Εμπειρογνώμονας του Σαν Φρανσίσκο λέει «επιρρεπής σε σεισμούς»
Τα στρώματα πάγου της Γης λιώνουν με ταχύτητες ρεκόρ. Τα δεδομένα από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό την ημέρα έναρξης της συνόδου κορυφής για την κλιματική αλλαγή COP26 έδειξαν πτώση ρεκόρ στον θαλάσσιο πάγο, καθώς η θάλασσα της Αρκτικής έλιωσε γρήγορα πριν επιβραδυνθεί τον Αύγουστο. Βροχή έπεσε για πρώτη φορά, για αρκετές ώρες, στην κορυφή του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας τον Αύγουστο. Οι θερμοκρασίες του αέρα ήταν πάνω από το μηδέν για εννέα ώρες, καθώς οι θερμοκρασίες αυξήθηκαν σε όλη την υδρόγειο.
Η περίοδος μεταξύ 2015 και 2021 έχει οριστεί να είναι τα επτά θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί και η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά 4,4 mm κάθε χρόνο τα τελευταία οκτώ χρόνια λόγω της απώλειας μάζας πάγου από παγετώνες και στρώματα πάγου.
Επίσης, δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης.
Το τεράστιο βάρος του φύλλου πάγου προκαλεί μέρος της κρούστας να βυθίζεται κάτω από αυτό, σαν να έσφιξες ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας.
Όταν πιέζετε την οδοντόκρεμα, μειώνεται και όταν απελευθερώνετε την πίεση, ανεβαίνει ξανά.
Η τελευταία Εποχή των Παγετώνων εξακολουθεί να επηρεάζει αθόρυβα όλα όσα βλέπουμε και γνωρίζουμε σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της επιφάνειας της Γης.
Διαβάστε περισσότερα: Προειδοποίηση Αποκάλυψης: Οι δορυφόροι της NASA εντοπίζουν τρομερή ατμόσφαιρα
Τα στρώματα πάγου της Γης λιώνουν πιο γρήγορα από ποτέ. (Εικόνα: Getty)
Τα χαμηλά νησιά απειλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. (Εικόνα: Getty)
Τα τεράστια στρώματα πάγου, πάχους χιλιάδων ποδιών, περιελάμβαναν το στρώμα πάγου Laurentide, το στρώμα πάγου Cordilleran και πολλά άλλα.
Το βάρος τους μετατόπισε το πέτρωμα του φλοιού από κάτω και προκάλεσε τον ελαστικό μανδύα να παραμορφωθεί και να ρέει προς τα έξω, αλλάζοντας το σχήμα της Γης στη διαδικασία καθώς άλλες περιοχές θα ανέβαιναν για να αντισταθμίσουν τη βύθιση κάτω από τα φύλλα πάγου, όπως με έναν σωλήνα οδοντόκρεμας.
Η Σκωτία ήταν από εκείνα τα μέρη όπου βυθίστηκε, ενώ μεγάλο μέρος των ακτών της Αγγλίας θα υψωνόταν σε περιοχές που ονομάζονταν «παλμοί».
Η γη που ζυγιζόταν προηγουμένως ανεβαίνει τώρα με μια διαδικασία γνωστή ως στατική ισορροπία – τα οστά μιας αρχαίας φάλαινας βρέθηκαν σε μια υπερυψωμένη παραλία στη Νορβηγία που βρίσκεται τώρα 40 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η Σκωτία, επίσης, βρίσκεται σε άνοδο. Εν τω μεταξύ, η Αγγλία βυθίζεται σταδιακά στη Βόρεια Θάλασσα.
Ο μανδύας βρίσκεται μεταξύ του πολύ θερμού πυρήνα της Γης και ενός λεπτού εξωτερικού στρώματος, του φλοιού. (Εικόνα: Getty)
Σε μέρη της Αλάσκας, μια «νέα γη» αναδύεται.
Ένα άρθρο των New York Times το 2009 ανέφερε ότι μια οικογένεια μπόρεσε να κατασκευάσει ένα γήπεδο γκολφ εννέα οπών στη γη που αναδύθηκε από τη θάλασσα.
Αλλά καθώς η Γη αναπηδά, μπορεί να «ξαναξυπνήσει σεισμούς και αδρανή ηφαίστεια», σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2008 στο περιοδικό Earth and Planetary Science Letters.
Οι σεισμοί εντοπίζονται συνήθως κοντά στα όρια των πλακών.
Ωστόσο, μεγάλοι σεισμοί εντός της πλάκας συμβαίνουν πολύ πέρα από τα σημερινά όρια, συμπεριλαμβανομένου του σεισμού 5,8 Ρίχτερ στη Βιρτζίνια το 2011 ή της σειράς σεισμών της Νέας Μαδρίτης που συγκλόνισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες τον 19ο αιώνα.
μην χάσετε:
Έκρηξη της νόσου του Αλτσχάιμερ καθώς μελέτη υποδηλώνει ότι μια βιταμίνη «θα μπορούσε να προστατεύσει» [DISCOVERY]
Προειδοποίηση Σικάγο καθώς η πόλη «βυθίστηκε» στο έδαφος [INSIGHT]
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι το ναυάγιο του πλοίου “Sam” του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή [WARNING]
Το κρανίο μιας αρχαίας φάλαινας βρέθηκε 40 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. (Εικόνα: Getty)
Η καθοδική πίεση στην τεκτονική των πλακών απελευθερώνεται χωρίς να υπάρχουν μεγάλοι παγετώνες, επομένως τα προϋπάρχοντα ρήγματα μπορούν να επανενεργοποιηθούν.
«Το φορτίο του παγετώνα εμπόδιζε τους μικρούς σεισμούς να απελευθερώσουν τεκτονικό στρες», είπε ο Έρικ Έβινς στο περιοδικό Smithsonian το 2015.
Οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι οι σεισμοί της Νέας Μαδρίτης σημειώθηκαν σε μια περιοχή όπου καυτοί, λιωμένοι βράχοι κάτω από τον φλοιό της Γης προσπάθησαν να διαρρήξουν, αλλά δεν μπόρεσαν να το κάνουν λόγω του βάρους των στρωμάτων πάγου που υπήρχαν εκεί.
Τώρα που τα φύλλα πάγου έχουν λιώσει, ο μανδύας μπορεί να επιπλεύσει ξανά.
Επομένως, τόσο η στατική ισομετρική ανάκαμψη όσο και η προηγούμενη τεκτονική δραστηριότητα παίζουν σημαντικό ρόλο στους εσωτερικούς σεισμούς που παρατηρούνται σε μέρη του Καναδά και των ΗΠΑ.
Η Ισλανδία έχει υποστεί μια σειρά από σοβαρές εκρήξεις τα τελευταία χρόνια. (Εικόνα: Getty)
Εάν τα υπάρχοντα στρώματα πάγου, όπως αυτά που καλύπτουν τη Γροιλανδία, συνεχίσουν να λιώνουν, θα μπορούσε να προκαλέσει περισσότερους σεισμούς.
Και ο Andrea Hempel, του Γεωλογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Ανόβερου, προειδοποίησε σε μια έκθεση του 2010 που δημοσιεύτηκε από τη Βασιλική Εταιρεία: «Η μελλοντική απώλεια πάγου μπορεί να οδηγήσει σε σεισμούς στιγμιαίου έως μεγάλου μεγέθους, εάν ο φλοιός κάτω από το πρόσφατο στρώμα πάγου περιέχει επιρρεπή σε σφάλματα ελαττώματα.”
Ο καθηγητής Bill McGuire είπε στο Science podcast του The Guardian το 2012 ότι αυτοί οι σεισμοί δεν θα συμβούν στο εγγύς μέλλον.
Είπε, «Όχι στο τέλος αυτού του αιώνα, όχι».
Ωστόσο, προειδοποίησε: «Εάν δεν δράσουμε σύντομα, η Γη θα επιστρέψει στην αληθινή εκδίκηση μέσα στα επόμενα 70 έως 100 χρόνια».
Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2007 στο International Geophysical Journal βρήκε μια σχέση μεταξύ της τήξης των φύλλων πάγου και των εκροών μάγματος, αν και το γιατί το ένα προκαλεί το άλλο παραμένει ασαφές.
Ωστόσο, η Ισλανδία είχε αρκετές μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις τα τελευταία χρόνια, κάτι ασυνήθιστο για την περιοχή.
Μια μελέτη, που περιγράφεται λεπτομερώς στο βιβλίο του 2006 “Geodynamic Iceland”, έδειξε ότι οι παγετώνες έχουν περιορισμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Η μελέτη ανέφερε ότι η συνεχής τήξη είναι 20 έως 30 φορές πιο πιθανό να προκαλέσει ηφαιστειακές εκρήξεις σε περιοχές όπως η Ισλανδία και η Γροιλανδία.