάν Χουάνγκ είπε στο α δήλωση: Η προκύπτουσα νέα υπερήπειρος έχει ήδη ονομαστεί Αμασία επειδή ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός θα κλείσει (σε αντίθεση με τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό) όταν η Αμερική συγκρουστεί με την Ασία.
Η ιστορία δείχνει ότι μια νέα υπερήπειρος σχηματίζεται κάθε 600 εκατομμύρια χρόνια, η τελευταία από τις οποίες ήταν η Παγγαία, η οποία σχηματίστηκε πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια.
Η Αυστραλία αναμένεται επίσης να διαδραματίσει ρόλο σε αυτό το σημαντικό γεγονός της Γης, πρώτα σύγκρουση με την Ασία και στη συνέχεια συνδέοντας την Αμερική με την Ασία μόλις κλείσει ο Ειρηνικός.
Ο Ειρηνικός Ωκεανός σχηματίστηκε πριν από περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια όταν η Rodina άρχισε να διαλύεται, καθιστώντας τον τον παλαιότερο ωκεανό μεταξύ αυτής της ομάδας.
Ωστόσο, συρρικνώνεται επίσης κατά 0,19 τετραγωνικά μίλια ετησίως λόγω της κίνησης των τεκτονικών πλακών κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.
Ο συν-συγγραφέας John Curtin, διακεκριμένος καθηγητής Cheng Xiang Li, επίσης της Σχολής Curtin για τη Γη και τις Πλανητικές Επιστήμες, είπε ότι η ύπαρξη μιας ενιαίας ηπειρωτικής μάζας που κυριαρχεί σε ολόκληρο τον κόσμο θα άλλαζε δραματικά το οικοσύστημα της Γης.
«Η Γη όπως ξέρουμε θα είναι πολύ διαφορετική όταν σχηματιστεί η Αμασία. Η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να πέσει και το τεράστιο εσωτερικό της υπερηπείρου θα είναι εξαιρετικά άνυδρο καθώς οι ημερήσιες θερμοκρασίες αυξάνονται.
Η Γη αυτή τη στιγμή αποτελείται από επτά ηπείρους με πολύ διαφορετικά ανθρώπινα οικοσυστήματα και πολιτισμούς, επομένως θα ήταν υπέροχο να σκεφτούμε πώς θα μοιάζει ο κόσμος σε 200 έως 300 εκατομμύρια χρόνια.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”