Μια ανθεκτική Ελληνίδα νταντά αλλάζει τον ρου της ζωής του νεαρού στρατιώτη της

Αν είστε τυχεροί, μπορεί να κερδίζετε κάθε τόσο ένα βιβλίο με τη δυνατή ιστορία του. Το «Ειρήνη μου» της πρωτοεμφανιζόμενης μυθιστοριογράφου Στεφανί Κοτσιρίλου το έκανε για μένα.

Ο Νικ Πόλλινας, ένας 66χρονος δικηγόρος σε ιδιωτικό ιατρείο στο προάστιο Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια, αφηγείται το μυθιστόρημα. Ελληνοαμερικανός, ο Νικ ζει με τη σύζυγό του Τζάνετ και τις δίδυμες έφηβες κόρες τους σε μια γειτονιά με άλλες ελληνικές οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών συγγενών.

Ένα από τα κορίτσια, η Τες, είναι εξοργισμένη με την υπεράσπιση του πατέρα της εναντίον κατηγορουμένων βιαστών και δολοφόνων. Η γυναίκα του έχει επίσης ισχυρές απόψεις για πολλά πράγματα. Είναι ντροπαλή και δεν πτοείται να αμφισβητήσει τον άντρα της όταν αυτός διαφωνεί. Η δικαιοσύνη είναι ένα μεγάλο ζήτημα για την Τες καθώς προσπαθεί να γράψει ένα δοκίμιο για το έργο του πατέρα της. Η δικαιοσύνη είναι εξίσου σημαντική για τον Νικ. Δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τα εγκλήματά τους, λαμβάνουν τη νομική εκπροσώπηση που τους αξίζει.

Ο Νικ λαμβάνει ένα πακέτο με παλιά γράμματα από την Ελλάδα, την κόρη του Σάντι, την Κάουλα, που ήρθε στην Αμερική για να δουλέψει ως νταντά όταν ήταν 4 ετών, όταν η μητέρα της διαγνώστηκε με καρκίνο. Όταν έφτασε στο σιδηροδρομικό σταθμό στο Σικάγο το 1954, ντυμένος στα μαύρα, ο Shanti δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου αγγλικά. «Επιτέλους αφήνω τα γράμματα της μητέρας μου», γράφει η Κάουλα, πλέον μητέρα, στον Νικ. «Νομίζω ότι πρέπει να έχεις μαζί σου αυτά τα γράμματα».

Το βιβλίο αλλάζει στο χρόνο, αφηγούμενος ιστορίες για τη ζωή του Νικ στο Ρίβερσαϊντ, τα παιδικά του χρόνια κάτω από το σταθερό αλλά στοργικό χέρι του Σάντι και την ανάγνωση των επιστολών προς τη μικρή του κόρη στην Ελλάδα, την οποία στήριζε με τον μισθό του. Στην Αμερική. Η καρδιά του μυθιστορήματος, λέει ο Νικ, «βρίσκεται σε μια δέσμη από παλιά γράμματα που κάθεται στο συρτάρι μου σαν ένας εμπρηστικός μηχανισμός που δεν έχει εκραγεί». «Με έθρεψε, με δίδαξε βαθιά, ασυνείδητα… Η Σάντι με προετοίμασε να αγωνιστώ ακόμα και για τους πιο κατεστραμμένους κατηγορούμενους μου».

Ένα βράδυ, ενώ οι γονείς του Νικ είναι έξω, το αγόρι περιπλανιέται στο δωμάτιό της. Η Shanti τον παίρνει μέσα, τον σηκώνει στο κρεβάτι και τον παρακολουθεί να κοιμάται από μια κοντινή καρέκλα. Κατά τη διάρκεια των δέκα ετών που έζησε με την οικογένεια του Νικ, οι δυο τους δέθηκαν βαθιά.

Στις επιστολές του αναφέρεται η ιδιόμορφη συμπεριφορά των Αμερικανών. “Δεν καταλαβαίνω την ανάγκη για αυτά τα πράγματα που βάζεις κάτω από τα χέρια σου για να σταματήσει η μυρωδιά του ιδρώτα. Οι Αμερικανοί έχουν περίεργους λαβύρινθους στη μύτη…και γιατί ο γιατρός που με παίρνει να επιμένει γυμνή μια αξιοπρεπή γυναίκα; Ντροπή.”

Καθώς θρηνεί για τη δολοφονία του Προέδρου Κένεντι, αναφέρουν τις απόψεις του για τις ειδήσεις. «Ο θάνατος του Κένεντι συγκλόνισε το έθνος, αλλά δεν με συγκλόνισε», έγραψε στην κόρη του. «Αν και εσείς και εγώ συνειδητοποιούμε ότι πολλές τέτοιες σκιές περνούν πάνω από την Ελλάδα, πιστεύω ότι η Αμερική δεν είναι ακόμα υπό την κυριαρχία του Εωσφόρου, αν και καταλαβαίνω ότι οι μαύροι εδώ θα διαφωνήσουν μαζί μου».

Σταδιακά, τα γράμματά του αφηγούνται τη ζωή τους σε ένα μικρό χωριό μετά τη γερμανική κατοχή κατά τον αιματηρό ελληνικό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχε σοβαρή δυσαρέσκεια μεταξύ των παρατάξεων των χωρικών, μεταξύ εκείνων που συμπαθούσαν τους Γερμανούς και εκείνων που έμειναν πιστοί στην Ελλάδα. Ο σύζυγος της Shanti σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, μια δολοφονία που έγινε μάρτυρας της ίδιας και των κόρες της και μια από τις κόρες της είχε μια τρομερή μοίρα.

Η ηθική βάση της Σάντια, οι εμπειρίες της ζωής της, ακόμη και η οργή της διαμορφώνουν τον Νικ ανεξίτηλα. «Πώς μπορώ να προστατεύσω αυτούς τους ανθρώπους;» Ένας ώριμος Νικ αναρωτιέται για τους διαβόητους πελάτες του. «Η αλήθεια είναι ότι το κάνω κάθε μέρα στα δόντια της αμφιβολίας».

Το «En Shanti» έχει τον ηθικό χαρακτήρα ενός πολύ μεγάλου μυθιστορήματος. Κάτοικος του Πόρτλαντ, ο Κοτσιρίλος υφαίνει επιδέξια πολλά στοιχεία του παρελθόντος και του παρόντος στην ιστορία. Αντιπαραθέτει έξοχα το κοινό έδαφος με τη φρίκη του πολέμου και την επιθυμία για εκδίκηση.

Ο Frank O’Smith είναι συγγραφέας του Maine του οποίου το μυθιστόρημα “Dream Singer” ήταν φιναλίστ για το Βραβείο Bellwether. Ονομάστηκε επίσης Αξιοσημείωτο Βιβλίο της Χρονιάς στη Λογοτεχνική Φαντασία από το Shelf Unbound. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Smith μέσω της ιστοσελίδας του: www.frankosmithstories.com

“Προηγούμενος

Επόμενο”

Σχετικές ιστορίες