Ο δροσερός αέρας ήταν αναζωογονητικός καθώς ο εορτασμός των Ευχαριστιών της Περιφέρειας του Ποταμού έλαβε χώρα την Πέμπτη.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα περνούσα την Ημέρα των Ευχαριστιών έξω από τη γενέτειρά μου, τη Σάρλοτ. Ωστόσο, η Ημέρα των Ευχαριστιών στο Μοντγκόμερι είναι ένα θέαμα που γιορτάζεται από ολόκληρη την κοινότητα, με κεντρικό σημείο την κλασική Ημέρα της Τουρκίας.
Όχι μόνο το πρώτο μου Turkey Classic ξεπέρασε τις προσδοκίες, αλλά μπόρεσα να το ζήσω με τον μπαμπά μου, ο οποίος πέταξε από τη Βόρεια Καρολίνα και παρακολούθησε τον πρώτο του αγώνα ποδοσφαίρου στην Αλαμπάμα.
Εδώ είναι τα αξιοθέατα, οι ήχοι και τα σημαντικότερα σημεία από την πρώτη μου εμπειρία στο Turkey Day Classic, την 99η έκδοση, καθώς η Αλαμπάμα φιλοξένησε το Tuskegee.
Οι εικόνες και οι ήχοι της πρωινής παρέλασης
Ήταν μια νωρίς το πρωί έναρξη μιας ολόκληρης ημέρας εορτασμών. Ξεκίνησα τη μέρα μου στο κέντρο της πόλης βουτώντας στην παρέλαση που αποτελεί μέρος του κλασικού HBCU. Οι δρόμοι γέμισαν χαμόγελα καθώς εκατοντάδες πανηγύριζαν.
Το συγκρότημα της Πολιτείας της Αλαμπάμα ταρακούνησε το σπίτι με μια επιλογή από υπέροχη μουσική, ενώ το Hornet Nation τους επευφημούσε περήφανα. Ο δήμαρχος Stephen Reed ήταν στην κορυφή της λίστας πολλών τοπικών ηγετών που παρέλασαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Με την έναρξη στις 2 μ.μ., πήρα το δρόμο για το στάδιο Hornet μετά το σόου ακριβώς στην ώρα που άνοιξαν οι πύλες για τα μέσα ενημέρωσης.
Μεσημεριανές βόλτες και μυρωδιά μπάρμπεκιου
«Ουάου, είναι πολλά RV», αναφώνησε ο μπαμπάς μου καθώς οδηγούσα στην πανεπιστημιούπολη του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα μέχρι το πάρκινγκ των μέσων ενημέρωσης. Τα παρασκήνια ήταν ήδη πανδαισία και ήμασταν ακόμα ώρες μακριά από την έναρξη.
Η μυρωδιά του μπάρμπεκιου στη σχάρα χτύπησε αμέσως τη μύτη μου καθώς περπατούσαμε στο γήπεδο. Ο πατέρας μου και εγώ ξέραμε ότι έπρεπε να επισκεφτούμε πρώτα τις πίσω πύλες. Η ομάδα των ελληνικών οργανώσεων Divine Nine έκλεισε εκεί με τις τεράστιες σκηνές τους. Είχαν αρκετό φαγητό για να ταΐσουν σχεδόν όλους τους παρευρισκόμενους.
Οι παλιές μαρμελάδες έσκαγαν για να δημιουργήσουν υπέροχες δονήσεις. Περίπου δύο ώρες πριν από την έναρξη, σκέφτηκα: «Γιατί δεν δείξω στους γονείς μου πού εργάζομαι και δεν κάνω μια περιήγηση στην πανεπιστημιούπολη και στο χώρο του Τύπου;»
Το όμορφο πράσινο γρασίδι του σταδίου Hornets άστραφτε στον απογευματινό ήλιο. Βλέποντας ένα από τα αγαπημένα μου στάδια του κολεγίου HBCU, ο πατέρας μου γοητεύτηκε από τη θέα του I-85 και ολόκληρου του σταδίου από την αετοσκοπική όψη του κουτιού τύπου.
Ένα παιχνίδι που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ
Το θορυβώδες πλήθος των 28.911 ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο στην ιστορία του σταδίου. Μόλις 28 μίλια κάτω από το δρόμο, το Tuskegee έφερε ένα ωραίο πλήθος καθώς ολόκληρος ο χώρος ήταν γεμάτος με θαυμαστές για να παρακολουθήσουν 99 χρόνια ιστορίας του HBCU.
Καλύπτοντας την Αλαμπάμα όλη τη σεζόν, αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι που έχω δει ποτέ να παίζουν οι Hornets. Και οι δύο ομάδες κατέβασαν το σπίτι στο πρώτο ημίχρονο. Οι Χόρνετς έστειλαν στην έδρα τους τους Γκόλντεν Τίγκερς με ήττα με 41-3.
Με τον πατέρα μου δίπλα μου στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα, ο προπονητής της Αλαμπάμα Έντι Ρόμπινσον Τζούνιορ βρήκε χρόνο για να ευχαριστήσει όλα τα μέσα ενημέρωσης για την κάλυψη της σεζόν του 2023. Αφού έκανε ερωτήσεις, περπάτησε, έσφιξε τα χέρια όλων και τους ευχήθηκε καλή Ημέρα των Ευχαριστιών.
Είχα την ευκαιρία να τον συστήσω στον πατέρα μου. Οι δυο τους είχαν μια πατρική στιγμή μαζί: Αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι που θα προπονούσε ο Ρόμπινσον Τζούνιορ τον γιο του Τζέικομπι, ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα του πατέρα του κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών του κολεγίου. Ο προπονητής μίλησε για το πόσο ξεχωριστή ήταν αυτή η μέρα για αυτόν και την οικογένειά του την ημέρα της αποφοίτησης του Jacoby.
“Έχω προπονήσει τον Jacoby σε κάθε άθλημα. Στίβος, ποδόσφαιρο, μπάσκετ – όπως το πείτε”, είπε ο Robinson Jr. “Με προκαλεί συγκίνηση όταν τον βλέπω να μεγαλώνει στο επόμενο βήμα στη ζωή. Είναι ευλογία που ο πρόεδρος (σχολείου) και ο αθλητικός διευθυντής του επέτρεψαν να μεταγραφεί και να παίξει εδώ. Αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά σε επίπεδο κολεγίου, οπότε με τιμά.
Όταν το άκουσε αυτό από τον Coach, ο πατέρας μου εξέφρασε ότι ένιωθε το ίδιο που με συνόδευε και βιώναμε μαζί την πρώτη μας Ημέρα των Ευχαριστιών στο Μοντγκόμερι.
