Μια μικρή στρατιωτική πόλη στην παγωμένη βόρεια Σουηδία βρίσκεται στο δρόμο για την παραγωγή του πρώτου εμπορικού πράσινου χάλυβα στην Ευρώπη.
Γιγάντιοι εκσκαφείς και εκσκαφείς εργάζονται μέσα από στρώματα λάσπης, πάγου και χιονιού σε ένα νέο εργοστάσιο χάλυβα έξω από το Boden, 900 χιλιόμετρα (559 μίλια) βόρεια της Στοκχόλμης.
Στις 09:00 ο ήλιος μόλις έχει ανατείλει και η θερμοκρασία είναι -8°C. Μερικοί εργαζόμενοι φορούν τρία ή τέσσερα μπουφάν και ανάβουν τα θερμαινόμενα καθίσματα στα αυτοκίνητά τους.
Ο χάλυβας συνήθως κατασκευάζεται με μια διαδικασία που ξεκινά με υψικάμινους. Τροφοδοτούμενοι από οπτάνθρακα και σιδηρομετάλλευμα, εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η παραγωγή χάλυβα ευθύνεται για περίπου το 7% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αλλά στο Boden, το νέο εργοστάσιο θα χρησιμοποιεί τεχνολογία υδρογόνου που έχει σχεδιαστεί για να μειώσει τις εκπομπές έως και 95%.
Αν και τα πρώτα κτίρια δεν έχουν ανεγερθεί ακόμη στην απομακρυσμένη τοποθεσία, η εταιρεία πίσω από το έργο, η H2 Green Steel, πιστεύει ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο για την κυκλοφορία της πρώτης εμπορικής παρτίδας χάλυβα έως το 2025.
Εάν πετύχει, θα ήταν το πρώτο μεγάλης κλίμακας εργοστάσιο πράσινου χάλυβα της Ευρώπης, με τα προϊόντα του να χρησιμοποιούνται με τον ίδιο τρόπο όπως ο συμβατικός χάλυβας, για να κατασκευάζει τα πάντα, από αυτοκίνητα και φορτηγά πλοία μέχρι κτίρια και γέφυρες.
Αν και μεγάλο μέρος της βιομηχανίας χάλυβα της Ευρώπης χρονολογείται από αιώνες, η H2 Green Steel είναι μια startup που δεν υπήρχε καν πριν από την πανδημία.
Όταν η Northvolt άνοιξε το πρώτο εργοστάσιο ηλεκτρικών μπαταριών της Σουηδίας δύο ώρες νότια του Boden, ήθελε να βρει έναν πιο πράσινο τρόπο παραγωγής του χάλυβα που απαιτείται για την κατασκευή μπαταριών και το H2 Green Steel εμφανίστηκε ως spin-off που χρηματοδοτήθηκε από δύο από τους ιδρυτές της Northvolt.
Το κεντρικό στοιχείο του νέου χαλυβουργείου θα είναι μια ψηλή κατασκευή που ονομάζεται πύργος DRI (Άμεση Μείωση του Σιδήρου). Μέσα σε αυτό, το υδρογόνο θα αντιδράσει με το σιδηρομετάλλευμα για να δημιουργήσει έναν τύπο σιδήρου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή χάλυβα. Σε αντίθεση με τον οπτάνθρακα, που παράγει εκπομπές άνθρακα, το υποπροϊόν της αντίδρασης σε έναν πύργο άμεσης αναγωγής είναι υδρατμοί.
Όλο το υδρογόνο που χρησιμοποιείται στο νέο εργοστάσιο πράσινου χάλυβα θα κατασκευάζεται από την H2Green Steel.
Το νερό από ένα κοντινό ποτάμι διέρχεται μέσω ενός ηλεκτρολύτη – μια διαδικασία που διαχωρίζει το υδρογόνο από τα μόρια του νερού.
Η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για την παραγωγή υδρογόνου και την παραγωγή ενέργειας προέρχεται από τοπικές πηγές ενέργειας χωρίς ορυκτά, συμπεριλαμβανομένης της υδροηλεκτρικής ενέργειας από τον κοντινό ποταμό Λούλι, καθώς και από αιολικά πάρκα στην περιοχή.
«Αυτό είναι ένα μοναδικό μέρος για να ξεκινήσετε. «Πρέπει να έχεις χώρο, πρέπει να έχεις πράσινο ηλεκτρισμό», λέει η Ida Lynn Nazilios, αντιπρόεδρος περιβάλλοντος και κοινωνίας της H2 Green Steel.
Η H2Green Steel έχει ήδη υπογράψει συμφωνία με την ισπανική ενεργειακή εταιρεία Iberdrola για την κατασκευή ενός εργοστασίου πράσινου χάλυβα με ηλιακή ενέργεια στην Ιβηρική Χερσόνησο και λέει ότι διερευνά άλλες ευκαιρίες στη Βραζιλία.
Στο έδαφος της χώρας, έχει φιλικό ανταγωνισμό από μια άλλη σουηδική εταιρεία σιδήρου, τη Hebrate, η οποία σχεδιάζει να ανοίξει εργοστάσιο χωρίς ορυκτά χάλυβα στη βόρεια Σουηδία έως το 2026. Η εταιρεία είναι κοινοπραξία της σκανδιναβικής εταιρείας χάλυβα SSAB και της εταιρείας εξόρυξης LKAB και της εταιρείας ενέργειας Vattenfall, που υποστηρίζεται από κρατική χρηματοδότηση από τη Σουηδική Υπηρεσία Ενέργειας και το Ταμείο Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενώ η Σουηδία πρωτοστατεί στην παραγωγή χάλυβα κοπής άνθρακα στην Ευρώπη, είναι σημαντικό να τεθεί ο πιθανός αντίκτυπός του στο πλαίσιο, λέει η Katinka Lund Wagsather, ανώτερη σύμβουλος πολιτικής στο κέντρο προβληματισμού για το κλίμα E3G με έδρα τις Βρυξέλλες.
Η H2 Green Steel ελπίζει να παράγει πέντε εκατομμύρια τόνους πράσινου χάλυβα ετησίως έως το 2030. Η παγκόσμια ετήσια παραγωγή είναι επί του παρόντος περίπου 2.000 εκατομμύρια τόνοι, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Χάλυβα.
«Η παραγωγική ικανότητα στη Σουηδία θα είναι μια σταγόνα στη θάλασσα», λέει η κ. Lund Waagsaether.
Αλλά άλλα έργα θα συμβάλουν στην αύξηση του ποσοστού του πράσινου χάλυβα που διατίθεται στην Ευρώπη.
Μεταξύ αυτών, η GravitHy, η οποία σχεδιάζει να ανοίξει εργοστάσιο με βάση το υδρογόνο στη Γαλλία, το 2027. Ο γερμανικός κολοσσός χάλυβα Thyssenkrupp ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει να εισαγάγει παραγωγή ουδέτερη από άνθρακα σε όλα τα εργοστάσιά του έως το 2045. Η μεγαλύτερη χαλυβουργία της Ευρώπης ArcelorMittal και η ισπανική κυβέρνηση Επενδύει επίσης σε έργα πράσινου χάλυβα στη βόρεια Ισπανία.
Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοκληρώνει μια νέα στρατηγική που ονομάζεται Μηχανισμός Προσαρμογής Ορίων Άνθρακα, που έχει σχεδιαστεί για να καταστήσει ακριβότερη για τις ευρωπαϊκές εταιρείες την εισαγωγή φθηνότερου, μη πράσινου χάλυβα από άλλα μέρη του κόσμου.
«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δώσουμε στη βιομηχανία την εμπιστοσύνη να επενδύσει, γιατί μπορούν να δουν, τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, ότι ο χάλυβας τους θα είναι ανταγωνιστικός», λέει ο Lund Waagsaether.
Υποδεικνύει επίσης ένα «κρίσιμο παράθυρο δράσης» από τώρα έως το 2030, κατά το οποίο περίπου το 70% των χαλυβουργείων σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να επισκευαστεί και να επανεπενδυθεί.
Οι κλίβανοι τήξης μπορούν να αντικατασταθούν ή να καλωδιωθούν εκ νέου για να παρατείνουν τη ζωή τους, αλλά μια πιο έξυπνη μακροπρόθεσμη στρατηγική, υποστηρίζει ο Lund Waagsaether, θα ήταν να επενδύσουμε στη μετάβαση σε διαδικασίες παραγωγής χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
«Τα επόμενα οκτώ χρόνια είναι κρίσιμα για να διασφαλίσουμε ότι οι εταιρείες και οι επενδυτές παγκοσμίως θα λάβουν αποφάσεις για την παραγωγή πράσινου χάλυβα… κάτι που θα μας «κλειδώσει» για μερικές ακόμη δεκαετίες».
Αλλά αν η πλειοψηφία των μεγάλων παραγωγών χάλυβα θα ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι είναι δύσκολο να προβλεφθεί, λέει ο Lundberg. «Θα έλεγα ότι είμαι αισιόδοξος, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε την πίεση».
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση αναφέρεται ότι είναι έτοιμη να συγκεντρώσει 600 εκατομμύρια στερλίνες για να βοηθήσει τις δύο μεγαλύτερες βρετανικές χαλυβουργίες να απομακρυνθούν από τις υψικάμινους με καύση άνθρακα. Ωστόσο, η χώρα παραμένει «σημαντικά πίσω» στους κύκλους του πράσινου χάλυβα, σύμφωνα με τον Chris McDonald, διευθύνοντα σύμβουλο του Εθνικού Κέντρου Καινοτομίας Χάλυβα και Μετάλλων του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ινστιτούτου Επεξεργασίας Υλικών.
«Ένας από τους κύριους λόγους για αυτό είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σήμερα πολύ υψηλές τιμές ενέργειας σε σύγκριση με άλλες χώρες, και αυτό σημαίνει ότι καθιστά τη βιομηχανία χάλυβα μη βιώσιμη και κάνει τις επενδύσεις λιγότερο ελκυστικές στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Μια άλλη πρόκληση, λέει ο McDonald, είναι να ανακαλύψει πώς να εξαλειφθεί η υψηλή ανεργία σε μεγάλες βιομηχανικές περιοχές, εάν τα υπάρχοντα χαλυβουργεία κλείσουν ή απαιτήσουν διαφορετικά σύνολα δεξιοτήτων εργαζομένων μετά την αναδιαμόρφωσή τους. «Νομίζω ότι είναι πιο περίπλοκο από το να ανοίξουμε απλώς την αγορά και να αφήσουμε τους νεοεισερχόμενους να εισέλθουν, γιατί προσπαθούμε να διαχειριστούμε την πράσινη μετάβαση και να διαχειριστούμε τις κοινωνικές συνέπειες ταυτόχρονα», υποστηρίζει.
Στο Boden, η άφιξη της H2 Green Steel θεωρείται μια σημαντική ευκαιρία δημιουργίας θέσεων εργασίας σε μια περιοχή που ζητά νέες βιομηχανίες εδώ και δεκαετίες.
Η μικρή στρατιωτική πόλη συρρικνώθηκε μετά τις περικοπές του προϋπολογισμού του στρατού και το κλείσιμο ενός μεγάλου νοσοκομείου στην περιοχή τη δεκαετία του 1990, στέλνοντας χιλιάδες ανθρώπους να μετακομίσουν αλλού για να βρουν δουλειά.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία μας εδώ και περισσότερα από 100 χρόνια», λέει ο σοσιαλδημοκρατικός δήμαρχος της πόλης, Claes Nordmark. “Θα σημαίνει δουλειές, θα σημαίνει περισσότερα εστιατόρια, θα σημαίνει περισσότερη χορηγία για την ομάδα ποδοσφαίρου, χόκεϊ επί πάγου, χάντμπολ κλπ… Σημαίνει τα πάντα για εμάς.”
Πηγή: BBC
“Βραβευμένος μελετητής ζόμπι. Μουσικός επαγγελματίας. Εμπειρογνώμονας τροφίμων. Προβληματικός.”