Ο Ripley προσθέτει άλλη μια ιστορική Ολυμπιακή φλόγα στη συλλογή

Εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη νεότερη προσθήκη και την καταπληκτική ομάδα στην οποία θα γίνετε μέλος.

Αναβιώνοντας μια παλιά φωτιά

Μετά από περισσότερα από 1500 χρόνια Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες απαγορεύτηκαν στην Ελλάδα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναδιοργανώθηκαν στις 6 Απριλίου 1896. Κατάλληλα, ο αγώνας επανήλθε στην Αθήνα, με προεδρεύοντα τον βασιλιά Γεώργιο Α’ της Ελλάδας, πλήθος 60.000 παρευρισκομένων και αθλητές από 13 έθνη .

Μέχρι το 1924, άρχισε να λαμβάνει χώρα η δεύτερη σειρά αγώνων αφιερωμένων στα χειμερινά σπορ Σαμονί, Γαλλία. Αρχικά ονομαζόταν Διεθνής Εβδομάδα Χειμερινών Αθλητισμού, η διοργάνωση γρήγορα μετατράπηκε στο αντίστοιχο των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων σε κρύο καιρό. Με τα χρόνια, όπως αποδεικνύει η προσθήκη των Χειμερινών Αγώνων, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν εκραγεί σε δημοτικότητα και κλίμακα. και το Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 Η απόφαση για το Παρίσι θα προσελκύσει περισσότερους από 10.000 συμμετέχοντες από τις 206 Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές (NOCs). (Τεχνικά, οι αθλητές επιλέγονται από τις Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές, όχι από χώρες, για να συμμετάσχουν στους Αγώνες.)

Ανεξάρτητα από το μέγεθος του αγώνα ή την απόσταση από το αρχαίο παρελθόν, η φλόγα παραμένει κεντρική στον εορτασμό των αθλητικών επιτευγμάτων. Σήμερα, οι διοργανωτές του παιχνιδιού εξακολουθούν να ανάβουν τη δάδα όπως έκαναν οι αρχαίοι, βασιζόμενοι σε α Παραβολικός καθρέφτης (γνωστός ως Α Scavia) να κατευθύνει τις ακτίνες του ήλιου προς τα μέσα, δημιουργώντας έντονη και εύφλεκτη θερμότητα. Αυτή η τελετή αφής της δάδας προεδρεύεται από ιέρειες με λευκές γάζες από την κλασική Ελλάδα.

Φωτισμός πυρσού. Έκδοση: Βερβερίδης Βασίλης / Shutterstock.com

Μια αρχαία εφεύρεση συναντά τη σύγχρονη τεχνολογία

Ενώ οι πυρσοί που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων είδαν λίγες (αν καθόλου) καινοτομίες, το έκαναν των σύγχρονων ομολόγων τους Πρέπει να πληροίτε κάποιες απαιτήσεις. Η ανάγκη για τις τελευταίες καινοτομίες καθοδηγείται από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι φλόγες κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου αγώνα σκυταλοδρομίας από την Ολυμπία της Ελλάδας μέχρι τον τελικό προορισμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Η πρώτη σκυταλοδρομία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια 1936 Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Βερολίνοκαι την ελληνική εχθρότητα Κωνσταντίνος Κονδέλης Γράφοντας ιστορία ως πρωτοπόρος, έφυγε από την Ολυμπία με τη δάδα στο χέρι.

Λόγω της φύσης του ρελέ, οι δάδες πρέπει να αντέχουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής ζέστης, του χιονιού, της βροχής και των ισχυρών ανέμων. Οι φωτοβολίδες πρέπει επίσης να μπορούν να καούν πέραν του αναμενόμενου μήκους για ένα συγκεκριμένο μέρος της πτήσης για να ληφθούν υπόψη τα περιστατικά δρομέα και καθυστέρησης. Αλλά υπάρχουν περισσότερα για τις Ολυμπιακές δάδες παρά πρακτικές σκέψεις.

Πρέπει επίσης να ταιριάζει στα οπτικά θέματα (και στον προορισμό) των παιχνιδιών κάθε χρόνο, καθιστώντας τα εξαιρετικά συλλεκτικά. Για να επιτευχθεί η σωστή εμφάνιση, κατασκευάζονται συχνά από παγκοσμίου φήμης σχεδιαστές ή εταιρείες. Σήμερα, οι ολυμπιακές δάδες κατασκευάζονται ευρέως, επιτρέποντας συχνά στους δρομείς της σκυταλοδρομίας να κρατούν τη δάδα που φέρουν ως αναμνηστικά. Αυτό δεν συνέβαινε πάντα, γεγονός που κάνει τη συναρμολόγηση μιας ολοκληρωμένης συλλογής τρομακτική.

Όπως συμβαίνει σήμερα, Μόνο δύο ιδιώτες συλλέκτες Στον πλανήτη κάθε μοντέλο έχει έναν φακό. Αλλά η Ripley’s έχει μια αποστολή να φέρει αυτές τις δάδες στο κοινό.

Μια πιο προσεκτική ματιά στη φλόγα της Γκρενόμπλ

Σχεδιασμένο από τον Roger Excoffon, ο φακός του 1968 είναι διακοσμημένος με τρεις μοναδικές ασημένιες πλάκες με λογότυπο και στις δύο πλευρές του.

Μια πιο προσεκτική ματιά σε μία από τις τρεις ασημένιες πλάκες με λογότυπο.

Η δάδα της Γκρενόμπλ άναψε στην Ολυμπία της Ελλάδας στις 16 Δεκεμβρίου 1967 και πρώτος λαμπαδηδρόμος ήταν ο Τάσος Παχώρος. Η σκυταλοδρομία πήγε πρώτα στον Όλυμπο και μετά στην Αθήνα. Από την Αθήνα, η δάδα μεταφέρθηκε στο Παρίσι με πρώτο λαμπαδηδρό τον Alain Mimoun (3 φορές αργυρό Ολυμπιονίκη στο Λονδίνο 1948, 2 φορές αργυρό Ολυμπιονίκη στο Ελσίνκι το 1952, νικητή του Χρυσού Μαραθωνίου στη Μελβούρνη 1956) και τον Alain Calmat (σχήμα καλλιτεχνικό πατινάζ) το ασημί στο Ίνσμπρουκ 1964) είναι ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος στην τελετή έναρξης στις 6 Φεβρουαρίου 1968.

Είτε το πιστεύεις έιτε όχι! 5.000 λαμπαδηδρόμοι μετέφεραν τη δάδα σε όλη τη Γαλλία, μοιράζοντας τον μικρό αριθμό πυρσών που κατασκευάστηκαν για τη σκυταλοδρομία.

Απομένουν άλλα δύο

Το κόστος συλλογής ολυμπιακών πυρσών είναι απαγορευτικό. Τα μεμονωμένα κομμάτια μπορεί να κοστίζουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια. Όμως, όπως υποστηρίζει ένας συλλέκτης λαμπαδιών, ο Lucky Burke, ξεπερνούν τα άλλα αθλητικά αναμνηστικά με μεγάλη διαφορά: «Υπερβαίνει την ηλικία και την πολιτική. Οι νέοι δεν ξέρουν πάντα ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι παίκτες του μπέιζμπολ, αλλά όλοι ξέρουν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. ”

Πού μπορείτε να δείτε τη διευρυμένη συλλογή της Ripley σήμερα; Σύμφωνα με τον John Corcoran, διευθυντή ταξιδιωτικών εκθέσεων στο Ripley’s και Gravity Development στο Guinness World Records, «Πολλοί από τους πυρσούς μας εκτίθενται αυτήν τη στιγμή σε όλο τον κόσμο. Και ενώ αυτά τα ορόσημα ανακαινίζονται, επιστρέφουμε σιγά σιγά τους πυρσούς στα αρχεία μας. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε ένα σόου που θα έχει όλους τους πυρσούς μαζί».

Για να ολοκληρώσει το σετ, η Ripley’s έχει βάλει στο στόχαστρό της δύο ακόμη φωτιές από τους αγώνες στο Ελσίνκι της Φινλανδίας και στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας. Γιατί δυσκολεύεστε να αποκτήσετε αυτά τα δύο τελευταία μοντέλα; Έχουν απομείνει μόνο 22 μοντέλα πυρσών στους Αγώνες του Ελσίνκι και πολύ λίγα είναι σε ιδιώτες. Για το Ίνσμπρουκ, υπάρχει μόνο μια πρωτότυπη λάμπα ή φακός και πολύ λίγα αντίγραφα με άδεια χρήσης.

Από την Ingrid Barnett, Συνεργάτη του Ripleys.com