Ιταλικός Χορός με Αρχαίες Ελληνικές Ρίζες – Greek Herald

Της Κάθυ Καραγεωργίου

Ως Έλληνας Αυστραλός που ζει στην Ελλάδα, μου αρέσει να μένω σε επαφή με ειδήσεις, απόψεις και γεγονότα που σχετίζονται με την Αυστραλία. Σε μια πρόσφατη διαδικτυακή αναζήτηση, ενθουσιάστηκα με τα φεστιβάλ «tarantella» στη Βικτώρια και τη Νέα Νότια Ουαλία.

Ο ενθουσιασμός μου για την ταραντέλα προέρχεται από μια επίσκεψη στη Νάπολη και τη Σικελία πριν από μερικά χρόνια. Από το 8 με έχει γοητεύσει ο πολιτισμός της νότιας Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένων των πρώην ελληνικών αποικιών της, της Magna Graecia.^Th αιώνα π.Χ Εκεί, ήμουν επίσης εκτεθειμένος σε έναν ζωηρό χορό και τη σχετική μουσική του – την ταραντέλα.

Κυρίως συναισθηματική μουσική και χορός εγκατάλειψης και έκστασης, η ταραντέλα πιστεύεται ότι έχει αρχαιοελληνικές ρίζες στη λατρεία του Διονυσιακού θεού του κρασιού και του γλεντιού.

Στην αρχαία Ελλάδα, μόνο γυναίκες συμμετείχαν στις Διονυσιακές ή Αρτέμιδος/Διάνα (θεά της φύσης) τελετές. Αιώνες αργότερα, οι άνδρες συμμετείχαν στη διασκέδαση ενσωματώνοντάς την σε τελετουργίες πολεμιστών μέχρι που οι Ρωμαίοι απαγόρευσαν εντελώς τους εορτασμούς των προκατόχων της ταραντέλλα το 186 π.Χ.

Ωστόσο, ο χορός της ταραντέλας και η ξέφρενη μουσική του δεν μπόρεσαν να αποτραπούν από το να γίνουν «υπόγεια» για αιώνες στη Magna Graecia – περιοχές όπως η Σικελία, η Νάπολη, η Καμπανία, η Καλαβρία και η Απουλία. Στο Μεσαίωνα, η εκκλησία δεν μπορούσε να καταστείλει τη δημοτικότητα της ταραντέλας και την ενσωμάτωσε στην καθολική θρησκεία, δίνοντάς της ακόμη και έναν προστάτη άγιο – τον Άγιο Παύλο.

Η δημοτικότητα της Tarantella δεν έχει μειωθεί στη σύγχρονη εποχή. Το Salento, στην περιοχή της Απουλίας της νότιας Ιταλίας, φιλοξενεί ένα ετήσιο φεστιβάλ ταραντέλας που προσελκύει πάνω από 100.000 άτομα. Η πόλη του Σαλέντο, ο Τάραντας (Taras στα αρχαία ελληνικά ή Tarantum στα αρχαία ρωμαϊκά), λέγεται ότι είναι η γενέτειρα του Ταραντισμού, από τον οποίο ο Tarantella πήρε το όνομά του.

Στον ταραντισμό, το θύμα πιστεύεται ότι δαγκώθηκε από έναν τύπο αράχνης ταραντούλας που βρέθηκε στη Magna Graecia (ορισμένοι λένε την αράχνη της μαύρης χήρας – συνδέοντας τη «γυναίκα» με την αρχαία ελληνική μυθολογική της προέλευση). Σε περίπτωση δαγκώματος, το άτομο αναγκάζεται να κινηθεί ή να χορέψει, ενθαρρύνεται από μέλη της οικογένειας, φίλους και γείτονες και να ενωθεί μαζί τους έτσι ώστε το δηλητήριο της αράχνης να αποβληθεί από το σώμα. Η φρενίτιδα κρατάει μέρες, συμπεριλαμβανομένου του σώματος, του ήχου (μουσική). Πολλοί θεωρούν αυτή τη θεραπεία δαγκώματος (που είναι το όνομα ενός δημοφιλούς χορού Tarantella: pissica – σημαίνει δάγκωμα), ειδικά στις γυναίκες, ως μεταφορά για την έντονη συναισθηματική ανάπτυξη του θυμού, της λύπης, της κατάθλιψης και του πόνου γενικότερα. Έτσι η ταραντέλα χρησίμευε και ως κάθαρση ή εξορκισμός.

Όταν έμαθα ότι μια συναυλία ταραντέλας επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην Πάτρα, στο πλαίσιο της εκδήλωσης Magna Graecia και των εορτασμών του Καρναβαλιού, τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει! Επιλεγμένοι μουσικοί περιλαμβάνουν τον Encardia και άλλους, όπως ο προωθητικός οδηγός του Melbourne Tarantella Festival, γνωστός ως “The King of Tarantella” – Ciccio Nucera.

Η βραδιά ήταν καταπληκτική, η μουσική ήταν πραγματικά δυνατή και συναισθηματική. Ήταν τόσο συγκινητικό και συγκινητικό που μας μετακίνησε στην πίστα, σχεδόν σαν trance, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του κοινού χόρεψε για πρώτη φορά.

Η εμπειρία της ταραντέλας ήταν τόσο μεγάλη εμπειρία που βρήκα και μίλησα με τον θρυλικό συνθέτη, τραγουδιστή και χορευτή Ciccio Nucera του “Tarantella King”.

Ο Ciccio επεσήμανε ότι ήταν ο Griko – ελληνικής καταγωγής – και ότι οι παππούδες του μιλούσαν τη γλώσσα Grecanico, με καταγωγή από το χωριό Magna Graecian Galiciano στην Καλαβρία.

READ  Τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα κέικ φρούτων για ελληνικά μπισκότα στη Σιγκαπούρη and the Die

«Γεννήθηκα με την ταραντέλα ακόμα και στην κοιλιά της μητέρας μου», μου λέει, προσθέτοντας ότι από την ηλικία των δύο ετών παίζει ακορντεόν (μορφή ακορντεόν) και ντέφι, ενώ η ταραντέλα περιλαμβάνει άλλα όργανα – το φλάουτο, ένα μορφή. Γκάιντες ακόμα και μερικές κιθάρες.

«Οι Έλληνες επηρέασαν πολύ την ταραντέλα στην αρχική της ελληνική γλώσσα. Υπάρχουν επίσης ίχνη θρακικής μουσικής και χορού στην ταραντέλα, όπως τα Jonaratica και μερικές κρητικές λύρες.

Το Ciccio αναφέρεται στις αγροτικές ρίζες της ταραντέλας, με τους βοσκούς να παίζουν γύρω από τις φωτιές με χειροποίητα όργανα. Κάτι που παρατήρησα στη συναυλία της Πάτρας ήταν ότι η μουσική θα τονώσει τον ρυθμό του χορού της ταραντέλας και το αντίστροφο. Τότε, η ταραντέλα συνέβη αυθόρμητα, αλλά τώρα χρειάζεται οργάνωση και προσπάθεια με τη μορφή φεστιβάλ και συναυλιών για να διατηρηθεί η κληρονομιά της, εξηγεί ο Ciccio.

Ερωτηθείς για το χρόνο του στο Φεστιβάλ Tarantella της Μελβούρνης τον περασμένο μήνα, ο Ciccio λέει ότι εμπνεύστηκε από την Αυστραλία.

«Κρατούν ζωντανές τις παραδόσεις, 2 επίσης^ν.δ Γενιά Ελλήνων και Ιταλών. Το μόνο πράγμα που θέλω να πω στους Αυστραλούς είναι ότι ένιωσα σαν στο σπίτι μου εκεί και θα ήθελα πολύ να επιστρέψω. Και όσο για την ταραντέλα – είναι εθιστική».

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!