Η υπερβολική ζέστη είναι πιθανό να εξαφανίσει ανθρώπους και θηλαστικά σε «τριπλό χτύπημα»

Μια μελέτη προβλέπει μια μαζική εξαφάνιση θηλαστικών εντός 250 εκατομμυρίων ετών λόγω της υπερβολικής ζέστης που προκύπτει από το σχηματισμό μιας υπερηπείρου. Η έρευνα υπογραμμίζει τον θανατηφόρο συνδυασμό ενός θερμότερου ήλιου και αυξημένου διοξειδίου του άνθρακα₂και ηπειρωτικές επιρροές, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της χαρτογράφησης μάζας γης για την αξιολόγηση της κατοικιμότητας των εξωπλανητών.

Μια άνευ προηγουμένου ζέστη πιθανότατα θα προκαλέσει την επόμενη μαζική εξαφάνιση μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, εξαφανίζοντας σχεδόν όλα τα θηλαστικά μέσα σε περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 25 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Φυσικές επιστήμες της γης Με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, το βιβλίο παρουσιάζει τα πρώτα κλιματικά μοντέλα υπερυπολογιστών του απώτερου μέλλοντος και δείχνει πώς τα ακραία κλιματικά φαινόμενα θα επιδεινωθούν δραματικά όταν οι ήπειροι του κόσμου ενωθούν τελικά για να σχηματίσουν μια ενιαία θερμή, ξηρή και σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη υπερήπειρο.

Παράγοντες που συμβάλλουν στις ακραίες θερμοκρασίες

Τα αποτελέσματα δείχνουν πώς αυτές οι υψηλότερες θερμοκρασίες ρυθμίζονται να ανεβαίνουν, καθώς ο ήλιος γίνεται φωτεινότερος, εκπέμπει περισσότερη ενέργεια και θερμαίνει τη Γη. Οι τεκτονικές διεργασίες, που συμβαίνουν στον φλοιό της Γης και οδηγούν στο σχηματισμό μιας υπερηπείρου, θα οδηγούσαν επίσης σε συχνότερες ηφαιστειακές εκρήξεις, με αποτέλεσμα μαζικές απελευθερώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, θερμαίνοντας περαιτέρω τον πλανήτη.

Τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, επιβίωσαν ιστορικά χάρη στην ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις ιδιοτροπίες του καιρού, ιδιαίτερα μέσω προσαρμογών όπως η γούνα και η χειμερία νάρκη στο κρύο, καθώς και σύντομες περιόδους χειμερίας νάρκη σε ζεστό καιρό.

Ενώ τα θηλαστικά έχουν εξελιχθεί για να μειώσουν το κατώφλι τους για επιβίωση σε ψυχρή θερμοκρασία, η ανοχή τους στην ανώτερη θερμοκρασία παρέμεινε γενικά σταθερή. Αυτό καθιστά πολύ πιο δύσκολη την αντιμετώπιση της παρατεταμένης έκθεσης σε ακραία ζέστη και οι προσομοιώσεις του κλίματος, εάν επιτευχθούν, θα αποδειχθούν τελικά μη βιώσιμες.

Επιπτώσεις για τα θηλαστικά

Επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Alexander Farnsworth, ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ«Μια νεοεμφανιζόμενη υπερήπειρος θα δημιουργούσε αποτελεσματικά μια τριπλή σύγχυση, συμπεριλαμβανομένου ενός ηπειρωτικού φαινομένου, ενός θερμότερου ήλιου και περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα», είπε.₂ στην ατμόσφαιρα, οδηγώντας σε αυξημένες θερμοκρασίες στα περισσότερα μέρη του πλανήτη. Το αποτέλεσμα είναι ένα κυρίως εχθρικό περιβάλλον χωρίς τροφή και πηγές νερού για τα θηλαστικά.

– Ευρύ εύρος θερμοκρασίας που κυμαίνεται από 40 έως 50 βαθμούς ΚελσίουΑκόμη μεγαλύτερες καθημερινές ακραίες καταστάσεις, που επιδεινώνονται από τα υψηλά επίπεδα υγρασίας, θα μπορούσαν τελικά να καθορίσουν τη μοίρα μας. Άνθρωποι – μαζί με πολλούς άλλους Ταξινόμηση – Θα λήξουν λόγω της αδυναμίας τους να απαλλαγούν από αυτή τη ζέστη μέσω του ιδρώτα και να δροσίσουν το σώμα τους.

Αν και η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο και η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πιθανό να είναι μια αυξανόμενη αιτία θερμικού στρες και θνησιμότητας σε ορισμένες περιοχές, η έρευνα δείχνει ότι ο πλανήτης θα πρέπει να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό κατοικήσιμος για να αλλάξει η σεισμική μάζα στο μακρινό μέλλον. Όταν όμως σχηματιστεί η υπερήπειρος, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι μόνο το 8% με 16% της γης θα είναι κατοικήσιμο για θηλαστικά.

Αντιμετώπιση της τρέχουσας κλιματικής κρίσης

Η Δρ Eunice Lu, συν-συγγραφέας και ερευνητής στην κλιματική αλλαγή και την υγεία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, δήλωσε: «Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην ξεχνάμε την τρέχουσα κλιματική κρίση που αντιμετωπίζουμε, η οποία είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων εκπομπών αέρια θερμοκηπίου. Ενώ αναμένουμε ότι ο πλανήτης θα γίνει ακατοίκητος σε 250 εκατομμύρια χρόνια, σήμερα γινόμαστε ήδη μάρτυρες υπερβολικής ζέστης που είναι επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να φτάσουμε τις καθαρές μηδενικές εκπομπές όσο το δυνατόν συντομότερα.

Μεθοδολογία και μελλοντικές προβλέψεις

Η διεθνής ομάδα επιστημόνων εφάρμοσε κλιματικά μοντέλα, προσομοιώνοντας τις τάσεις της θερμοκρασίας, του ανέμου, των βροχοπτώσεων και της υγρασίας για την επόμενη υπερήπειρο – που ονομάζεται Pangea Ultima – η οποία αναμένεται να σχηματιστεί τα επόμενα 250 εκατομμύρια χρόνια. Για την εκτίμηση του μελλοντικού επιπέδου διοξειδίου του άνθρακα₂ Η ομάδα χρησιμοποίησε μοντέλα τεκτονικής πλακών, χημείας ωκεανών και βιολογίας για να χαρτογραφήσει τις εισροές και τις εκροές διοξειδίου του άνθρακα₂.

Μελλοντική Εταιρεία₂ Οι υπολογισμοί διεξήχθησαν από τον καθηγητή Benjamin Mills από το Πανεπιστήμιο του Leeds, ο οποίος είπε: «Πιστεύουμε ότι το διοξείδιο του άνθρακα₂ Θα μπορούσε να αυξηθεί από περίπου 400 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) σήμερα σε περισσότερα από 600 ppm εκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα, διαφορετικά θα βλέπαμε αυτούς τους αριθμούς πολύ νωρίτερα.

«Οι προοπτικές για το μακρινό μέλλον φαίνονται πολύ ζοφερές», είπε ο Δρ Φάρνσγουορθ, ο οποίος είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής του Συστήματος, Περιβάλλοντος και Πόρων της Γης του Θιβετιανού Οροπεδίου (TPESER) στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών του Ερευνητικού Ινστιτούτου Οροπεδίου του Θιβέτ. Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσαν να είναι διπλάσια επίπεδα ρεύματος. Ο Ήλιος αναμένεται επίσης να εκπέμπει περίπου 2,5% πρόσθετη ακτινοβολία Η υπερήπειρος βρίσκεται κυρίως στις θερμές και υγρές τροπικές περιοχές και μεγάλο μέρος του πλανήτη μπορεί να παρουσιάσει θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 40 έως 70 βαθμούς Κελσίου.

«Αυτό το έργο υπογραμμίζει επίσης ότι ένας κόσμος μέσα στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» του ηλιακού συστήματος μπορεί να μην είναι ο πιο φιλόξενος για τους ανθρώπους, ανάλογα με το αν οι ήπειροι είναι διάσπαρτες, όπως έχουμε σήμερα, ή σε μια μεγάλη υπερήπειρο».

Συνάφεια με την έρευνα εξωπλανητών

Επιπλέον, η έρευνα καταδεικνύει τη σημασία της ηπειρωτικής τεκτονικής και της διάταξης κατά τη διεξαγωγή έρευνας σε πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος, που ονομάζονται εξωπλανήτες. Αν και η Γη θα είναι ακόμα εντός της κατοικήσιμης ζώνης σε 250 εκατομμύρια χρόνια, ο σχηματισμός μιας υπερηπείρου με υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα θα καταστήσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ακατοίκητο για τα θηλαστικά. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η χαρτογράφηση της χερσαίας περιοχής ενός απομακρυσμένου κόσμου θα μπορούσε να είναι βασικός παράγοντας για τον προσδιορισμό του πόσο κατοικήσιμος είναι για τον άνθρωπο.

Αναφορά: «Τα ακραία κλίματα που ενδέχεται να οδηγήσουν στην εξαφάνιση των χερσαίων θηλαστικών κατά την επόμενη συγκέντρωση υπερηπείρου» από τους Alexander Farnsworth, Y. T. Eunice Lu και Paul J. Valdes και Jonathan R. Buzan, Benjamin J. W. Mills και Andrew S. Meredith και Christopher R. Scotties και Hannah R. Wakeford, 25 Σεπτεμβρίου 2023, Φυσικές επιστήμες της γης.
doi: 10.1038/s41561-023-01259-3

Η έρευνα αποτέλεσε μέρος ενός έργου που χρηματοδοτήθηκε από το Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας για το Φυσικό Περιβάλλον του Ηνωμένου Βασιλείου (UKRI NERC) που ερευνά το κλίμα των υπερηπείρων και τις μαζικές εξαφανίσεις.