Τα κουνούπια των μεγάλων πόλεων είναι μεγάλο πρόβλημα και τώρα είναι μεγάλος στόχος

Πριν από περίπου μια δεκαετία, ένας νέος τύπος κουνουπιών άρχισε να εμφανίζεται στις αφρικανικές πόλεις. Ιθαγενής στην Ασία, Anopheles Stevensi Προτιμά τα πολυσύχναστα αστικά περιβάλλοντα από τα αγροτικά. Αυτό προκαλεί ένα πρόβλημα: αυτά τα κουνούπια μεταδίδουν ελονοσία.

Είναι ιδιαίτερα άσχημα νέα για την Αφρική, όπου πάνω από το 93% των περιπτώσεων ελονοσίας στον κόσμο, τετάρτου δισεκατομμυρίου, έχουν αντιμετωπιστεί. Έχει εντοπιστεί πέρυσι.

«Η πρόκληση αφορά νέα είδη που εισβάλλουν σε μια περιοχή όπου οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν εκτεθεί ποτέ στην ελονοσία στο παρελθόν», λέει. Gonzalo Vazquez Prokopec, οικολόγος στο Πανεπιστήμιο Emory. «Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρά ξεσπάσματα ασθενειών και μετάδοση – ξέρετε, μια επιδημία ελονοσίας».

Νέα έρευνα του Vasquez Prokopec και των συνεργατών του, που δημοσιεύτηκε στο νυχτερινή πλανητική υγεία, Μπορεί να προσφέρει κάποια ελπίδα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια έκρηξη στις κατασκευές θα μπορούσε να δώσει ένα. Stephensey Το στήριγμα που χρειάζονται για να επιβιώσουν όλο το χρόνο, το οποίο με τη σειρά του προτείνει μια σειρά από παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να μειώσουν σημαντικά τους πληθυσμούς των εντόμων.

Μια όαση για τα κουνούπια

Η Jijiga, με πληθυσμό περίπου 750.000 ανθρώπων στην Αιθιοπία, είναι ένα καλό παράδειγμα ταχείας αστικοποίησης κοινοτήτων στην Αφρική. Μέσα σε λίγα χρόνια μεταμορφώθηκε. “Ήρθα εδώ [in] 2007», λέει ο Solomon Yared, ιατρικός εντομολόγος στο Πανεπιστήμιο Jijiga. “Αυτός ήταν [a] Μια πολύ μικρή πόλη. Αλλά τώρα, πολλοί άνθρωποι [are] Έρχομαι στο Jijiga. Οι κατασκευές ανθούν».

Αυτά τα εργοτάξια φαίνεται να δίνουν στα κουνούπια ένα είδος βάσης. Η πόλη έχει εκραγεί όχι μόνο από κόσμο αλλά και από… ένα. Stephensey. «Η πυκνότητα των κουνουπιών αυξάνεται», λέει ο Yared. Συνδέεται με την αστικοποίηση και την κατασκευή [of] Σπίτια.”

Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας σχετικά με αυτό το κουνούπι στη Jijiga έχει γίνει κατά τη διάρκεια της περιόδου των βροχών, όταν υπάρχει άφθονο στάσιμο νερό για τα κουνούπια να γεννήσουν τα αυγά τους. Αλλά ο Vazquez-Prokopec και οι συνεργάτες του ήθελαν να μάθουν τι συμβαίνει με τα έντομα κατά την ξηρή περίοδο.

«Τώρα φανταστείτε μια περιοχή που δεν έχει επιφανειακά νερά, δεν έχει ποτάμια και δεν έχει τρεχούμενο νερό στους δρόμους», λέει. Σε αυτό το ξηρό περιβάλλον, πώς επιβιώνουν τα κουνούπια και γεννούν την επόμενη γενιά φορέων ελονοσίας;

Τον περασμένο Μάρτιο, κατά τη διάρκεια της περιόδου της ξηρασίας, οι ερευνητές πήγαν σπίτι σε σπίτι στην Jijiga, ρωτώντας τους κατοίκους αν μπορούσαν να αναζητήσουν στάσιμο νερό. Δεν συμφώνησαν όλοι, αλλά 135 οικογένειες συμφώνησαν.

Κοίταξαν τα λάστιχα που κάθονταν έξω. «Ήταν όλοι στεγνοί», λέει ο Vasquez-Prokopec. Κοίταξαν σε κουβάδες, αλλά δεν είχαν ούτε κουνούπια.

Οι δεξαμενές τσιμέντου που αποθήκευαν πόσιμο νερό περιείχαν κάποιες προνύμφες κουνουπιών.

Αλλά το πραγματικό τζάκποτ ήρθε όταν κατέβασαν τα δίχτυα δειγματοληψίας τους στους μεγάλους λάκκους στάσιμου νερού που χρησιμοποιούνται ευρέως στις κατασκευές. Αυτό το νερό χρησιμοποιείται για την ανάμειξη τσιμέντου για την κατασκευή σπιτιών. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι τρύπες λειτουργούν σαν φυτώρια κουνουπιών. Με όλες τις οικοδομικές εργασίες που πραγματοποιούνται στην Jijiga, ένα. Stephensey Έχει αρκετό βιότοπο κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου για να επιβιώσει μέχρι να επιστρέψουν οι βροχές και η ζωή του να γίνει ευκολότερη. Αυτό συμβαίνει όταν ο πληθυσμός των κουνουπιών αυξάνεται και γίνεται δύσκολος ο έλεγχος.

Η ξηρή περίοδος – όταν ο αριθμός των κουνουπιών είναι χαμηλός – θα μπορούσε να είναι η ιδανική στιγμή για παρέμβαση και η εξάρτησή τους από λάκκους κατασκευής προτείνει έναν τρόπο να τα στοχεύσετε, λέει ο Vasquez-Prokopec. Ο Vasquez-Prokopec λέει ότι φαντάζεται να εισάγει χημικές ουσίες σε τρύπες νερού που σκοτώνουν τις προνύμφες κουνουπιών, αλλά κατά τα άλλα είναι ασφαλείς. Μια άλλη μέθοδος που προτείνει είναι η προσθήκη ψαριών που τρώνε προνύμφες κουνουπιών στα λάκκους.

Μπορείτε επίσης να παραδίδετε φρέσκο ​​νερό στο κτίριο κάθε μέρα αντί να το αφήνετε να λιμνάζει, λέει Μαριάν ΣενέκαΕντομολόγος και οικολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης που δεν συμμετείχε στην έρευνα.

Όλα αυτά θα ήταν ευπρόσδεκτες θεραπείες, λέει ο Senka, δεδομένων των προκλήσεων που θέτει ο αστικός ψεκασμός με εντομοκτόνα και του γεγονότος ότι «οι άνθρωποι συνήθως δεν χρησιμοποιούν κουνουπιέρες» εκεί. Λέει ότι αυτό είναι απόδειξη του πόσο σημαντικό είναι να κατανοήσετε τη συμπεριφορά του κουνουπιού που πολεμάτε, επειδή αυτή η γνώση οδηγεί σε ακριβή μάχη.

Εάν μία ή περισσότερες από αυτές τις λύσεις λειτουργεί για να μειώσει τον αριθμό ένα. Stephensey Στη Jijiga, λέει ο Vasquez Prokopec, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει χαμηλότερο κίνδυνο ελονοσίας μεταξύ των ανθρώπων σε πόλεις σε όλη την Αφρική.

Δημιουργήστε μια «μηχανή του χρόνου» για να παρακολουθείτε τα κουνούπια

Οι ερευνητές βρήκαν μια συντόμευση για να προσδιορίσουν πού και πώς να εφαρμόσουν καλύτερα τις παρεμβάσεις τους.

Ο Vasquez-Prokopec σχεδίασε όλους τους λάκκους κατασκευής σε έναν χάρτη. Όταν επικάλυψε τις δορυφορικές εικόνες, οι κρατήρες πήδηξαν έξω. «Είναι πορτοκαλί [from the tarps used to line them] Και έχουν νερό. Σε ένα ξηρό μέρος χωρίς νερό, αυτά τα δύο πράγματα ξεχωρίζουν πολύ καθαρά και πολύ καθαρά».

Οι δορυφορικές εικόνες έχουν προσφέρει μια συντόμευση για τον εντοπισμό πιθανών τόπων αναπαραγωγής κουνουπιών. Επειδή υπάρχουν λίγα δέντρα ή ψηλά κτίρια στην Jijiga, οι ερευνητές μπόρεσαν να αναζητήσουν το ίδιο υγρό πορτοκαλί σήμα σε δορυφορικές εικόνες αλλού στην πόλη. Σε μια έκταση 1.300 ποδιών, ανακάλυψαν 192 λάκκους κατασκευής το 2021.

Όταν εξέτασαν ιστορικές δορυφορικές εικόνες κατά μήκος της ίδιας περιοχής από το 2016 και το 2017, υπήρχαν μόνο 84 και 65 κρατήρες, αντίστοιχα. Με άλλα λόγια, η χαρτογράφηση χρησίμευσε ως ένα είδος χρονομηχανής, αποκαλύπτοντας τον γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης τόσο στην ανάπτυξη όσο και στους βιότοπους των κουνουπιών.

Με τα χρόνια, οι περισσότερες από τις λακκούβες συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πόλης και όχι κατά μήκος της περιμέτρου της. «Έχουμε λοιπόν βρόχους εξέλιξης», λέει ο Vazquez-Prokopec. «Αυτό σας επιτρέπει να πείτε ότι ίσως δεν χρειάζεται να κυκλοφορούμε τυχαία στην πόλη» για να βρούμε λακκούβες και να κάνουμε παρεμβάσεις.

Χρησιμοποιώντας αυτή τη στοχευμένη προσέγγιση, εάν αρκετές προνύμφες μπορούν να θανατωθούν ή να φαγωθούν, “μπορεί να είμαστε σε θέση να διαταράξουμε ολόκληρο τον πληθυσμό λόγω… [the mosquito is] «Δεν βρίσκεται πουθενά αλλού» κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, λέει. «Έτσι η έρευνά μας παρέχει μια ελπίδα ότι μπορεί να έχουμε την ευκαιρία να περιορίσουμε αυτό το κουνούπι».