Οι κουλ Έλληνες μπερδεύουν λίγο τη μουσική

Μουσική/Cardinelia. Στο Alternative Smith, 8 Οκτωβρίου, κριτική από Γκράχαμ ΜακΝτόναλντ.

Οι Cardinalia είναι ένα δίδυμο από την Ελλάδα (το όνομα είναι ελληνικό για το κικινέζι, ένα μικρό γεράκι) στη μέση μιας σύντομης περιοδείας που προωθείται από τους Greek Fringe, μια ομάδα Ελληνοαυστραλών καλλιτεχνών που θέλουν να προωθήσουν τον ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο.

Η Cardinalia παίζει ένα μείγμα παραδοσιακών ελληνικών τραγουδιών και πρωτότυπης μουσικής, αλλά με απροσδόκητους τρόπους.

Παίζουν οι Έφη Σετανίδου και Αθανάς Ζήκας. Και οι δύο τραγουδούν και παίζουν πολύ καλά κιθάρα, ανταλλάσσοντας ρυθμό και πρωταγωνιστούν απρόσκοπτα, με τη Σιτανίδου να παίζει επίσης ποντιακή λύρα και να κάνει υπέροχα πράγματα με ένα loop pedal ενώ ο Ζήκας διπλασιάζεται στον τσάπωνα, την ελληνική γκάιντα.

Ένας υπαινιγμός του τι επρόκειτο ήταν το εναρκτήριο κομμάτι, το οποίο ονόμασαν “Texas Bolero”, το οποίο δεν είναι τόσο ελληνικό όσο μια σπαγγέτι γουέστερν εμπνευσμένη από τον Sergio Leone, με slide κιθάρα και μια σφυριχτή μελωδία από το Setanedo, μαζί με ένα μπουζούκι. -σαν ιντερμέδιο στη μέση . Από εκεί έγινε πιο ενδιαφέρον.

Το επόμενο τραγούδι ήταν ένα τραγούδι στα ελληνικά με καταπληκτική δουλειά στην κιθάρα, που οδήγησε σε σπάσιμο της χορδής σε μια από τις κιθάρες, προκαλώντας αναδιάταξη του προγράμματος. Αυτό επέτρεψε στη Σεϊτανίδου να κάνει σόλο με το loop pedal, δημιουργώντας την υποστήριξη ενός παραδοσιακού τραγουδιού με τη φωνή της και μόνο με ένα μπουμ/κρουστά, τρία αρμονικά φωνητικά μοτίβα και ένα drone πριν το ίδιο το τραγούδι με ένα ακουστικά σόλο τρομπέτας να τελειώσει. με.

Στην υπόλοιπη παράσταση αναμειγνύονταν πιο παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια με μερικά δικά τους που ερμηνεύτηκαν χρησιμοποιώντας κάντρι στυλ σε μονές χρονικές υπογραφές.

Η Σιτανίδου έβγαλε τη λύρα, ένα μικρό βιολί έπαιζε κάθετα τα δύο τελευταία τραγούδια του πρώτου σετ, ενώ ο Ζήκας τελείωσε το δεύτερο σετ παίζοντας τσαμπόνα.

«Λατρεύουμε το μέταλ και το φλαμένκο» δήλωσαν κάποια στιγμή και ήταν πολύ λογικό όσον αφορά την προσέγγισή τους στη μουσική τους. Μέσα από το παίξιμο της κιθάρας τους, που βρίσκεται στο επίκεντρο της μουσικής, ακούγονται και οι δύο επιρροές καθώς και νότες μουσικής μπουζουκιού και οι παράφωνες αρμονίες της περιοχής των Βαλκανίων.

Η παράσταση ήταν μια συναρπαστική και επιτυχημένη μίξη μουσικών στυλ με μια σπουδαία ελληνική αίσθηση στην καρδιά της. Παίζουν με μια χαλαρή, χαλαρή αυτοπεποίθηση σε αυτό που κάνουν και δείχνουν να το απολαμβάνουν πραγματικά. Ελπίζω να τα ξαναδούμε.

Σχετίζεται με