Ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια επιβεβαίωσε ένα τσουνάμι ύψους ενός μιλίου που έπεσε στη Βόρεια Αμερική, όπως επιβεβαιώνεται από απολιθωμένα «μεγάλα δαχτυλίδια».
Αυτές οι κυματιστές γραμμές, θαμμένες σε ιζήματα σε αυτό που είναι τώρα κεντρική Λουιζιάνα, ανακαλύφθηκαν με σεισμική απεικόνιση από το Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας στο Λαφαγιέτ.
Οι επιστήμονες έχουν περάσει δεκαετίες ψάχνοντας για αποδεικτικά στοιχεία αυτού του γεγονότος σε επίπεδο εξαφάνισης, συμπεριλαμβανομένης της εξεύρεσης πτώσης από τον δραματικό αντίκτυπο του αστεροειδούς καθώς έσπασε σε αυτό που είναι τώρα η χερσόνησος Γιουκατάν του Μεξικού.
Εκτός από το γιγαντιαίο τσουνάμι που έστειλε παλιρροιακά κύματα χιλιάδες μίλια από τον τόπο σύγκρουσης, υπήρχαν πυρκαγιές 1.000 μίλια μακριά, και λοφία σκόνης γύρω από τον κόσμο.
Ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια έστειλε ένα τσουνάμι ύψους 1 μιλίου που έσπασε στη Βόρεια Αμερική, επιβεβαιώθηκε απολιθωμένα «μεγάλα δείγματα»
Αυτές οι κυματιστές γραμμές (εικονογραφημένες), θαμμένες σε ιζήματα σε αυτό που είναι τώρα κεντρική Λουιζιάνα, ανακαλύφθηκαν με σεισμική απεικόνιση από το Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας στο Λαφαγιέτ.
Χρησιμοποιώντας σεισμική απεικόνιση που διεξήχθη από μια εταιρεία πετρελαίου που δραστηριοποιείται στην περιοχή, οι Αμερικανοί επιστήμονες είδαν το έδαφος 5.000 πόδια κάτω από την επιφάνεια, μέχρι τη στιγμή της κρούσης, και βρήκαν απολιθωμένους κυματισμούς σε απόσταση μισού μιλίου και ύψους 50 πόδια.
Η ομάδα εξήγησε ότι ήταν το αποτύπωμα των κυμάτων του τσουνάμι που εξαπλώθηκαν από τον κρατήρα κρούσης, και καθώς πλησίαζαν στην ακτή ενοχλούσαν τον πυθμένα της θάλασσας.
Αυτά τα κύματα χτυπούσαν το νερό σε βάθος 200 πόδια καθώς πλησίαζαν στην ακτή, τα παλιρροιακά κύματα κέρδισαν σε ύψος καθώς χτυπούσαν στην πλαγιά της ακτής.
Η κατεύθυνση των κυματισμών 5.000 πόδια κάτω από την κεντρική Λουιζιάνα ήταν σύμφωνη με το πώς θα περίμεναν το κύμα να χτυπήσει μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς.
Σχεδιάζοντας μια γραμμή από την κορυφή αυτών των κυματισμών πήγε κατευθείαν στον κρατήρα Chicxulub περίπου 1.000 μίλια από την περιοχή που οι ερευνητές έλεγξαν χρησιμοποιώντας σεισμική απεικόνιση.
Αυτό σήμαινε ότι η περιοχή ήταν ιδανική για τη διατήρηση κυματισμών που τελικά θα είχαν θαφτεί στο ίζημα.
«Το νερό ήταν τόσο βαθιά που μόλις σταμάτησε το τσουνάμι, τα κανονικά κύματα της καταιγίδας δεν μπόρεσαν να διαταράξουν αυτό που υπήρχε», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Gary Kinsland. Επιστήμη.
Αυτό σημαίνει ότι το αποτύπωμα των κυματισμών παρέμεινε για 66 εκατομμύρια χρόνια, καλυμμένο από ένα στρώμα συντριμμιών που έπεφταν στον αέρα και ήταν προσκολλημένο στον κρατήρα του αστεροειδούς.
Ένα γραμμικό σχέδιο από την κορυφή αυτών των κυματισμών πήγε κατευθείαν στον κρατήρα Chicxulub περίπου 1.000 μίλια από την περιοχή που οι ερευνητές έλεγξαν χρησιμοποιώντας σεισμική απεικόνιση.
Το τσουνάμι θα μπορούσε να ήταν τόσο σοβαρό που τα κύματά του έφτασαν σε ύψος ενός μιλίου και προκάλεσαν σεισμούς στη Γη όταν έπληξε τη Γη σε περισσότερους από 11 βαθμούς στην κλίμακα Ρίχτερ.
Θα είχε καταστρέψει το περιβάλλον, στέλνοντας θαλάσσια ζωή στην ξηρά, άγρια ζωή στη θάλασσα και θανατώνοντας εκατομμύρια πλάσματα στη διαδικασία.
Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι το τσουνάμι θα είχε διαρκέσει αρκετές ημέρες, αντικατοπτρίζοντας τις επιπτώσεις του αρκετές φορές στον Κόλπο του Μεξικού, μειώνοντας κάθε φορά.
Οι κυματισμοί που παρατηρήθηκαν στα ιζήματα ήταν οι δυνάμεις των τεράστιων τειχών του νερού που χτυπούν το ρηχό γκρεμό κοντά στις ακτές και πίσω προς την πηγή του τσουνάμι – τον αστεροειδή αντίκτυπο.
Χρησιμοποιώντας σεισμική απεικόνιση που διεξήχθη από μια εταιρεία πετρελαίου που δραστηριοποιείται στην περιοχή, οι Αμερικανοί επιστήμονες είδαν το έδαφος 5.000 πόδια κάτω από την επιφάνεια, μέχρι τη στιγμή της κρούσης, και βρήκαν απολιθωμένους κυματισμούς σε απόσταση μισού μιλίου και ύψους 50 πόδια.
Το τσουνάμι θα μπορούσε να ήταν τόσο έντονο που τα κύματά του έφτασαν σε ύψος ενός μιλίου και προκάλεσαν σεισμούς στο έδαφος όταν έπληξε το έδαφος πάνω από 11 βαθμούς στην κλίμακα Ρίχτερ.
Το ίδιο το φαινόμενο μπορεί να έχει καταστρέψει χιλιάδες μίλια γύρω, αλλά τα αποτελέσματα γίνονται αισθητά παγκοσμίως μέσω των ατμοσφαιρικών αλλαγών.
Αυτό εξάλειψε πολλά είδη, τερματίζοντας τη Μεσοζωική εποχή και κλείνοντας την εποχή των δεινοσαύρων.
Η ομάδα ελπίζει να βρει περαιτέρω στοιχεία για κυματισμούς από το τσουνάμι μετά τον αντίκτυπο, βοηθώντας στη συγκέντρωση του μυστηρίου αυτού του γεγονότος εξαφάνισης.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Γράμματα της Γης και της Πλανητικής Επιστήμης.
Σκοτώνοντας τους δεινόσαυρους: Πώς ένα στεροειδές σε μέγεθος πόλης εξάλειψε το 75% όλων των ειδών ζώων και φυτών
Πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι των μη πτηνών εξαφανίστηκαν και περισσότερα από τα μισά είδη του κόσμου εξαφανίστηκαν.
Αυτή η μαζική εξαφάνιση άνοιξε το δρόμο για την εμφάνιση των θηλαστικών και την εμφάνιση των ανθρώπων.
Ο αστεροειδής Chicxulub αναφέρεται συχνά ως πιθανή αιτία εξαφάνισης των κρητιδικών και παλαιογενών.
Ο αστεροειδής χτύπησε μια ρηχή θάλασσα στον σημερινό Κόλπο του Μεξικού.
Η σύγκρουση απελευθέρωσε ένα τεράστιο νέφος σκόνης και αιθάλης που οδήγησε στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή, εξαλείφοντας το 75% όλων των ειδών ζώων και φυτών.
Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η αιθάλη που απαιτείται για μια τέτοια παγκόσμια καταστροφή θα μπορούσε να προέλθει μόνο από την άμεση επίπτωση στα βράχια στα ρηχά νερά γύρω από το Μεξικό, τα οποία είναι ιδιαίτερα πλούσια σε υδρογονάνθρακες.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι μέσα σε 10 ώρες από τον αντίκτυπο, ένα τεράστιο τσουνάμι έπληξε την ακτή του Κόλπου.
Πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι των μη πτηνών εξαφανίστηκαν και περισσότερα από τα μισά είδη του κόσμου εξαφανίστηκαν. Ο αστεροειδής Chicxulub αναφέρεται συχνά ως πιθανή αιτία του γεγονότος εξαφάνισης των κρητιδικών και παλαιογενών (αποθηκευμένη εικόνα)
Αυτό προκάλεσε σεισμούς και κατολισθήσεις τόσο μακριά όσο η Αργεντινή.
Όμως, ενώ τα κύματα και τα κτυπήματα ήταν τα πλάσματα που ζούσαν εκείνη την εποχή, όχι μόνο βιώνουν τα κύματα – η ζέστη ήταν πολύ χειρότερη.
Ενώ ερευνούσαν το συμβάν, οι ερευνητές βρήκαν μικρά σωματίδια βράχου και άλλα συντρίμμια που απελευθερώθηκαν στον αέρα όταν ο αστεροειδής έπεσε.
Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια, που ονομάζονται σφαιρίδια, κάλυψαν τον πλανήτη με ένα παχύ στρώμα αιθάλης.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι η απώλεια του ηλιακού φωτός προκάλεσε την πλήρη κατάρρευση του συστήματος νερού.
Αυτό οφείλεται στο ότι η βάση φυτοπλαγκτού σχεδόν όλων των υδρόβιων τροφικών αλυσίδων έχει εξαλειφθεί.
Πάνω από 180 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης που έφερε τον κόσμο στο Κρητιδικό πιστεύεται ότι έχουν καταστραφεί σε λιγότερο από την εποχή του Tyrannosaurus Rex, που ήταν περίπου 20 έως 30 ετών.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”