Κατανόηση των νέων περιορισμών του Πάπα Φραγκίσκου στη Λατινική Λειτουργία

Για πολλούς Καθολικούς, η αρχή του Αγίου Πατέρα “κηδεμόνες παράδοσης ·Ο περιορισμός του εορτασμού της λατινικής μάζας ήταν ένα δυσανάγνωστο έγγραφο, καθώς και μια έκπληξη, ακόμη και σοκαριστικό.

Αν και δεν έχω γιορτάσει ποτέ τη λατινική μάζα ως ιερέα (χρησιμοποιώ ένα ακρωνύμιο για πολλές παραλλαγές της μάζας στα λατινικά), εγώ, ως Ιησουίτης, παρακολούθησα πολλές από αυτές, τόσο πριν όσο και μετά τη δημοσίευση ενός βιβλίου για τον Πάπα Βενέδικτου, “Πάπες, “το 2007.

Ο πατέρας James Martin αναλύει το νέο διάταγμα του Πάπα Φραγκίσκου.

Βρήκα αυτά τα ακροατήρια πλούσια και όμορφα, ειδικά όταν με προσκάλεσαν στο μυστήριο και την ομορφιά της Ευχαριστικής Λειτουργίας. Με βοήθησαν επίσης να αισθανθώ μια αξιοσημείωτη σύνδεση με το παρελθόν, γνωρίζοντας ότι ακούω λόγια που λέγονταν από ιερείς (και αγίους) και από πιστούς (και πάλι, οι άγιοι) για αιώνες.

Ωστόσο, νιώθω πιο άνετα με τη μάζα στην κλασική γλώσσα, την οποία γιορτάζω κάθε μέρα, τόσο στην κοινότητα των Ιησουιτών όσο και στις τοπικές ενορίες. Και απόλαυσα τη μάζα στην κοινή γλώσσα σε πολλές γλώσσες – φυσικά στα Αγγλικά. αλλά και στα Ισπανικά στην Κάτω Ανατολική πλευρά του Μανχάταν και στο Loyola της Ισπανίας. στα Σουαχίλι, τη Λουγκάντα ​​και την Κινιαρβάντα κατά τη διάρκεια της περιόδου μου στην Ανατολική Αφρική. στα γαλλικά κατά τη διάρκεια αρκετών προσκυνήματα στη Λούρδη? στα ιταλικά κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη και στα Βιετνάμ και ταγκαλόγκ στο Συνέδριο Θρησκευτικής Εκπαίδευσης στο Λος Άντζελες. Και στα αραβικά και εβραϊκά στις διάφορες εκκλησίες και τα ιερά στους Αγίους Τόπους.

Βρίσκω λοιπόν τη μάζα ισχυρότερη όταν γιορτάζεται στην κοιλιακή. Γενικά, ο εορτασμός και η συμμετοχή στο Mass στα Αγγλικά με βοηθά να αισθάνομαι πιο κοντά στον Θεό, γιατί αυτή είναι η γλώσσα που μιλώ στον Θεό στην προσωπική μου προσευχή. Αλλά, όπως έγραψα Πριν, Εάν κάτι φέρνει κάποιον πιο κοντά στον Θεό (και μιλάω για πολλούς Καθολικούς που λατρεύουν τη λειτουργία στα Λατινικά), θα πρέπει να σεβασθεί.

Γι ‘αυτό εκτιμώ τη μεγάλη αφοσίωση που έχουν πολλοί καθολικοί στη λατινική λειτουργία.

Εκτιμώ τη μεγάλη αφοσίωση που έχουν πολλοί Καθολικοί στην Λατινική Λειτουργία.

Ταυτόχρονα, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη την πρόσφατη διαβούλευση του Πάπα Φραγκίσκου με επίσκοπους από όλο τον κόσμο, στην οποία αναζήτησε για τις πραγματικές συνέπειες στη γη του «Summorum Pontificum».

Κάποιοι χαίρονται πιο ελεύθερα για να γιορτάσουν τη λατινική μάζα από το έγγραφο του Βενέδικτου XVI, αλλά, δυστυχώς, υπήρξε επίσης, δυστυχώς, πηγή αυξανόμενης και μερικές φορές επιταχυνόμενης διαίρεσης μεταξύ ορισμένων καθολικών. Τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες, ορισμένοι καθολικοί μιλούν τώρα για «ενορίες της παραδοσιακής λατινικής μάζας», σαν να έρχονται σε αντίθεση με τις «επισκοπές του Βατικανού ΙΙ». Αυτό δεν αποτελεί καλό σημάδι για τη μονάδα.

Σε ορισμένες ενορίες οι ιερείς εισήγαγαν τη λατινική μάζα στην τακτική εναλλαγή της Κυριακής Μάζας, είτε λόγω της ειλικρινής αφοσίωσής τους στη λατινική μάζα είτε ως απάντηση στις παρόμοιες ειλικρινείς επιθυμίες ορισμένων ενορίτων, και, κατά λάθος και μερικές φορές δραματικά, τους χώρισαν. wav. (Η λατινική μάζα αντικαθιστά συχνά την αγγλική Κυριακή μάζα.) Μερικές φορές, αυτό σήμαινε αλλαγή του φυσικού σχεδιασμού του ιερού, αύξηση της διαίρεσης μεταξύ των ενοριών τους. Τα τελευταία χρόνια, έχω λάβει θλιβερά μηνύματα από Καθολικούς που λένε ότι αισθάνονται αποκλεισμένοι από τους ενορίτες τους ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών. Τα περισσότερα από τα σχόλια προέρχονται από ιδιωτικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και μετά από διαλέξεις και συνομιλίες, αλλά μερικές φορές αυτά τα τμήματα διαχέονται στην κοινή γνώμη μετά από αναφορές από Καθολικούς. τρόποι.

Ό, τι σκέφτεται κανείς για τη λατινική λειτουργία, κανένα από αυτά δεν είναι καλό για την ενότητα της εκκλησίας.

Φυσικά, όλοι οι Καθολικοί δικαιούνται τις δικές τους λειτουργικές προτιμήσεις, για παράδειγμα, σχετικά με την αρχιτεκτονική της εκκλησίας, τους ύμνους που επιλέχθηκαν για τη λειτουργία, το στυλ της προεδρίας του ιερέα και ούτω καθεξής. Αλλά πάλι, ό, τι σκέφτεται κανείς για τη λατινική λειτουργία, κανένα από αυτά δεν είναι καλό για την ενότητα της εκκλησίας.

Από το 2007, πολλοί άνθρωποι μου έχουν πει επίσης ότι δεν μπορούν να περιμένουν την “Αληθινή μάζα” (δηλαδή τη λατινική μάζα) για να αντικαταστήσει τη “Δεύτερη μάζα του Βατικανού” (η μάζα στην κοιλιακή), την οποία θεωρούν χυδαία, επιφανειακά ή ασεβείς . Και πολλοί άνθρωποι (τόσο διαδικτυακοί όσο και αυτοπροσώπως) με έχουν επικρίνει για το γεγονός ότι δεν γιορτάσαμε τη Λειτουργία στα Λατινικά, σαν να με έκανε κάπως λιγότερο ευσεβή ιερέα.

Για το ρεκόρ, ήμουν δύο ετών όταν “σανίδαΔημοσιεύθηκε το έγγραφο του δεύτερου συμβουλίου του Βατικανού για τη λειτουργία. Έτσι, προέκυψε σε μια εποχή που η λειτουργία ήταν πάντα στην κοινή γλώσσα.

Αλλά πιο σημαντική από αυτές τις ιστορίες και τις σημειώσεις, οι οποίες, τελικά, από έναν μόνο ιερέα σε μια χώρα με τις δικές του λειτουργικές προτιμήσεις, είναι η απάντηση των επισκόπων που διαβιβάζουν τις αναφορές τους από επισκοπές σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του να ακούει ο Πάπας Φραγκίσκος το Άγιο Πνεύμα στην εργασία στον κόσμο, και ένα άλλο παράδειγμα της επιθυμίας του για το «Συμβούλιο».

Από το 2007, πολλοί άνθρωποι μου είπαν επίσης ότι δεν μπορούν να περιμένουν την “Αληθινή μάζα” (δηλαδή τη λατινική μάζα) να αντικαταστήσει τη “Δεύτερη μάζα του Βατικανού”.

Ως άκρη, είναι σημαντικό να θυμόμαστε, όπως ο Ώστιν Ίβερ αναφέραμε, ότι ο Πάπας Βενέδικτος XVI είπε σε δημοσιογράφους το 2007 ότι το “Summorum Pontificum” θα επανεξεταστεί εάν προκύψουν προβλήματα. Με γνώμονα την επιθυμία για ενότητα, το έγγραφο του Benedict ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της Εκκλησίας – δηλαδή, ήταν ένα μέσο για να κάνει όσους εκτιμούσαν τη λατινική λειτουργία να νιώσουν σαν στο σπίτι τους, προωθώντας έτσι μεγαλύτερη ενότητα. Όπως ο Michael Shawn Winters που αναφέρθηκανΟ Βενέδικτος δεν σκόπευε ποτέ να ξεκινήσει ένα κίνημα – σίγουρα όχι ιδεολογία. Αυτό δεν ήταν το μονοπάτι του Πάπα Βενέδικτου, για τον οποίο η ενότητα της Εκκλησίας ήταν ουσιαστικός και μακροχρόνιος στόχος.

Μετά από διαβουλεύσεις με τους επισκόπους, ο Φραγκίσκος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το έγγραφο του Πάπα, που προοριζόταν για την προώθηση της ενότητας, προκάλεσε ακούσια διχασμό. Το μυστήριο της μοναξιάς αρχίζει, σε ορισμένα μέρη, να οδηγεί σε ένα επικίνδυνο σχίσμα.

“Οι απαντήσεις αποκαλύπτουν μια κατάσταση που με απασχολεί, με ενοχλεί και με πείθει για την ανάγκη παρέμβασης”, έγραψε ο Francis σε μια επιστολή. Ομιλία Στους επισκόπους που συνοδεύουν το κινητό του ίδρυμα. «Δυστυχώς, είναι ο ποιμαντικός στόχος των προκατόχων μου, που σκόπευαν« να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουν ότι όλοι όσοι έχουν ήδη την επιθυμία για μοναξιά θα βρουν δυνατό να παραμείνουν σε αυτή τη μοναξιά ή να το ανακαλύψουν εκ νέου »,” είπε ο Φράνσις, «για ό, τι έχει παραμεληθεί σοβαρά».

Το πιο σημαντικό από όλα αυτά είναι το γεγονός ότι η σαφής πρόθεση του δεύτερου Συμβουλίου του Βατικανού ήταν να γιορτάζεται η μάζα στην κοινή γλώσσα και ότι αυτός είναι ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν τη μάζα. Αυτός ήταν ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους το Συμβούλιο ήλπιζε να προωθήσει αυτό που ονομάζεται Sacrosanctum Concilium «πλήρης και αποτελεσματική» συμμετοχή στο μυστικό.

Όπως δήλωσε ο James T. Kane στο ΗΠΑ, ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ο Άγιος Παύλος VI προέβλεπε τη διατήρηση της λατινικής μάζας ήταν για μεγαλύτερους και αδύναμους ιερείς, τους οποίους οι αλλαγές θα διαταράξουν. Αλλά για τον Παύλο VI, η λειτουργία στη φωνή ήταν ο δρόμος προς τα εμπρός.

Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με την αρχή του κινήτρου του Φραγκίσκου, που βασίζεται όχι μόνο στην προσωπική μου εμπειρία σχετικά με την αυξανόμενη διαίρεση για τη λειτουργία, αλλά περισσότερο στις διαβουλεύσεις του με επισκόπους σε όλο τον κόσμο που έχουν επηρεάσει τις εμπειρίες του λαού του Θεού. Ήταν ένα είδος διάκρισης καθώς ο Πάπας συμβούλευσε εκτενώς, άκουσε το πνεύμα και αποφάσισε.

Ελπίζω ότι ακόμη και εκείνοι που προτιμούν τη λατινική λειτουργία θα λάβουν το εγγενές χαρακτηριστικό του Αγίου Πατέρα σε αυτό το πνεύμα. Και πιστεύω ότι ο στόχος του Πάπα Φραγκίσκου είναι ο ίδιος με αυτούς των προκατόχων του, ένας στόχος που βρέθηκε στη γλώσσα του Ιησού στα Ευαγγέλια: ότι το τέλος της προσπάθειάς μας για ενότητα είναι ότι “όλοι μπορεί να είναι ένα”.

Διαβάστε περισσότερα από την Αμερική: